Τα Άγνωστα χερσαία σαλιγκάρια της Κύπρου - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 5/8/2018

  See also

Άρθρα του Γιώργου Κωνσταντίνου (162) στην εφημερίδα Πολίτης – George    Konstantinou Articles at Politis newspaper from 24/9/2017 – 1/11/2020

All about Cyprus - Όλα για την Κύπρο

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

Land snails

Freshwater snails, 

Κείμενο, φωτογραφίες, του Γιώργου Κωνσταντίνου

Μέσα από τις ατελείωτες μας περιπλανήσεις (εγώ και η γυναίκα μου Φανή) στην κυπριακή φύση τα σαλιγκάρια μας είχαν τραβήξει την προσοχή καθώς συναντούσαμε μεγάλη ποικιλία ειδών. Έτσι το 2004 αρχίσαμε αφιλοκερδώς μια συστηματική έρευνα και συλλογή σαλιγκαριών από  ολόκληρη την Κύπρο, και με συνεργασία ξένων επιστημόνων αρχίσαμε να καταμετρούμαι και να ταυτοποιούμε τα είδη που βρίσκαμε. Το θέμα παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρων καθώς το 26 περίπου τις εκατό είναι ενδημικά της Κύπρου και μάλιστα μερικά από αυτά πολύ σπάνια και μοναδικά. Ενδημικό είδος της Κύπρου σημαίνει ότι υπάρχει μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον πλανήτη. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα νησιώτικα περιβάλλοντα λόγο της απομόνωσης που υφίστανται τα είδη αυτά. Με την πάροδο των χιλιάδων χρόνων και λόγο της απομόνωσης τους στο νησιώτικο περιβάλλον τα σαλιγκάρια αυτά εξελιχθήκαν σε ενδημικά  της Κύπρου.

Τα σαλιγκάρια είναι γαστερόποδα, πνευμονοφόρα μαλάκια και το σώμα τους προφυλάσσεται από όστρακο με εξαίρεση τους γυμνοσάλιαγκες που ανήκουν και αυτοί στα σαλιγκάρια. 

Σε ολόκληρο τον πλανήτη  έχουν καταγραφεί χιλιάδες διαφορετικά είδη σαλιγκαριών. 

Στην Κύπρο υπάρχουν 35 οικογένειες σαλιγκαριών με 110 διαφορετικά είδη. Οι περισσότεροι κύπριοι δεν γνωρίζουν ότι έχουμε τόσα πολλά είδη καθώς τα περισσότερα είδη είναι πολύ μικρά και γνωρίζουν μόνο τα μεγάλα και εδώδιμα είδη. Μερικά από αυτά είναι μεγέθους κεφαλής καρφίτσας ενώ μερικά ενδημικά είδη ζουν μόνο σε μερικούς μικρούς βιότοπους και κινδυνεύουν με αφανισμό. Τα σαλιγκάρια δραστηριοποιούνται κατά τις υγρές περιόδους του χειμώνα από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο ενώ το καλοκαίρι βρίσκονται σε μια κατάσταση καλοκαιρινής νάρκης. Όλα τα σαλιγκάρια είναι φυτοφάγα ενώ μερικά είδη τρέφονται εκτός από φυτικά είδη και με άλλα είδη σαλιγκαριών. Αναπαράγονται όλα κατά το φθινόπωρο μετά τις πρώτες βροχές τοποθετώντας τα αυγά τους σε τρύπες στο έδαφος που ανοίγουν τα ίδια. Τα συναντούμε σχεδόν σε όλους τους βιότοπους από παράλιες περιοχές μέχρι τις ψηλότερες κορυφές του Τροόδους.  Πολλά από τα ενδημικά μας είδη έχουν κηρυχτεί ως κινδυνεύοντα είδη από την IUCN.  Στην Κύπρο υπάρχει το κόκκινο βιβλίο τις χλωρίδας του τόπου μας με όλα τα κινδυνεύοντα είδη φυτών της Κύπρου, επείγετε να γίνει και το κόκκινο βιβλίο της πανίδας της Κύπρου. 

Μερικά είδη έχουν μεταφερτή άμεσα η έμμεσα από τους ανθρώπους και έχουν εγκλιματιστεί στο κλίμα του τόπου μας. 

