Showing posts with label Μνημεία. Show all posts
Showing posts with label Μνημεία. Show all posts
Tuesday, 20 September 2016
Friday, 16 September 2016
Μνημείο Ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α, Γεώργιο Νικολάου και Στέλιο Τριταίο στον Κάτω Πύργο
See also
Τα χωριά Πάνω και Κάτω Πύργος της Τηλλυρίας - Pano and Kato Pyrgos Villages - Cyprus
Στο προαύλιο του Περιφερειακού Δημοτικού Σχολείου του χωριού, στην οδό Λεωφόρου Νικολάου Παπαγεωργίου, βρίσκεται Μνημείο αφιερωμένο στους ήρωες της Ε.Ο.Κ.Α, Γεώργιο Νικολάου και Στέλιο Τριταίο από τον Κάτω Πύργο.
Οι ήρωες της κοινότητας πέθαναν από βασανιστήρια των Άγγλων. Ο Γεώργιος Νικολάου στις 12 Νοεμβρίου 1956 και ο Στέλιος Τριταίος, στις 17 Ιουνίου 1958.
Το Μνημείο αναγέρθηκε με δαπάνες του Συμβουλίου Ιστορικής Μνήμης Αγώνα Ε.Ο.Κ.Α 1955-1959 και από έσοδα εράνου που διενήργησαν οι οικογένειες των ηρώων.
Τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου τέλεσε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Γλαύκο Κληρίδης, στις 27 Αυγούστου 2000.
Πηγή http://www.katopyrgos.org/gr/heroes-lgr/heroes2-lgr
Photos 13/5/2016 by George Konstantinou
Ο Γεώργιος Νικολάου γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Πύργος της επαρχίας Λευκωσίας, το 1930. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Κάμπου και εργαζόταν στη Λευκωσία. Ήταν παντρεμένος με τη Πελαγία Νικολάου και είχαν δύο παιδιά, την Ανδρούλα και την Γεωργία η οποία γεννήθηκε εννέα μέρες μετά τον θάνατό του.
Ο Νικολάου, ανέπτυξε δράση σε μυστικές ομάδες που προετοίμαζαν τον αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Συνεργαζόταν με τον παππού του Παπαευριπίδη Ιωαννίδη (από τους πρώτους στρατολόγους της ΕΟΚΑ), το θείο του Πολύκαρπο Ιωαννίδη, τον οποίο αργότερα εξόρισαν οι Άγγλοι στις Σεϋχέλλες μαζί με τον Εθνάρχη Μακάριο, το Μητροπολίτη Κερύνειας Κυπριανό και τον Παπασταύρο Παπαγαθαγγέλου. Το 1950 συνεργάστηκε με τον ήρωα Ανδρέα Ζάκο για την εθνική διαφώτιση των κατοίκων των χωριών της περιοχής του.
Μυήθηκε στον αγώνα από τις αρχές του 1955 και με την έναρξη της ένοπλης δράσης, ανέλαβε ως υπεύθυνος της ΕΟΚΑ στα χωριά Πηγαίνια, Παχύαμμος, Κάτω και Πάνω Πύργος. Το ψευδώνυμό του ήταν "Δάφνιος". Στο σπίτι του διατηρούσε κρησφύγετο όπου είχε φιλοξενήσει τους πρώτους πυρήνες για ανταρτική δράση στον τομέα Τυλληρίας. Αργότερα τους προώθησε σε νέο κρησφύγετο, μια φυσική σπηλιά στον Πλατύ Ποταμό μέσα στο δάσος, και τους τροφοδοτούσε. Υπήρξε και ένας από τους συνδέσμους της ανταρτικής ομάδας του ήρωα Μάρκου Δράκου την οποία και βοηθούσε σε διάφορες επιχειρήσεις της.
