See also
Το χωριό Δαυλός της επαρχίας Αμμόχωστου - Daulos village - Cyprus
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον Δαυλό - Churche Agios Georgios at Daulos village
Το φρούριο της Καντάρας αποτελεί ένα από τα τρία σημαντικά κάστρα κτισμένα πάνω στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου στην επαρχία Αμμοχώστου στην κατεχόμενη Κύπρο. Το φρούριο είναι κτισμένο σε ύψος 2068 ποδιών και δεσπόζει της βόρειας παραλίας και της πεδιάδας της ανατολικής Μεσαορίας, ελέγχοντας την είσοδο στη χερσόνησο της Καρπασίας. Όπως τα φρούρια του Αγίου Ιλαρίωνος και του Βουφαβέντο, έτσι και το φρούριο αυτό κτίστηκε από τους βυζαντινούς, προφανώς μετά την οριστική απελευθέρωση της Κύπρου στα 965 μ. Χ. από τους Άραβες επιδρομείς. Για το φρούριο αυτό όμως δεν γνωρίζουμε τίποτα πριν από την κατάκτηση του νησιού από τον Άγγλο βασιλιά Ριχάρδο Λεοντόκαρδο το 1191 μ. Χ.
Η πρώτη αναφορά που έχουμε για το φρούριο είναι το 1191. Ο αυτοανακηρυχθέντας βασιλιάς της Κύπρου Ισαάκιος Κομνηνός, αφού ηττήθηκε από το Ριχάρδο Λεοντόκαρδο ζήτησε καταφύγιο στην Καντάρα. Από το φρούριο έφυγε και παραδόθηκε στην Άγγλο βασιλιά μόλις το φρούριο τηε Κερύνειας (όπου εκρατούντο η σύζυγος και η κόρη του) πέρασε στα χέρια του Γκυ ντε Λουζινιάν.
Περισσότερες πληροφορίες για το φρούριο έχουμε από τη Φράγκικη και την Ενετική περίοδο (1191 – 1571). Η φυσική οχύρωση του φρουρίου το κατέστησε πολλές φορές κέντρο συγκρούσεων, κυρίως κατά τη διάρκεια του Λογγοβαρδικού πολέμου. Το φρούριο, γνωστό με το όνομα Candaire ή Candare, έμεινε απόρθητο από τους κατά καιρούς πολιορκητές του.
Το 1373, όταν οι Γενουάτες κατέλαβαν την Αμμόχωστο και τη Λευκωσία, ο πρίγκιπας της Αντιόχειας Ιωάννης, αφού δραπέτευσε από την Αμμόχωστο όπου είχε φυλακιστεί από τους Γενουάτες, κατέφυγε στο φρούριο της Καντάρας. Σύμφωνα με τον Etienne Lusignan, το 1391 ο βασιλιάς Ιάκωβος Α’ (1382 – 1398), οχύρωσε το φρούριο της Καντάρας και είναι σε αυτή την περίοδο που χρονολογούνται οι οχυρώσεις που σώζονται μέχρι σήμερα. Όσο οι Γενουάτες είχαν την Αμμόχωστο, το φρούριο αποτελούσε πολύτιμο παρατηρητήριο και ισχυρό οχυρό.
Από ιστορικές πηγές μαθαίνουμε ότι το φρούριο ήταν οχυρωμένο και ισχυρό. Μαθαίνουμε όμως ότι το 1562 το φρούριο ήταν ερειπωμένο. Από το Στέφανο Λουζινιάν μαθαίνουμε ότι τα τρία φρούρια της βόρειας οροσειράς (Καντάρα, Βουφαβέντο και Άγιος Ιλαρίωνας), κατεδαφίστηκαν από τους Ενετούς οι οποίοι δεν τα θεωρούσαν σημαντικά οχυρωματικά έργα και λόγω έλλειψης στρατού, δεν μπορούσαν να τα έχουν επανδρωμένα. Βέβαια, η κατεδάφιση δεν ήταν ολοκληρωτική παρόλο που οι καιρικές συνθήκες συνέτειναν στην παραπέρα καταστροφή τους.
Το κτίριο είναι κτισμένο σε βραχώδη κορυφή το περίγραμμα της οποίας έδωσε στο φρούριο την εξωτερική του μορφή. Από βορρά, δύση και νότο οι απότομοι βράχοι δεν επέτρεπαν την πρόσβαση στο φρούριο. Έτσι η είσοδος βρίσκεται στα ανατολικά όπου ο βράχος είναι κάπως πιο ομαλός και η πρόσβαση γίνεται με σχετική ευκολία. Η είσοδος αποτελείται από ένα επιβλητικό προπύργιο που προστατεύεται από ισχυρούς πύργους. Σήμερα το προπύργιο και η εξωτερική είσοδος είναι κατεστραμμένα.