Δέκα από τα είδη της οικογένειας Helix τα συναντούμε στην Κύπρο και αποτελούν τα μεγαλύτερα από όλα τα άλλα. Είναι όλα εδώδιμα και ζουν σε διάφορες περιοχές όπως σε βουνά, κήπους, κάμπους, λόφους και χωράφια η εκτρέφονται σε φάρμες σαλιγκαριών.

Αρκετά διαδεδομένο είναι και το μάζεμα σαλιγκαριών στην Κύπρο συνήθως με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου.

Κάποια από τα πιο διαδεδομένα  εδώδιμα σαλιγκάρια που βρίσκονται στην χώρα μας είναι: Cantareus aspersus,  Theba pisana , Helix cincta και Eobania Vermiculata.  

Τα χερσαία σαλιγκάρια έχουν διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρολό στην διατροφή  των πρώτων νεολιθικών κάτοικων της Κύπρου.  Έχουν βρεθεί σε ανασκαφές νεολιθικών οικισμών σε τροφικά κατάλοιπα χερσαία σαλιγκάρια που αποτελούσαν μέρος της διατροφής των τότε κατοίκων. Έχουν βρεθεί στον οικισμό Καντού-Κουφόβουνος, στην θέση Αγ. Επίκτητος – Βρυσή, στον οικισμό Σωτήρα-Τεππές και στην Xοιροκοιτία που χρονολογείται από την μεταγενέστερη φάση της ακεραμικής νεολιθικής  περιόδου (γύρω στο 7000 π.X.). Επίσης  στο κατεχόμενο χωριό Αγία Ειρήνη έχουμε βρει σε συλημένο ρωμαϊκό βασιλικό τάφο χερσαίο σαλιγκάρι του ενδημικού είδους  Assyriella Bellardii που ήταν τοποθετημένο μαζί με τον νεκρό, πολύ πιθανών να χρησιμοποιείτο ως δακρυδόχος . Χερσαία σαλιγκάρια έχουν βρεθεί και σε πολλές άλλες νεολιθικές  θέσεις.

Εχθροί των σαλιγκαριών ξεκινώντας από τον ανθρώπινο παράγοντα είναι

Μετά από βροχή κυρίως το φθινόπωρο χιλιάδες σαλιγκάρια σκοτώνονται από αυτοκίνητα στους δρόμους. 

Το αλόγιστο μάζεμα σαλιγκαριών που γίνετε από τους ανθρώπους για σκοπούς τροφής και εμπορίας αποτελεί επίσης μεγάλο κίνδυνο αφανισμού ορισμένων ειδών εδώδιμων  σαλιγκαριών. Το μάζεμα τους γίνετε συνήθως το φθινόπωρο μετά τις πρώτες βροχές, εποχή που τα σαλιγκάρια γενούν και αυτά μαζεύονται πριν φτάσουν να γεννήσουν.  Υπάρχουν περιπτώσεις που ξέρω που άτομα μαζεύουν σε μια νύχτα πέραν των 100 κιλών με σκοπό την εμπορία. Αυτό δεν απαγορεύετε από τον νόμο στην Κύπρο (κακώς)  αλλά η ζημιά που γίνετε είναι τεράστια. Πρέπει επείγων να γίνουν νόμοι για αυτό το θέμα όπως υπάρχουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.  

Οι πυρκαγιές είναι ένας από τους ποιο μεγάλους εχθρούς των σαλιγκαριών που τα αποδεκατίζουν κατά χιλιάδες  και που σχεδόν πάντα οφείλονται σε ανθρώπινους  παράγοντες καταστρέφοντας ολόκληρες αποικίες με σπάνια ενδημικά σαλιγκάρια που χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να δημιουργηθούν.  

Η οικιστική  και  βιομηχανική ανάπτυξη  αποτελεί  σοβαρό κίνδυνο για τα σαλιγκάρια  όπου  καταστρέφονται ανεπανόρθωτα οι βιότοποι τους και αποδεκατίζονται ολόκληροι πληθυσμοί από σπάνια και ενδημικά είδη. 