Στις 27 Οκτωβρίου 1956 συνελήφθη από τους Άγγλους μαζί με άλλους εννέα χωριανούς του και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο των Άγγλων στο δρόμο Πεντάγειας - Ξερού. Εκεί κατόρθωσε να μπει μυστικά ο αδελφός του Τάκης Νικολάου και να τον συναντήσει στις 12 Νοεμβρίου 1956. Η εικόνα που αντίκρισε τον αδελφό του από τα βασανιστήρια ήταν τραγική. Όπως του αποκάλυψε ο ίδιος, οι Άγγλοι βασανιστές τού είχαν συνθλίψει τα γεννητικά όργανα, του προκάλεσαν κώφωση με έκρηξη δυναμίτιδας και όλο το βράδυ τον είχαν δεμένο με σχοινί μέσα στη θάλασσα. Ζήτησε να του πάρουν γιατρό και δικηγόρο.
Την επομένη που πήγαν να τον συναντήσουν οι δικοί του τον βρήκαν νεκρό με θρυμματισμένα τα πόδια και μια σφαίρα στην πλάτη, την οποία όμως δέχθηκε όταν ήταν ήδη νεκρός. Ο θάνατός του προήλθε από το βασανισμό πνιγμού στον οποίο τον υπέβαλαν οι ανακριτές, χρησιμοποιώντας πετρέλαιο στο οποίο πρόσθεσαν πριονίδι.
Πηγή http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/san-shmera-duo-hrwes-ths-eoka-oi-nikolaou-gewrgios-kai-jenofwntos-prodromos
Τριταίος Στέλιος
Γεννήθηκε στο χωριό Πύργος Τηλλυρίας, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1930.
Πέθανε στις 17 Ιουνίου 1958 στο Λονδίνο, όπου μεταφέρθηκε για θεραπεία ύστερα από βασανιστήρια των Άγγλων.
Σύζυγος : Ελένη Τριταίου
Τέκνα : Γιάννης, Ανδρέας
Γονείς : Ιωάννης και Παρασκευού Τριταίου
Αδέλφια : Κυριάκος, Αντιγόνη, Ελένη, Γαβριήλ, Χρυσόστομος, Παύλος
Ο Στέλιος Τριταίος τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και εργαζόταν στη Λευκωσία. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ από την αρχή του αγώνα μαζί με τον ήρωα Γεώργιο Νικολάου και συνεργαζόταν με την ανταρτική ομάδα Κάτω Πύργου, καθώς και με τοπικούς παράγοντες της ΕΟΚΑ στην περιοχή. Υπήρξε ο κυριότερος σύνδεσμος της απομονωμένης αυτής περιοχής με τη Λευκωσία. Διευθετούσε την αποστολή της αλληλογραφίας, του οπλισμού και του ρουχισμού των ανταρτών σε σάκους με πίτουρα. Οι Άγγλοι ποτέ δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν οτιδήποτε.
Μετά την εκτέλεση κάποιου προδότη στον Πύργο από την ΕΟΚΑ, το Νοέμβριο του 1956, η προδοσία συνεχίστηκε από συγγενείς του και συνελήφθησαν πολλά μέλη της ΕΟΚΑ στην περιοχή, μεταξύ των οποίων και ο Στέλιος Τριταίος. Κρατήθηκαν σε στρατόπεδο αεροπόρων μεταξύ Πεντάγειας-Ξερού, όπου και βασανίστηκαν για δεκαεπτά μέρες. Όταν ο Στέλιος Τριταίος αφέθηκε ελεύθερος να πάει στο σπίτι του, ήταν βαριά τραυματισμένος στο στήθος όπου κτυπήθηκε με αλυσίδα. Τέθηκε υπό περιορισμό στο σπίτι του, αλλά η κατάστασή του χειροτέρευε. Επανειλημμένες προσπάθειες της συζύγου και των συναγωνιστών του να τον φυγαδεύσουν για θεραπεία στην Αγγλία, όπου βρίσκονταν τα αδέλφια του, απέτυχαν επειδή ο ίδιος δεν μπορούσε να κινηθεί, χωρίς να υποβαστάζεται.
