The rich and rare biodiversity in Cyprus. The Cyprus biodiversity includes 1908 plants, 780 seashells, 250 fishes, more than 7.000 insects, 410 birds including migratory, 31 mammals, 9 snakes, 11 lizards,three amphibians, 120 land snails, fungi estimated 5-8 thousandand and three turtles.These numbers continually increase as a result of researc. Also see All about Cyprus.
From George Konstantinou. Email -
fanigeorge@hotmail.com -
Το υλικό της ιστοσελίδας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία.
Translate
Showing posts with label Fossils of Cyprus. Show all posts
Showing posts with label Fossils of Cyprus. Show all posts
Galeodea rugosa, common name : the rugose bonnet, is a species of large sea snail, a marine gastropod mollusk in the family Cassidae, the helmet snails and bonnet snails
The shell size varies between 50 mm and 140 mm. The color of the shell varies between an off white to a reddish brown.
This species is distributed in European waters along the British Isles, in the Atlantic Ocean along Spain, Portugal, the Azores and West Africa and in the Mediterranean Sea. From Wikipedia, the free encyclopedia
Το εκκλησάκι των Αγίων Σαράντα είναι για το Δήμο Παραλιμνίου ένα ‘’θαύμα της φύσης’’ εφόσον είναι μια μεγάλη φυσική σπηλιά που βρίσκεται στο όρος Φανού. Μια σπηλιά με λευκό και γαλανό χρώμα μέσα στο κούφωμα του βουνού αφιερωμένη στους Αγίους Σαράντα λόγω της συσχέτισης των σαράντα σταλακτιτών που έσταζαν από την οροφή με τους Αγίους. Στο εσωτερικό της σπηλιάς είναι μια υποτυπώδης Αγία Τράπεζα και σποραδικές εικόνες Αγίων. Οι επισκέπτες αναπάσα στιγμή μπορούν να επισκεφθούν το εξωκλήσι εφόσον είναι πάντοτε ανοικτό.https://www.paralimni.org.cy/
Απολιθωμένα οστά που ανήκουν σε ιπποπόταμους και ελέφαντες υπάρχουν ενσωματωμένα στους βράχους που έζησαν πρίν από χιλιάδες χρόνια μέσα και έξω από την σπηλιά, Οι κάτοικοι των γύρω χωριών πίστευαν πως τα οστά αυτά πρέπει να ήταν λείψανα πρωτοχριστιανών μαρτύρων, οι οποίοι σφαγιάσθηκαν εδώ. Καθιερώθηκε λοιπόν να θεωρούνται τα οστά αυτά είναι των Αγίων Σαράντα εξού και το όνομα που δόθηκε στο σπήλαιο - εκκλησάκι αυτό. Πηγή George Konstantinou
Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 19/5/2019
Κείμενο, φωτογραφίες Βιντεο του Γιώργου Κωνσταντίνου
Το Ακρωτήριο Πύλα βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της νήσου. Διοικητικά βρίσκεται στην Επαρχία Λάρνακας και είναι το ανατολικό όριο του κόλπου της Λάρνακας. Το πιο κοντινό χωριό είναι το χωριό Ξυλοφάγου που απέχει περίπου τρία χιλιόμετρά από το ακρωτήριο Πύλας. Τα επόμενα πιο κοντινά χωριά είναι η Ορμήδεια, το Λιοπέτρι και το Αυγόρου. Το όνομά του ακρωτηρίου προέρχεται από την κοντινή μεικτή κωμόπολη Πύλα. Στο Ακρωτήριο Πύλα υπάρχουν και τα θεμέλια μεσαιωνικού πύργου που ονομάζετε «Πύρκος της Ξυλοφάγου». Από τον πύργο αυτόν επόπτευαν την περιοχή για επιδρομές από την θάλασσα
Ακρωτήριο Πύλας
Η περιοχή αποτελείτε κυρίως από ασβεστολιθικούς βράχους, απόκρημνους γκρεμούς, απότομες βραχώδεις ακτές καθώς και πάρα πολλά εντυπωσιακά παραθαλάσσια σπήλαια. Οι ασβεστολιθικοί βράχοι προέρχονται από ένα αρχέγονο κοραλλιογενή ύφαλο εκατομμυρίων ετών ο οποίος με τις διάφορες διαδικασίες ανάδυσης της Κύπρου από την θάλασσα έχει βρεθεί στην ξηρά. Αυτό το μαρτυρούν τα θαλάσσια απολιθώματα που βρίσκονται ενσωματωμένα σε αυτούς τους βράχους που είναι κοράλλια, αστερίες και κογχύλια. Εάν εξαιρέσεις το λατομείο που βρίσκετε στην περιοχή, πρόκειται για μια σχετικά ήσυχη, παρθένα και ερημική τοποθεσία καθώς οι προσβάσεις είναι δύσκολες και η τοποθεσία είναι άγνωστη στους πολλούς.