Εχθροί των σαλιγκαριών που οφείλονται σε φυσικούς παράγοντες είναι

Η παρατεταμένη  ανομβρία καθώς και οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες επιδρούν αρνητικά στα σαλιγκάρια με καταστρεπτικές συνέπιες. Αν και τα σαλιγκάρια αντέχουν μέχρι και τρία χρόνια σε νάρκη, οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και η ανομβρία έχουν ως αποτέλεσμα τον μαζικό τους θάνατο. 

Ένα είδος κολεοπτέρου το Ablattaria arenaria της οικογενειας Silphidae Το έντομο αυτό παρασιτεί στα σαλιγκάρια και οι προνύμφες του όπως και τα ενήλικα έντομα τρέφονται με αυτά.

Διάφορα είδη μύγας της οικογενείας Sciomyzidae όπως η Euthycera Formosa παρασιτούν πάνω στα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες. Γεννούν τα αυγά τους πάνω στα σαλιγκάρια, από αυτά εκκολάπτονται οι κάμπιες οι οποίες αρχίζουν να τρέφονται με το ζωντανό σαλιγκάρι με αποτέλεσμα αυτό να πεθάνει. Οι κάμπιες συνεχίζουν να τρέφονται από το νεκρό σαλιγκάρι μέχρι να μεταμορφωθούν σε τέλεια έντομα. Από ένα σαλιγκάρι μεγέθους ρεβιθιού μπορεί να εκκολαφτούν μέχρι και τρεις μύγες.

Rattus rattus η κυπριακή ποντικα , ένα παμφάγο θηλαστικό που το διαιτολόγιο του  περιλαμβάνει και σαλιγκάρια.

Eumeces schneideri. Η μεγαλύτερη από τα έντεκα είδη σαύρας που έχουμε στην Κύπρο και συμπεριλαμβάνει και τα σαλιγκάρια στο διαιτολόγιο της.

Acomys nesiotes ο Κυπριακός Ακανθοποντικός, σπάνιο θηλαστικό  για την Κύπρο που το διαιτολόγιο του αποτελείτε σχεδόν αποκλειστικά με σαλιγκάρια.

Κυπριακός Σκαντζόχοιρος ενδημικό υποείδος της Κύπρου, ακόμη ένας φυσικός εχθρός των σαλιγκαριών καθώς το παμφάγο του διαιτολόγιο περιλαμβάνει και τα σαλιγκάρια. 

Αρκετά είδη πουλιών επίσης τρέφονται με σαλιγκάρια. 

Γιώργος Κωνσταντίνου

Από άρθρο μου στην εφημερίδα Πολίτης

Επικοινωνία fanigeorge@hotmail.com. Τηλ 96376823

Threeband gardenslug Slug - Ambigolimax valentianus (A.Férussac, 1821) - Cyprus

 See also:

All about Cyprus - Όλα για την Κύπρο

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

Family Limacidae

Ambigolimax valentianus (also known as Lehmannia valentiana) is a species of terrestrial slug, a pulmonate gastropod mollusc in the family Limacidae. It has spread very widely around the world, especially in greenhouses, where it can be a pest; in warmer climates it has often then spread outdoors. Comparatively much has been learnt about its life cycle and temperature relations. Dissection is necessary to reliably distinguish it from congeners in regions where these co-occur.

External appearance does not reliably distinguish Ambigolimax valentianus from other members of the genus, such as A. parvipenis, with which it may co-occur. Like other members of the Limacidae, it has a pointed tail and the pneumostome lies in the posterior half of the mantle. Often the most obvious character of an Ambigolimax slug is the two parallel, sharply defined, dark lines along the mantle, sometimes with a thicker less well defined line lying between. Two similar lines may lie more posteriorly along the back either side of the midline, but all these lines may be faint or even absent in some individuals. Others have further dots and mottled patches of darker pigment. The dorsal coloration is most often pinkish brown, but sometimes dull yellowish or grey, and all shades inbetween. Older individuals tend to be yellower with less prominent lines but more prominent mottling. The mucus is colourless, transparent, and watery. Maximum length is about 8 cm.