Τον Ιούνιο του 1958, ο κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ, που είχε αντικαταστήσει από τα τέλη του προηγούμενου έτους τον κυβερνήτη στρατάρχη Χάρντιγκ, διευκόλυνε, σε μια χειρονομία πολιτικής σκοπιμότητας, την αποστολή του Τριταίου στο Λονδίνο για θεραπεία. Στις 17 Ιουνίου 1958 υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς. Σύμφωνα με όσα ο αρχίατρος Σκοτς, ο οποίος χειρούργησε τον Τριταίο, ανέφερε πολύ αργότερα στο γιο του, ο ήρωας ήταν ουσιαστικά νεκρός από τη στιγμή που δέχτηκε δυνατό κτύπημα στο στήθος. Το κτύπημα αυτό είχε προκαλέσει νέκρωση τμήματος της καρδιάς. Με την αφαίρεση του νεκρού αυτού τμήματος ο θάνατος επήλθε, δυο ώρες μετά την εγχείρηση.
Πηγή http://myweb.cytanet.com.cy/iaae5559/biographies/tritaios.htm
Tuesday, 19 April 2016
Το μνημείο των Ηρώων του 55 - 59 στο χωριό Παλαιχώρι - Cyprus
See also
Το χωριό Παλαιχώρι - Palechori Village - Cyprus
Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Παλαιχώρι - Agios Georgios Churche at Palechori Village - Cyprus
Ιδιαίτερη ήταν η συμβολή των κατοίκων του Παλαιχωρίου την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Άγγλων, το 1955- 1959. Από το Παλαιχώρι προέρχονταν σημαντικοί αγωνιστές, όπως ο Κυριάκος Μάτσης, Μιχαλάκης Καραολής, ο Νίκος Γεωργίου αλλά και ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης, ο οποίος διέπρεψε και στο χώρο της πολιτικής. Η συνεισφορά των αγωνιστών Κυριάκου Μάτση, Μιχαλάκη Καραολή και Νίκου Γεωργίου τιμάται με την ανέγερση μνημείου, ενώ προς τιμή του Πολύκαρπου Γεωρκάτζη, έχει διαμορφωθεί η οικία του σε μουσείο, μέσα από το οποίο γίνεται γνωστή η ζωή του.
Επιπρόσθετα, το Παλαιχώρι είχε την τιμή να φιλοξενήσει ένα από τους ηρωϊκότερους μαχητές του απελευθερωτικού αγώνα, το Γρηγόρη Αυξεντίου, του οποίου το κρησφύγετο στο Παλαιχώρι, αποτελεί μέρος του Μουσείου Μνήμης του Απελευθερωτικού Αγώνα. Τέλος, το χωριό κοσμεί το άγαλμα της Κύπριας Μάνας, το οποίο εξυμνεί το ήθος και τη φιλοπατρία που επέδειξαν οι μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59.
Εν κατακλείδι, η ιστορία του Παλαιχωρίου Μόρφου και Ορεινής μοιράζεται μια κοινή πορεία , εφόσον ο διαχωρισμός της θεωρείται συχνά ανέφικτος. Από την ιστορική διαδρομή των Παλαιχωρίων, κυρίαρχη θέση κατέχει η συνεισφορά των κατοίκων σε έμψυχο και άψυχο υλικό, την περίοδο του Απελευθερωτικού Αγώνα των Κυπρίων κατά των Άγγλων.
