The rich and rare biodiversity in Cyprus. The Cyprus biodiversity includes 1908 plants, 780 seashells, 250 fishes, more than 7.000 insects, 410 birds including migratory, 31 mammals, 9 snakes, 11 lizards,three amphibians, 120 land snails, fungi estimated 5-8 thousandand and three turtles.These numbers continually increase as a result of researc. Also see All about Cyprus.
From George Konstantinou. Email -
fanigeorge@hotmail.com -
Το υλικό της ιστοσελίδας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία.
Translate
Showing posts with label Landscape of Cyprus. Show all posts
Showing posts with label Landscape of Cyprus. Show all posts
Το Ακρωτήρι ούτως ή άλλως προσφέρει ένα πανέμορφο, άγριο τοπίο αλλά σε συνδυασμό με αυτό το ναυάγιο η εικόνα ολοκληρώνεται. Όπως και με το EDRO III στην Πέγεια, λόγω σφοδρής καταιγίδας, το πλοίο Αχαιός (ή Mav Achaios) βγήκε από την πορεία του και κατέληξε στην χερσόνησο του Ακρωτηρίου, μέχρι που βυθίστηκε, αλλά το πλήρωμα είχε καταφέρει να σωθεί. Το εμπορικό πλοίο ''Αχαιός'' κατασκευάστηκε το 1932 και το 1976 ξεκίνησε το ταξίδι του από την Γιουγκοσλαβία προς την Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.
Το Φαράγγι του Άβακα αποτελεί ένα φυσικό μνημείο άγριας ομορφιάς, μοναδικών γεωμορφολογικών μορφών που ροδίζουν με τις διάφορες αποχρώσεις μεταξύ του καφετί, του ροζ και της όχρας. Λίγο πριν το στρίψιμο προς το Φαράγγι υπάρχει πινακίδα με την ένδειξη Λάρα. Ο δρόμος είναι κατηφορικός και κάπως ανώμαλος αλλά αξίζει κανείς να επισκεφτεί το φαράγγι για να απολαύσει τη μοναδική του θέα.
Άγρια βλάστηση παντού, παρθένα βλάστηση, αυτοφυή κυπαρίσσια, αροδάφνες, πλατάνια και άλλα είδη χλωρίδας. Στην κορυφή μάλιστα του φαραγγιού αναπαράγονται διάφορα είδη πουλιών. Το ύψος του υπολογίζεται στα 200 μέτρα, με πιο στενό άνοιγμα δύο μέτρα και με πιο φαρδύ γύρω στα οκτώ. Το μήκος του εκτείνεται περίπου στα τρία χιλιόμετρα.
Ένα φαράγγι με τεράστια οικολογική σημασία τόσο για την χλωρίδα όσο και για την πανίδα.
Διάσπαρτες μικρές σπηλιές και μικρές τρύπες στις πλαγιές του φαραγγιού που αποτελούν καταφύγιο για διάφορα είδη ζώων όπως αλεπούδες, γύπες, αγριοπερίστερα, φάσσες, νυχτερίδες, περδίκια και φίδια μαγνητίζουν το βλέμμα του επισκέπτη.
Η διάβαση του φαραγγιού το χειμώνα είναι δύσκολη και δύσβατη λόγω και του ορμητικού νερού που τρέχει στην κοίτη του. Οι περισσότεροι περιηγητές επισκέπτονται το φαράγγι του Άβακα κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες που θεωρείται η καλύτερη εποχή. Πηγή https://pegeiamunicipality.com/
Για τα Λουτρά της Αφροδίτης γράφει και ο «πρώτος Αθηναίος», ο οποίος σώζει το μύθο πως στα νερά του «λουζόταν η Αφροδίτη μετά που πλάγιαζε με το σύζυγο της, τον Ήφαιστο». Αυτός μάλιστα σημειώνει πως σ’ αυτά ανθίζει ένα φυτό με την ονομασία «λυχνίδα».
Ένα μοναδικής ομορφιάς ειδυλλιακό τοπίο αναδύεται στην ανατολική πλατεία. Στο σημείο που καταλήγει η στενή πεδιάδα της Χρυσοχούς και αρχίζουν οι απότομοι βράχοι της χερσονήσου. Μ’ άλλα λόγια τα Λουτρά προβάλλουν περί τα τέσσερα χιλιόμετρα βορειονατολικά του Νέου Χωριού. Στα Λουτρά της Αφροδίτης, όπως άλλωστε προδίδει και το όνομά τους, λουζόταν η «σημαντικότερη θεά των αρχαίων Κυπρίων», η θεά του Έρωτα, η Αφροδίτη.
Ένα πλακόστρωτο μονοπάτι οδηγεί σ’ έναν κατακόρυφο βράχο, από τις σχισμές του οποίου ρέει δροσερό και καθαρό νερό. Μέσω ενός αυλακιού το νερό της λίμνης χύνεται στην θάλασσα. Ο βράχος που καλύπτει τη λίμνη σχηματίζει μια σπηλιά καλυμμένη με πυκνή βλάστηση, γεγονός που καθιστά την πηγή και την λίμνη ως «μόνιμα σκιερές». Σαφέστερα, «φυτρώνουν ολόγυρα πλατάνια αγριοσυκιές, ελιές, χαρουπιές, σχίνοι θυμάρι». Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, το τοπίο καθίσταται ακόμη πιο μαγευτικό με τα μοναδικής ομορφιάς αγριολούλουδα, όπως τα κυκλάμινα, τους λαζάρους, τις ανεμώνες, τις ξισταριές και τους ασπαλάθους.