Ambigolimax valentianus is identifiable from the internal genitalia, which require dissection to examine. In particular it has a substantial sausage-shaped penial appendage at the inner end of the penis; rarely the appendage is swollen towards its tip. Sometimes the appendage appears absent because it is inverted into the lumen of the penis.This might cause confusion with A. parvipenis but the penis of A. valentianus without the appendage is about as long as the bursa copulatrix and its duct, whereas it is only about half the length in A. parvipenis.

Life cycle and ecology

In captivity, at about 17 °C, eggs took roughly 3 weeks to hatch, and hatchlings took about 24 weeks to first lay eggs. These slugs laid of the order of 150 eggs in their lifetimes, but one individual laid 1510 eggs. Eggs were laid in clutches, ranging widely in size but 40 eggs was typical. About half of slugs kept singly had died within 15 months, but some lived for over two years. At 5 °C eggs took much longer to hatch (17 weeks); above 25 °C all eggs died, although a small proportion survived briefer (1 hour) exposures to 31 °C. Hatchlings mostly survived 34 °C, but not 36 °C. However, resistance to heat varies adaptively through the year, as does resistance to cold; in the middle of winter half the individuals could survive −8 °C, whereas for hatchlings in March the equivalent figure was −3 °C.

In subtropical parts of Japan, A. valentianus has an annual life cycle and reproduces during the colder part of the year; egg laying occurs between November and May but is depressed in the coldest months. Sperm is first produced a little earlier during development than eggs. Most eggs hatch in April. In spring two generations of the slug coexist, overlapping in size, before the older generation dies off by June. In more temperate parts of Japan, the life cycle is similar, but shifted two months earlier, so that slugs mature already by August or September and die by May. In both populations the trigger for maturation is day length.

Slugs kept singly without the opportunity to mate nevertheless produced as many fertile eggs as those kept in groups.However, population genetic data implies that free-living individuals largely cross with others.

Ambigolimax valentianus eats green leaves and shoots,and consequently can be a pest in greenhouses or even outdoors. It also eats animal matter and fallen leaves. Activity and feeding start before sunset, peaking in the earlier part of the night. This species seldom climbs up trees and during the day is most commonly found under boards, rocks and plant containers.Often its first discovery in a country has been in greenhouses, from whence it has spread to gardens, other synanthropic habitats outdoors, and even to woodland, likely facilitated nowadays by global warming. Where it has been introduced, this species may become the dominant slug.] A bizarre consequence of its abundance on Gough Island is that it prevented the eradication of another introduction, the house mouse, by consuming the poison bait dropped from helicopters.

From Wikipedia, the free encyclopedia

Photos , Agios Dometios 15/5/2023 : Demetris Kolokotronis

Albinaria rollei (O. Boettger, 1896) – Endemic to Cyprus and Pentadaktylos mountain

 Endemic species of Cyprus and Pentadaktylos mountains

Albinaria rollei (O. Boettger, 1896) Ένα από τα πιο σπάνια ενδημικά χερσαία σαλιγκάρια της Κύπρου που το συναντούμε μόνο στην οροσειρά του κατεχόμενου πενταδάκτυλου και μόνο σε μια μικρή περιοχή.

Photos Pentadaktylos mountain 31/5/2023 by George Konstantinou

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

                                                                                  Young

Albinaria is a genus of air-breathing land snails, terrestrial pulmonate gastropod mollusks in the family Clausiliidae, the door snails

The Albinaria snails live on limestone rocks, where they feed on algae and lichen. They are active only during the wet season, that is, in Mediterranean lowlands, from November through April. Eggs are laid shortly after the beginning of the wet season. The development from a juvenile to a fully grown shell takes two to three wet seasons. During the intermittent dry seasons, the snails, young and adults alike, aestivate ("the warm weather equivalent of hibernation) on the rocks or in crevices inside the rocks. For aestivation, aggregates are often formed, sometimes reaching sizes of many hundreds of individuals. During the last dry season prior to sexual maturation, the subadult snail (the shell of which is already fully developed, albeit thinner than that of an adult) increases the size of its genital organs. Copulation then takes place during the first weeks of autumn rains. Population densities can sometimes be very high, in spite of heavy predation by beetle larvae of the genus Drilus. These insects attack the snails during their aestivation, by perforating the shell and eating the snail inside