Πηγή:μΣοφοκλέους Σοφοκλής, Τα Παλαιχώρια, Κληρονομιά αιώνων
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
http://www.palaichori.eu/index.php/istoria
Photos 23/2/2016 by George Konstantinou
Μνημείο ήρωα Παναγιώτη Γεωργιάδη στο χωριο Λειβάδια Πιτσιλιάς
See also
Γεννήθηκε στο χωριό Λειβάδια, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 15 Δεκεμβρίου 1929, και ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά του Αχιλλέα και της Ευγενίας Γεωργιάδη. Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του, εργαζόταν ως υπάλληλος στη Λευκωσία, σε ιδιωτική επιχείρηση. Ήταν μέλος της OXEN και από τις τάξεις της εντάχθηκε στον Αγώνα από το 1954. Με την έναρξη του Αγώνα υπηρέτησε ως σύνδεσμος του Διγενή με τον Εθνάρχη Μακάριο με το ψευδώνυμο "Ίκαρος" και ήταν βοηθός υπεύθυνος για τη φύλαξη και τη διανομή του οπλισμού στην περιοχή Λευκωσίας. Μετέφερε επίσης καταζητούμενα πρόσωπα και τους πρόσφερε καταφύγιο σε συνεργασία με τα αδέλφια του, που διέθεταν κρησφύγετο στο σπίτι τους στα Λειβάδια. Τον Οκτώβριο του 1956 καταζητήθηκε από τους Άγγλους και κατέφυγε στα βουνά, όπου ενώθηκε με την ανταρτική ομάδα του ήρωα Στυλιανού Λένα. Μετά τη σύλληψη του Λένα και τον θάνατο του ήρωα Δημητράκη Χριστοδούλου στις 17 Φεβρουαρίου 1957, ο Παναγιώτης Γεωργιάδης κατέφυγε στη Λεμεσό με τον ήρωα Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου και από εκεί επανήλθε στο χωριό του στα μέσα Νοεμβρίου 1957 και επιδόθηκε στην αναδιοργάνωση της περιοχής, που είχε υποστεί βαρύ πλήγμα λόγω προδοσίας.Εκεί συνέχισε τη δράση του ως ομαδάρχης μέχρι τον ηρωικό του θάνατo.
Ήταν 20 Ιουνίου του 1958, όταν γράφτηκε ακόμα μια δραματική ιστορία στις ένδοξες σελίδες του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ στη Κύπρο. Οι τέσσερις ήρωες αυτή τη φορά ήταν, ο Ανδρέας Πατσαλίδης 28 χρονών, από τα Καννάβια, ο Αλέκος Κωνσταντίνου 23 χρονών, από το Βαρώσι (γεννήθηκε στην Κακοπετριά), ο Κώστας Αναξαγόρου 27 χρονών, από τα Σπήλια και ο Παναγιώτης Γεωργιάδης 30 χρονών, από τα Λειβάδια Πιτσιλιάς. Εκείνη την ημέρα, οι τέσσερις αγωνιστές ήταν μαζεμένοι στο σπίτι του Ανδρέα Πατσαλίδη και προετοίμαζαν την επόμενη βομβιστική επίθεση. Υπό τις οδηγίες του Παναγιώτη Γεωργιάδη, επεξεργάζοντο μια νάρκη, μεγάλης ισχύος και εντόπιας κατασκευής. Δυστυχώς όμως, από άγνωστη αιτία, ξαφνικά μια εκτυφλωτική λάμψη τους τύλιξε και τους μετέφερε στο Πάνθεον των ηρώων της ΕΟΚΑ.
Το ολοκαύτωμα στα Κούρδαλι μαρτυρεί τόσο τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξαγόταν ο Αγώνας, όσο και την έλλειψη πολεμικού υλικού και την αναπλήρωση του με πρόχειρα αυτοσχέδια μέσα που κατασκεύαζαν οι ίδιοι οι αγωνιστές. Μαρτυρεί επίσης και το ηρωικό πνεύμα, την ετοιμότητα για θυσία και το απόλυτο δόσιμο των νέων της εποχής στην ιδέα της ελευθερίας της πατρίδας. Οι Άγγλοι μετέφεραν τα κομματιασμένα κορμιά των αγωνιστών στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου δεκάδες συγγενείς και συναγωνιστές από τις γενέτειρές τους έσπευσαν την επομένη να τους παραλάβουν.