Ο εντυπωσιακός Κοκκινόκρεμμος στο Ακρωτήρι Πύλα, είναι ίσως ο πιο απόκρημνος και μεγαλύτερος παραθαλάσσιος γκρεμός της Κύπρου και πραγματικά η θέα του σου κόβει την ανάσα. Πήρε το όνομα του από το κοκκινωπό χρώμα που έχουν τα ασβεστολιθικά του πετρώματα. Στην περιοχή Κοκκινόκρεμμος υπάρχει αρχαιολογικός χώρος που χρονολογείτε από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.
Ο εντυπωσιακός Κοκκινόκρεμμος.
Ο εντυπωσιακός Κοκκινόκρεμμος.
Στην περιοχή είναι πολύ εμφανές θαλάσσιες αναβαθμίδες γνωστές και ως παλαιοακτές. Οι θαλάσσιες αναβαθμίδες είναι οι οριζόντιες γραμμές στο έδαφος που μοιάζουν με σκαλοπάτια που δημιούργησε η στάθμη της θάλασσας πριν εκατομμύρια χρόνια πριν υποχωρήσει αφήνοντας τα σκαλοπάτια αυτά στην ξηρά.
Η περιοχή του Ακρωτηρίου Πύλα έχει ιδιαίτερη οικολογική αξία καθώς πολλά αποδημητικά πουλιά χρησιμοποιούν την περιοχή ως ενδιάμεσο αποδημητικό σταθμό. Συναντούμε μερικά είδη σπάνιων ενδημικών σαλιγκαριών και σπάνιων ενδημικών φυτών καθώς και μοναδικά φυτά που φύονται μόνο εκεί και εμπεριέχονται στο κόκκινο βιβλίο της χλωρίδας του τόπου μας. Μαγευτικό είναι το τοπίο κατά την περίοδο που ανθίζουν τα αγριολούλουδα όπως τα κυκλάμινα και τα ματσικόριδα που φύονται στις σχισμές των ασβεστολιθικών βράχων κοντά στην θάλασσα. Στο ακρωτήριο Πύλα και στην ευρύτερη περιοχή συναντούμε τα λεγόμενα Εποχικά Λιμνία. Τα Μεσογειακά Εποχικά Λιμνία είναι οικότοποι προτεραιότητας και εξαιρετικής οικολογικής σημασίας σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (‘Habitats' Directive 92/43/EEC) που τα τελευταία χρόνια απειλούνται με εξαφάνιση. Πρόκειται για μικρές σε έκταση, εποχιακές λιμνούλες (κολύμπες) σε φυσικά κοιλώματα ασβεστολιθικών βράχων που εμφανίζονται περιοδικά αναλόγως με τις βροχοπτώσεις καθώς γεμίζουν με βρόχινο νερό και φιλοξενούν σημαντικό αριθμό ειδών χλωρίδας και πανίδας, πολλά από τα οποία είναι σπάνια και ενδημικά. Στις πολλές παραθαλάσσιες σπηλιές που υπάρχουν στην περιοχή βρίσκουν καταφύγιο διάφορα είδη νυχτερίδων και αρκετά είδη πουλιών που αναπαράγονται εκεί όπως αγριοπερίστερα, διάφορα είδη χελιδονιών, κουκουβάγιες και Ανθρωποπούλια. Στις σπηλιές αυτές πολύ πιθανών να βρίσκουν καταφύγιο και να αναπαράγονται και οι σπάνιες μεσογειακές φώκιες Monachus monachus καθώς υπάρχουν αναφορές από ντόπιους ψαράδες για την ύπαρξη τριών φώκιων στην περιοχή.