Το εξωτερικό τείχος κατέληγε στο βορρά και στο νότο σε δύο πεταλόμορφους πύργους με πολεμίστρες.
Ο νοτιοανατολικός πύργος στο εσωτερικό του φρουρίου είναι μια μεγάλη ορθογώνια αίθουσα καλυμμένη με σταυροθόλιο. Το θολωτό υπόγειο της αίθουσας αυτής (η οποία μετατράπηκε σε στέρνα για τη φύλαξη του νερού της βροχής), αρχικά λειτουργούσε ως φυλακή. Νοτιοδυτικά του πύργου αυτού υπάρχει μια άλλη αίθουσα καλυμμένη με οξυκόρυφη καμάρα και στα νότια της αίθουσας αυτής υπάρχει μια σειρά από τρία θολωτά δωμάτια με πολεμίστρες.
Το νότιο τείχος του φρουρίου καταλήγει στα δυτικά σε έναν πεταλόμορφο πύργο και συνεχίζεται στη δυτική πλευρά του βράχου από τρία δωμάτια στεγασμένα με θόλους. Στη βόρεια πλευρά του δυτικού τμήματος του φρουρίου υπάρχουν ακόμη δύο θολωτά δωμάτια. Στα βόρεια των θολωτών αυτών δωματίων μπορεί να δει κανείς τα κατάλοιπα του Βυζαντινού βόρειου τείχους του φρουρίου μαζί με στέρνες και άλλα δωμάτια τα οποία όμως έχουν καταστραφεί.Το διαμέρισμα της κορυφής του φρουρίου (2068 πόδια) διατηρεί σχεδόν άθικτο το νότιο του τοίχο και ένα εντυπωσιακό παράθυρο. Η θέα από το χώρο αυτό είναι ιδιαίτερα μαγευτική αφού βλέπει κανείς τη βόρεια παραλία του νησιού, τη χερσόνησο της Καρπασίας και την ανατολική Μεσαορία αλλά και τον κόλπο της Αμμοχώστου.
Ο βορειοανατολικός πύργος δεσπόζει της εισόδου και ήλεγχε τις κινήσεις στη θάλασσα προς το βορρά. Ο πύργος αποτελείται από μια στοά με πολεμίστρες που οδηγεί σε τετράγωνη αίθουσα με σταυροθόλιο. Στον ανατολικό τοίχο της αίθουσας αυτής υπάρχει είσοδος που οδηγεί σε έναν πεταλόμορφο θολωτό πύργο με πολεμίστρες στις τρεις του πλευρές. Ο δεύτερος όροφος του βορειοανατολικού πύργου αποτελείται από μακρόστενο διάδρομο που κατέληγε σε ορθογώνιο δωμάτιο.
From http://www.mcw.gov.cy/mcw/DA/DA.nsf/0/131C3979AC207F8FC22572730039E450?OpenDocumentKantara Castle is the easternmost of the three castles situated on the Kyrenia Mountain range in the island of Cyprus. (The other two are Buffavento and St Hilarion) Lying at 630 metres above sea level, Kantara is well positioned to control the entrances to Karpass Peninsula and Mesaoria plain. The name 'Kantara' is derived from the Arabic word qantara, which means "bridge".
It is believed that the Byzantines built the castle in the 10th century as a lookout post against raiding Arabs. The first historical mention of the castle is in connection with Richard the Lionheart's capture of Cyprus in 1191. At that time, Isaac Comnenus, the Byzantine ruler of the island, took refuge at Kantara Castle. Later, in 1228 the Royalists so badly battered the walls that they had to be almost entirely rebuilt. Later, the nobility used the castle as a lodge when they hunted mountain goats with tame leopards.
There is also a myth widely believed, that workers who were building the castle, when time came to get paid for their hard work, were thrown by the queen at the time from the window of her room. It is widely believed that this was done because the queen did not have enough money to pay the workers. Eventually, she committed suicide by jumping from the same window.
St. Hilarion supposedly visited the castle of Kantara in order to free the castle from the queen's evil spirit, that according to the villagers haunted the place. According to the myth, eventually St. Hilarion explained people that there are no evil spirits in castles but evil thoughts in people's hearts.
Also many mix this myth with St. Hilarion castle due to the man had visited and mentioned in the Kantara castle myth.
From https://en.wikipedia.org/wiki/Kantara_Castle
Photos 6/1/2017 by George Konstantinou