Ενδεικτικό του πνεύματος του Αγώνα και των τιμών που αποδόθηκαν στους 4 αγωνιστές είναι οι παλλαϊκές εκδηλώσεις που ακολούθησαν τη θυσία τους. Η παραλαβή των σορών τους από το νοσοκομείο και η κηδεία τους έγιναν σε πρωτοφανή ατμόσφαιρα πατριωτικών και αγωνιστικών αισθημάτων. Χαρακτηριστικές είναι οι σχετικές περιγραφές του Τύπου της εποχής:
«Συγκλονιστικαί σκηναί εσημειώθησαν κατά την παράδοσιν των νεκρών, επί των σορών των οποίων κατατέθηκαν υπό των Ελληνίδων αδελφών του νοσοκομείου στέφανοι εκ μέρους των ιατρών και του προσωπικού του νοσοκομείου.
Μία νοσοκόμος εξεφώνησεν αποχαιρετιστήριον πατριωτικήν ομιλίαν προς τους φονευθέντας "Τα ονόματα σας", είπεν η αδελφή νοσοκόμος, "θα αναγραφούν εις τον κατάλογον των μαρτύρων του απελευθερωτικού αγώνος του Ελληνικού Κυπριακού λαού, ο οποίος με αίσθημα υπερηφάνειας αποκαλύπτεται προ της θυσίας σας, ηρωικά τέκνα".
Επί του στεφάνου των νεαρών Ελληνίδων αδελφών ανεγράφετο:
«Ως της Κύπρου νεκροί τιμημένοι, την αγίαν σας μνήμην τιμώ, κι η φτωχή μου η μούσα θλιμμένη, ένα δάκρυ σας χύνει θερμό.»
Υπό τους ολοφυρμούς των οικείων και των ομοχωρίων των ανεχώρησεν η νεκρική πομπή εκ Λευκωσίας περί την 1.15μ.μ., καθ' ον χρόνον ουρανομήκη χειροκροτήματα και ιαχαί ως "τιμή και δόξα στους αθάνατους αδελφούς μας" εδόνουν την ατμόσφαιραν, προκαλούσαι ισχυράν συγκίνησιν εις πάντας. Εκ των κρατητηρίων Κοκκινοτριμιθιάς λευκά μανδήλια εσείοντο προς χαιρετισμόν της νεκροφόρου πομπής ενώ εις τα επί της διαδρομής χωρία οι κάτοικοι γονυπετείς έραινον με φύλλα δάφνης και ανθέων τον δρόμον ίνα διέλθουν τα φέρετρα των θανόντων.
...περί την 6 μ.μ. ώραν τα φέρετρα των τεσσάρων αθανάτων εφθανον εις Σπήλια, όπου μεσίστιοι σημαίαι και δάφνινοι στέφανοι υψωμένοι επί ιστών, έκλιναν προ της εμφανίσεως των εις την είσοδον του χωρίου, όπου γονυπετής η κοινότης Σπηλιών, Κουρδάλων, Κανναβιών και κάτοικοι Κυπερούντας, Λειβαδιών, Πολυστύπου και άλλων χωρίων εχαιρέτησαν δια ζητωκραυγών και εκφωνήσεως ενθουσιώδους ομιλίας τα φέρετρα άτινα ανείχον επί των ώμων των όλκιμοι νέοι, περιτυλίξαντες ταύτα δι' Ελληνικών σημαιών».
Πάνω από το πιο πολύνεκρο ατύχημα της ΕΟΚΑ πλανιόταν το μυστήριο για την ταυτότητα των δύο από τους νεκρούς, αφού μόνο οι Πατσαλίδης και Αναξαγόρα αναγνωρίστηκαν αρχικά. Καθώς ψαλλόταν η νεκρώσιμη ακολουθία και για τους τέσσερις, έγινε η αναγνώριση του Παναγιώτη Γεωργιάδη, ενώ η αναγνώριση του Αλέκου Κωνσταντίνου έγινε τρεις μέρες μετά το ολοκαύτωμα, από την τραγική μητέρα του.