Η σπηλιά του Κοκκινόκρεμμου
Μεγάλο παλαιοντολογικό ενδιαφέρων παρουσιάζουν αρκετές παραθαλάσσιες σπηλιές της περιοχής καθώς σε αυτές υπάρχουν απολιθώματα προϊστορικών ζώων όπως ελεφάντων και ιπποπόταμων που έζησαν κατά την πλειστόκαινο περίοδο και τώρα έχουν εξαφανιστεί και που πολύ πιθανών να ευθύνονται οι πρώτοι νεολιθικοί άνθρωποι που έφτασαν στο νησί. Η χρονολογία άφιξης αυτών των νεολιθικών ανθρώπων συμπίπτει με τον αφανισμό των ζώων αυτών πριν περίπου 12 χιλιάδες χρόνια. Οι άνθρωποι τότε ήταν κυνηγοί τροφοσυλέκτες , δηλαδή ζούσαν αποκλειστικά από το Κυνήγι και την φύση και πιθανόν να κυνήγησαν τα ζώα αυτά μέχρι τελικού αφανισμού. Οι σπηλιές αυτές πολύ πιθανών να χρησιμοποιήθηκαν ως φυσικά καταφύγια από αυτούς τους πρώτους νεολιθικούς ανθρώπους. Έχω επισκεφτεί τις περισσότερες από αυτές τις σπηλιές και πραγματικά είναι εντυπωσιακές. Κάτι το οποίο είναι σημαντικό και μπορεί να συνδέσει τον νεολιθικό άνθρωπο με αυτές τις σπηλιές είναι το γεγονός ότι σε δύο από αυτές τις σπηλιές έχω βρει μαζί με τα οστά των ζώων χερσαία σαλιγκάρια που και αυτά έχουν αποτελέσει σημαντική πηγή τροφής για τους πρώτους νεολιθικούς ανθρώπους της Κύπρου.
Ο Μαυρόσπηλιος
Στον Μαυρόσπηλιο
Στις 5/5/2019 είχα την τύχη να δω αυτές τις σπηλιές και δια θαλάσσης. Ο φίλος Αντώνης Λ. Μακρής και το “Πολιτιστικό Εργαστήριο Ξυλοφάγου" που ο ίδιος έχει δημιουργήσει έχει οργανώσει μια τετράωρη κρουαζιέρα με 140 άτομα όπου είχα την τιμή να είμαι ο ξεναγός μαζί με τον Ελευθέριο Χατζηστερκώτη. Μιλήσαμε για θέματα Περιβάλλοντος, Γεωλογίας, Παλαιοντολογίας και Φυσικής Ιστορίας. Ο απώτερος σκοπός της μίνι κρουαζιέρας ήταν να δούμε τις σπηλιές και γενικά να γνωρίσει ο κόσμος το Ακρωτήριο Πύλα δια θαλάσσης. Τον ευχαριστώ θερμά για αυτή την πρωτοβουλία και την καταπληκτική εμπειρία που μας έδωσε.
Σπηλιά της Εγγλεζούς
Οι σπηλιές αυτές ερχόμενοι από τον ποταμό του Λιοπετριού είναι: Η σπηλιά των Αγίων Σαράντα, η σπηλιά του Νικολάτζιη, η σπηλιά της Εγγλεζούς, Ο Μαυρόσπηλιος και η σπηλιά του Κοκκινόκρεμμου.
Οι σπηλιές αυτές είναι άγνωστες για τους περισσοτέρους ανθρώπους καθώς δεν φαίνονται από ξηράς και δεν υπάρχουν εύκολες προσβάσεις για να πάει κάποιος, ακόμα και από την θάλασσα είναι αδύνατο να τις βρει κάποιος αν δεν του τις δείξει κάποιος που ξέρει καθώς υπάρχουν πολλές σπηλιές και δεν μπορεί να ξέρει ποιες από όλες είναι.