Habitat of Albinaria rollei at Pentadaktylos Mountains

Photos Pentadaktylos mountain 15/3/2024 by George Konstantinou

Σαλιγκάρια με τον Γιώργο Κωνσταντίνου - Alphanews.live/cyprus

Οικολογικές επιπτώσεις από το μάζεμα του αγαπημένου μεζέ των Κυπρίων 

Tους αγρούς και τα χωράφια αλωνίζουν εδώ και μέρες αρκετοί Κύπριοι, προκειμένου να συλλέξουν σαλιγκάρια που έκαναν την εμφάνιση τους στην ύπαιθρο αμέσως μετά τα πρωτοβρόχια. Για δεκαετίες, θεωρούνται ένας από τους καλύτερους μεζέδες για τους καλοφαγάδες και αποτελούν για πολλούς αγαπημένο έδεσμα.


Ποιές είναι όμως οικολογικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από το ανεξέλεγκτο μάζεμα σαλιγκαριών και με ποιούς τρόπους μπορούμε να τα προστατεύσουμε; Ποια εποχή πρέπει να μαζεύονται και τι γίνεται με τη συλλογή σαλιγκαριών για εμπορικούς σκοπούς;

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου προστασίας Φυσικής Κληρονομιάς και Βιοποικιλότητας Κύπρου Γιώργος Κωνσταντίνου εξήγησε στο alphanews.live το φαινόμενο της εμφάνισης σαλιγκαριών, μετά τις πρώτες βροχές.

"Τα σαλιγκάρια όπως είναι γνωστό χρειάζονται βροχή και υγρασία για να βγουν να τραφούν και να ζευγαρώσουν. Τώρα είναι η εποχή με τα πρωτοβρόχια κάνουν την πρώτη έξοδο, κινούνται αρκετά ένα-δύο μήνες. Όταν κρυαδίσει αρκετά χάνονται πάλι, δεν κυκλοφορούν, και εμφανίζονται ξανά τον Μάρτη-Απρίλη που ο καιρός γίνεται πιο ήπιος και πάλι βγαίνουν μετά από βροχές. Η ζωή των σαλιγκαριών στην ουσία 4-5 μήνες είναι ολόχρονα."

Ο ειδικός επισημαίνει ότι ένα σαλιγκάρι μπορεί να επιβιώσει κλειστό στο κέλυφος του αναμένοντας τη βροχή, μέχρι και περισσότερο από τρία χρόνια.

"Το καλοκαίρι θάβονται αναλόγως του είδους ή κάτω από το χώμα ή κάτω από αντικείμενα ή πάνω σε πυκνά χόρτα και ονομάζεται καλοκαιρινή-θερινή νάρκη των σαλιγκαριών και περιμένουν ξανά τις βροχές. Ένα σαλιγκάρι μπορεί να μείνει κλειστό αναμένοντας τις βροχές περισσότερο από 3 χρόνια."

Ο κύριος Κωνσταντίνου εξέφρασε λύπη για την έλλειψη νομοθετικού πλαισίου που να διέπει το μάζεμα σαλιγκαριών και τόνισε ότι στην Κύπρο υπάρχουν πολλά σπάνια είδη σαλιγκαριών.

"Έχουμε πολλούς που έχουν το χόμπι να μαζεύουν σαλιγκάρια χωρίς κανένα περιορισμό. Μπορεί να μαζέψουν από 50 εως 100 κιλά. Κανονικά τα σαλιγκάρια μετά τις πρώτες βροχές όπως τώρα, βγαίνουν έξω και πριν να αρχίσουν να τρώνε ζευγαρώνουν για να γεννήσουν. Τώρα είναι η περίοδος που γεννούν. Ένα σαλιγκάρι μπορεί να γεννήσει ανάλογα με το είδος από 50 μέχρι 100 αυγά. Ανοίγει μια τρύπα στο έδαφος, γεννά τα αυγά και μετά τα σκεπάζει από πάνω και εκκολάπτονται από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος."

Περιορισμοί που θα μπορούσαν να προστατεύσουν το είδος

Ο ειδικός μας εξηγεί τους τρόπους που θα μπορούσαν τα σαλιγκάρια να προστατευθούν από την αλόγιστη περισυλλογή αλλά και τον ρόλο του κράτους.