Είναι πράγματι ένα υπέροχο θέαμα, ένα μεγαλούργημα της φύσης ντυμένο με τα ομορφότερα χρώματά της. Αναβλύζοντας το καθάριο νερό δημιουργεί πλανεύτρες μελωδίες, όπως όταν πέφτει «η απαλή βροχή σε λίμνη». Δεν είναι τυχαίο πως οι αρχαίοι Έλληνες επέλεξαν το συγκεκριμένο τοπίο για Λουτρά της ομορφότερης θεάς.
Η «άγρια μεγαλοπρέπεια» του τοπίου προσελκύει τα κολακευτικά σχόλια μιας σειράς περιηγητών, ήδη από τον 4ο αιώνα. Ο Κλαυδιανός, ένας ποιητής της αρχαότητας, χαρακτηρίζει το τοπίο ως το «βασίλειο της Αφροδίτης». Ο ίδιος αναφέρει δυο πηγές, «εκ των οποίων η μια σμίγει το νερό της με μέλι και η άλλη με φαρμάκι». Και συνεχίζει, γράφοντας πως απ’ αυτές οπλίζει ο ΄Ερως τα βέλη του, γ’ αυτό άλλωστε οι βολές του είναι άλλοτε πικρές και άλλοτε γλυκειές. Ο Κλαυδιανός πλέκει το μύθο των στίχων του εμπνευσμένος από το πανέμορφο τοπίο, το οποίο σίγουρα έχει υποστεί αρκετές αλλαγές.
Ο Κλαυδιανός, προσθέτει πως ο Ήφαιστος, σύζυγος της θεάς, «με πολλή τέχνη περιέφραξε» το βασίλειο της. Η συγκεκριμένη περιγραφή παραπέμπει στην τοποθεσία των Λουτρών που χαρακτηρίζεται από μια «σχετική απομόνωση».
Χωρίς αμφιβολία, τα Λουτρά της Αφροδίτης είναι ένα από τα σαγηνευτικότερα τοπία σ’ ολάκερο το νησί. Πλήθος επισκεπτών απολαμβάνουν καθημερινά το μοναδικό τοπίο και λούζονται στα δροσερά νερά της λατρευτής «Παφίας» θεάς. Πηγές: Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 3 και 10
Ο κόλπος Κόννος καθορίζει τα σύνορα μεταξύ Αγίας Νάπας και Πρωτάρα. Η χρυσή του παραλία και τα πεντακάθαρα τιρκουάζ νερά της την κατατάσσουν ανάμεσα στις πιο γραφικές παραλίες του νησιού. Αυτή η απομονωμένη παραλία είναι περικυκλωμένη από απότομες πευκόφυτες, κυρίως πλαγιές που την προστατεύουν από ανέμους. Το καλοκαίρι αγκυροβολούν εδώ πολλά σκάφη αναψυχής.
Πριν
από την τουρκική εισβολή λειτουργούσε στη Γιαλούσα αλιευτικό καταφύγιο, ένα από
τα πέντε που δημιουργήθηκαν στη βόρεια θάλασσα της Κύπρου μεταξύ Κερύνειας και
Αποστόλου Ανδρέα. Το αλιευτικό καταφύγιο στη Γιαλούσα λειτουργεί ακόμα και σήμερα.
Η ιστορία για την ονομασία της κορυφής αυτής, όπως την καταγράφει ο Yiannis Kypri αναφέρει: "Η παράδοση φέρει την ονομασία του να προήλθε από το μια ιστορία καταδίωξης ενός μοναχού από τους σαρακηνούς. Ο μοναχός κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή του βράχου για να γλυτώσει, σύντομα όμως οι σαρακηνοί κατάφεραν να τον πλησιάσουν. Μη έχοντας άλλη επιλογή, προσευχήθηκε στην Παναγία να τον σώσει και πήδηξε στο κενό. Κατάφερε να σωθεί προσγειωνόμενος στον απέναντι λόφο (ο οποίος έκτοτε φέρει το όνομα «καλοήριν»). Από εκεί προχώρησε μέχρι που βρήκε μια πηγή νερού, όπου και έκτισε το μοναστήρι της Παναγίας του Τοχνιού, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την Παναγία που τον έσωσε.
Όσον αφορά τους σαρακηνούς, μιμήθηκαν και αυτοί τον καλόγερο, έπεσαν όμως κάτω και γκρεμοτσακίστηκαν. Γι’ αυτό και έκτοτε ο βράχος ονομάστηκε Φονιάς.
Photos 28/12/2015 by George Konstantinou
Η κορυφογραμμή (ο Ζυός όπως λέγεται) που ενώνει τις Μάνδρες με την Ακανθού, είναι κατάσπαρτη από απόκρημνους βράχους και φαράγγια, από τον Έλυμπο στα δυτικά μέχρι την Καντάρα στα ανατολικά. Στη φωτογραφία η ανατολική πλευρά όπως φαίνεται από νότια. Ο πιο ψηλός βράχος είναι ο Φονιάς, από όπου, σύμφωνα με την παράδοση, κατακρημνίστικαν οι Σαρακηνοί που καταδίωκαν έναν καλόγερο. στο βάθος η περιοχή της Καντάρας. Πηγή Yiannis Kypri