Οι μορφές των τεσσάρων ηρώων αναπλάστηκαν σε μνημείο στην είσοδο των Σπηλιών, για να δίνουν μαθήματα αυτοθυσίας και αρετής, ενώ το σπίτι του Πατσαλίδη έγινε χώρος εθνικού προσκυνήματος. Το ολοκαύτωμα των τεσσάρων αγωνιστών στα Κούρδαλι παραμένει δείκτης του χρέους για την ελευθερία της πατρίδας. Στους τάφους και τα μνημεία των ηρώων απιθώνονται οι δάφνες του θαυμασμού της γενιάς τους και των νεότερων. Ο τάφος όμως του Αλέκου Κωνσταντίνου παραμένει χωρίς καντήλι και χωρίς λουλούδι από το 1974 οπότε η Αμμόχωστος καταλήφθηκε από τον Αττίλα. Και αναμένει δικαίωση της θυσίας του.
Πηγή http://www.elamcy.com/latest-articles/item/9300-20-iouniou-1958-to-olokaytoma-sta-koyrdali.html
Photos 23/2/2016 by George Konstantinou
Saturday, 27 February 2016
Μνημείο αγνοουμένων στην Ποταμιά - Cyprus
Στιγμές υπερηφάνειας, τιμής και συγκίνησης, σημάδεψαν την τελετή αποκαλυπτηρίων του μνημείου για τα αγνοούμενα παλικάρια της Ποταμιάς Παναγιώτη Λοΐζου Καραγιώργη και Ανδρέα Βαρνάβα Κουρουνά, οι οποίοι το καλοκαίρι του 1974 χάθηκαν φυλάττοντας τις κυπριακές Θερμοπύλες στην περιοχή της Μιας Μηλιάς.Η μητέρα του Παναγιώτη, Μυροφόρα, και η σύζυγος του Ανδρέα, Ειρήνη, ήταν εκεί με δάκρυα στα μάτια.
Τους ανδριάντες των δύο αγνοούμενων ηρώων αποκάλυψε ο Υπουργός Εσωτερικών, Σωκράτης Χάσικος, ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε πολιτειακή υποχρέωση στο εξωτερικό.
Προηγήθηκε δέηση για ανεύρεση των αγνοουμένων που ανέπεμψε ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος.
Οι δυο έφεδροι στρατιώτες του 305 Τάγματος Πεζικού, μαζί με μια χούφτα συμπολεμιστές τους και ακολουθώντας το σπαρτιάτικο παράδειγμα θυσίας του ήρωα διοικητή τους, ταγματάρχη Τάσου Μάρκου, στις 14 Αυγούστου πρόταξαν τα στήθια τους, απέναντι στις πάνοπλες ορδές του Αττίλα.
Για τον ηρωισμό των δυο παλικαριών, μίλησαν ο γιος του Ανδρέα Κουρουνά και ο αδερφότεκνος του Παναγιώτη Καραγιώργη.
Ο Ελληνοκύπριος Κοινοτάρχης Ποταμιάς Παναγιώτης Ιατρού, εξέφρασε τις απολογίες της κοινότητας για την αργοπορία στην απόδοση τιμών.
Τα αποκαλυπτήρια τελέστηκαν παρουσία της πρώτης κυρίας Αντρης Αναστασιάδη, εκπροσώπων κομμάτων, των στρατιωτικών αρχών.Παρέστησαν όλοι οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι της Ποταμιάς, καθώς επίσης και αρκετοί Ποταμίτες που διαμένουν στις κατεχόμενες περιοχές. Ξεχωριστής σημασίας ήταν η παρουσία του Τουρκοκύπριου κοινοτάρχη Χασάν Μεχμέτ Εμίν, ο οποίος μάλιστα υπέγραψε την κοινή πρόσκληση με τον Ελληνοκύπριο κοινοτάρχη προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατέθεσε στεφάνι και παρέστη στην τελετή μέχρι και το τέλος και την ανάκρουση του Εθνικού Υμνου.