Σπηλιά του Νικολάτζιη
Η σπηλιά των Αγίων Σαράντα είναι η πιο μεγάλη από όλες και μέσα υπάρχουν οστά προϊστορικών ζώων ενσωματωμένα στον βράχο. Η σπηλιά αυτή θεωρείτε ιερός χώρος και μέσα ο επισκέπτης θα δει πολλές εικόνες αγίων και καντήλια. Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι που έβρισκαν τα οστά και τα δόντια αυτών των ζώων πίστευαν ότι ανήκαν σε αγίους που μόνασαν στα σπήλαια αυτά και συνδέαν τους χώρους αυτούς με την θρησκεία, έκτιζαν μάλιστα και εκκλησίες που υπάρχουν και σήμερα. Η συγκεκριμένη σπηλιά πήρε το όνομα της από τους Αγίους Σαράντα Μάρτυρες, της παγωμένης λίμνης της Σεβάστειας.
Σπηλιά των Αγίων Σαράντα
Το 1903 επισκέφθηκε τη σπηλιά της Εγγλεζούς η Αγγλίδα παλαιοντολόγος Ροδοθέα Μπέιτς (Dorothy Bate) του μουσείου φυσικής ιστορίας του Λονδίνου, η οποία διαπίστωσε ότι τα απολιθωμένα οστά ανήκαν σε ιπποπόταμους. Το γεγονός της επίσκεψης έκανε εντύπωση στους κατοίκους και από τότε η σπηλιά είναι γνωστή με το όνομα η Σπήλια της Εγγλεζούς. Η πρώτη αναφορά για την ύπαρξη των ζώων αυτών στην Κύπρο έγινε από την Ροδοθέα Μπέιτς.
Στον Μαυρόσπηλιο υπάρχουν εντυπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες μέρος των οποίων βρίσκονται μέσα στο νερό σε υποθαλάσσιο σπήλαιο, πράγμα που αποδεικνύει ότι κάποτε η στάθμη της θάλασσας ήταν αρκετά μέτρα πιο πίσω από ότι είναι σήμερα. Αυτό αποδεικνύετε και στην σπηλιά των Αγίων Σαράντα καθώς οστά ιπποπόταμων υπάρχουν ενσωματωμένα σε βράχους που βρίσκονται και μέσα στην θάλασσα.
Ένας πολύ σημαντικός χώρος με οστά είναι αυτός που βρίσκετε στην παραλιακή περιοχή Ξυλοφάγου και δίπλα από το Ακρωτήριο Πύλα. Στην περιοχή αυτή έχουν βρεθεί οστά ιπποπόταμων, ελεφάντων, μοσχογαλής , αρπακτικών πουλιών , χελώνας γλυκού νερού και χελώνας ξηράς.
Charonia variegata, the Atlantic triton or Atlantic triton's trumpet, is a species of predatory sea snail, a marine gastropod mollusk in the family Ranellidae, the triton snails, triton shells, or tritons
This species has a wide distribution. It has been found in European waters, the Mediterranean Sea, in the Atlantic Ocean along Cape Verde, off the Canary Islands, North West Africa, and Tanzania, in the Caribbean Sea and the Gulf of Mexico, and from North Carolina to eastern Brazil.
Fossil wood, also known as fossilized tree, is wood that is preserved in the fossil record. Over time the wood will usually be the part of a plant that is best preserved (and most easily found). Fossil wood may or may not be petrified, in which case it is known as petrified wood or petrified tree. The study of fossil wood is sometimes called palaeoxylology, with a "palaeoxylologist" somebody who studies fossil wood.
The fossil wood may be the only part of the plant that has been preserved, with the rest of the plant completely unknown: therefore such wood may get a special kind of botanical name. This will usually include "xylon" and a term indicating its presumed affinity, such as Araucarioxylon (wood similar to that of extant Araucaria or some related genus like Agathis or Wollemia), Palmoxylon (wood similar to that of modern Arecaeae), or Castanoxylon (wood similar to that of modern chinkapin or chesnut-tree). The fact that a fossil is named so does not mean that the fossil originated from a plant undoubtedly related to the modern genus alluded to.. From Wikipedia, the free encyclopedia
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