Του Μάριου Αδάμου
Πηγή http://www.ant1iwo.com/news/cyprus/article/83729/apokalypthria-mnhmeioy-agnooymenwn-sthn-/
Photos 25/2/2016 by George Konstantinou
See also
Το χωριό Ποταμιά - Potamia village - Cyprus
Εκκλησία Άγιος Νεκτάριος και μνημείο πεσόντων στην Ποταμιά - Agios Nektarios Church at Potamia village - Cyprus
Εκκλησία Αγία Μάυρα στην Ποταμιά - Agia Maura Church at Potamia village - Cyprus
Μεσαιωνική έπαυλη Αικατερίνης Κορνάρο στην Ποταμιά
Παλιός νερόμυλος στο Δάλι
Η Βυζαντινή Εκκλησία του Αγίου Δημητριανού του Ανδριδιώτου στο Δάλι- Agios Dimitrianos Church at Dali village - Cyprus
Εκκλησία Άγιος Νεκτάριος και μνημείο πεσόντων στην Ποταμιά - Agios Nektarios Church at Potamia village - Cyprus
Photos 25/2/2016 by George Konstantinou
Εκκλησία Τιμίου Σταυρού στην Ποταμιά - Church Timios Stauros at Potamia village - Cyprus
See also
Το χωριό Ποταμιά - Potamia village - Cyprus
Μνημείο αγνοουμένων στην Ποταμιά
Εκκλησία Αγία Μαρίνα στην Ποταμιά - Agia Marina Church at Potamia village - Cyprus
Εκκλησία Αγία Μάυρα στην Ποταμιά - Agia Maura Church at Potamia village - Cyprus
Μεσαιωνική έπαυλη Αικατερίνης Κορνάρο στην Ποταμιά
Thursday, 25 February 2016
Μνημείο Ήρωα Παναγιώτη Κατσιδιάρη στο χωριό Φτερικούδι - Cyprus
See also
Το χωριό Φτερικούδι - Fterikoudi Village - Cyprus
Ξωκλήσι Παναγίας Χρυσογαλούσας (Γαλακτοτροφούσας) στο χωριό Φτερικούδι - Panagias chrysogalousas Churche at Fterikoudi Village - Cyprus
Ξωκλήσι Όσιου και Προφήτη Αββακούμ στο χωριό Φτερικούδι - Abacoum Churche at Fterikoudi Village - Cyprus
Η εκκλησία Αγίου Νικολάου στο χωριό Φτερικούδι - Agios Nikolaos Churche at Fterikoudi Village - Cyprus
Στη νότια είσοδο της Κοινότητας ορθώνεται ένα Μνημείο αφιερωμένο στο άξιο τέκνο της κοινότητας, τον ήρωα του 1974, Παναγιώτη Κατσιδιάρη. Πρόκειται για ένα μνημείο φτιαγμένο από πέτρα της περιοχής, στο πάνω μέρος του οποίου υπάρχει η ορειχάλκινη προτομή του ήρωα. Το Μνημείο αναγέρθηκε το 2000 από το Κοινοτικό Συμβούλιο και Σύνδεσμο Φίλων Φτερικουδίου. Τα εγκαίνια του Μνημείου έγιναν από τον τότε Υπουργό Άμυνας, Κούλη Μαυρονικόλα και τον Αρχιμανδρίτη Γρηγορίου Χατζηουρανίου.
Ο Παναγιώτης Κατσιδιάρης γεννήθηκε το 1948. Ήταν παιδί φτωχής αγροτικής εξαμελούς οικογένειας και αρραβωνιασμένος με μια κοπέλα από την Κατωκοπιά. Οι γονείς του ήταν ο Κυριάκος και η Ελένη Κατσιδιάρη.
Το 1966 αποφοίτησε από την Τεχνική Σχολή και στη συνέχεια εργάστηκε ως ηλεκτρολόγος με τον αδελφό του, Γιαννάκη Κατσιδιάρη.
Με την έναρξη της τουρκικής εισβολής, κατετάγη στο 366 Τάγμα Πεζικού. Έπεσε μαχόμενος στις 23 Ιουλίου 1974στο χώρο του Ξενοδοχείο «Ζέφυρος» στον Καραβά.
Πηγές:Κυριάκος Μουσούλη, πρόεδρος Κοινοτικού Συμβουλίου
http://www.fterikoudi.com/gr/heroes-monument-lgr
Photos 23/2/2016 by George Konstantinou
Saturday, 16 January 2016
Μνημείο Ηρώων Ε.Ο.Κ.Α 1955-59 στο χωριό Αυγόρου
See also
Αυτή η ανάρτηση μου είναι αφιερωμένη στον ένδοξο αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 - 59 σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για να ζούμε σήμερα και να διεκδικούμε την ελευθερία μας, και σε όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ
Δημιουργήθηκε το 1985, με την πρωτοβουλία των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α 1955-59, της κοινότητας του Αυγόρου. Ανεγέρθηκε στον τόπο της θυσίας του πρώτου πεσόντα -μέλους της οργάνωσης της Ε.Ο.Κ.Α., του Μόδεστου Παντελή, από το Λιοπέτρι, ο οποίος σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία ,στην προσπάθεια του να κόψει ένα από τα ηλεκτρικά καλώδια υψηλής τάσης που περνούσε από τη συγκεκριμένη περιοχή.Ο επισκέπτης, αφού διαβεί ένα δρομάκι με 111 πανύψηλα κυπαρίσσια, θα αντικρίσει δεξιά και αριστερά των προπυλαίων έξι μαρμάρινες πλάκες. Στην πρώτη μπορεί να διαβάσει, για τις βασικές αρχές που είχαν τεθεί για τη δημιουργία του μνημείου, στη δεύτερη για τους συντελεστές δημιουργίας του μνημείου, στην τρίτη και την τέταρτη την ιστορική αναδρομή της Κύπρου από το 6020 π.Χ. μέχρι το 1974 μ.Χ. και τέλος στην πέμπτη και την έκτη για τη θεμελίωση και τα αποκαλυπτήρια του μνημείου από τον τότε υπουργό Οικονομικών και μετέπειτα Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας κ. Χριστόδουλο Χριστοδούλου. Ο επισκέπτης προχωρώντας προς το κυρίως Μνημείο, αντικρίζει σε μπρούντζινες πλάκες τα στοιχεία των 238 ηρωομαρτύρων, οι οποίοι έπεσαν μαχόμενοι για την Ελευθερία της πατρίδας, ενώ στο εσωτερικό του Τύμβου μπορεί να θαυμάσει τις 108 μορφές ηρώων του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., εκ των οποίων οι 38 είναι σε χάλκινα ανάγλυφα.
Στο σημείο του Μνημείου έχει ανεγερθεί Παρεκκλήσι, το οποίο συμβολικά έχει αφιερωθεί στον Πρωτομάρτυρα Άγιο Στέφανο, στον Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα και στο Μόδεστο Πατριάρχη Ιεροσολύμων εις μνήμη του πρωτομάρτυρα του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., Μόδεστου Παντελή. Το Παρεκκλήσι μαζί με το Μνημείο, τονίζουν τον αδιαίρετο αγώνα και την ανάγκη συνύπαρξης της Πατρίδας με τη Θρησκεία. Στο χώρο του μνημείου και της εκκλησίας έχουν τοποθετηθεί τέσσερις ξύλινοι πάσσαλοι, που παραπέμπουν στην εποχή του 1955 και οι όποιοι υπενθυμίζουν στον επισκέπτη τον τρόπο δράσης και θυσίας του ήρωα Μόδεστου Παντελή. Πηγή http://www.bigcyprus.com.cy/
Photos 2016 by George Konstantinou
Subscribe to:
Posts (Atom)