"Υπάρχουν νόμοι που εφαρμόζονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως τη Γαλλία η οποία περιορίζει την περίοδο μαζέματος των σαλιγκαριών, υπάρχει ΚΟΤΑ πόσα να μαζέψεις, για παράδειγμα 2-3 κιλά ο καθένας και έτσι αποφεύγετε αυτή η μεγάλη καταστροφή που γίνεται. Νομίζω είναι καιρός και η Κύπρος να λάβει ορισμένα θέματα. Υπάρχουν περιοχές που ζουν ορισμένα είδη ενδημικά για την Κύπρο και ορισμένα είναι στα όρια της εξαφάνισης άρα θα ήταν καλό να προστατεύσουν ορισμένες περιοχές που ζουν αυτά τα σαλιγκάρια για να μπορέσουν αυτά να διαιωνίσουν το είδος τους."

Αυτοί που μαζεύουν σαλιγκάρια βγαίνουν έξω με τις πρώτες βροχές άρα συνάπτει με την περίοδο του Φθινοπώρου που ζευγαρώνουν τα σαλιγκάρια οπότε τα μαζεύουν χωρίς να φτάσουν αυτά να γεννήσουν, όπως μας εξηγεί ο ειδικός.

"Γίνεται μια τεράστια ζημιά. Μιλούμε για πολλά μεγάλη καταστροφή. Αν λογαριάσεις ένας αν μαζέψει 100 σαλιγκάρια. Εάν ένα σαλιγκάρι κάνει 50 αυγά εάν μαζεύεις ένα σαλιγκάρι την περίοδο αναπαραγωγής είναι σαν μαζεύεις 100. "

Πόσα είδη σαλιγκαριών υπάρχουν στην Κύπρο;

"Έχουμε πάνω από 110 είδη σαλιγκαριών μαζί με τα σαλιγκάρια του γλυκού νερού. Τα περισσότερα από αυτά είδη είναι πάρα πολύ μικρά και επειδή δεν τρώγονται δεν τα ξέρει ο κόσμος. Για να δεις ένα είδος σαλιγκαριού πρέπει να σηκώσεις μια πέτρα, ένα αντικείμενο και να το μελετήσεις. Πολλά έχουν το μέγεθος μιας κεφαλής καρφίτσας ή και πιο μικρό. Στην Κύπρο μαζεύουν και τρώνε 4-5 είδη σαλιγκαριών τα οποία είναι τα μεγαλόσωμα που έχουμε που κάνουν για βρώση."

Από τα 110 έχουμε 26% περίπου ενδημισμό. Δηλαδή το ¼ περίπου από τα είδη που έχουμε είναι ενδημικά. Από τα σαλιγκάρια που τρώγονται είναι μόνο τα μεγάλα και δεν είναι ενδημικά, μόνο ένα είδος είναι ενδημικό από τα μεγάλα αλλά είναι σπάνιο και ζει μόνο σε κάποιες περιοχές που δεν μπορούν να το εντοπίσουν για να το μαζέψουν.

Ποιοί είναι οι μεγαλύτεροι "εχθροί" των σαλιγκαριών;

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου προστασίας Φυσικής Κληρονομιάς και Βιοποικιλότητας Κύπρου υπγραμμίζει ότι οι "εχθροί "των σαλιγκαριών, χωρίζονται σε ανθρώπινο και φυσικό παράγοντα.

"Από ανθρώπινο παράγοντα οι εχθροί των σαλιγκαριών είναι οι πυρκαγιές επειδή το σαλιγκάρι δεν μπορεί να απομακρυνθεί οπόταν καταστρέφεται, και μάλιστα υπάρχουν βιότοποι στους οποίους υπάρχουν σαλιγκάρια σπάνια. Ο δεύτερος παράγοντας είναι το αλόγιστο μάζεμα από τους συλλέκτες σαλιγκαριών και ο ανθρώπινος παράγοντας. "

Κατά βάση τα σαλιγκάρια είναι φυτοφάγα, ωστόσο υπάρχουν 2-3 είδη που τρέφονται και με φυτά, αλλά είναι και σαρκοφάγα. Δηλαδή επιτίθενται πολλά μαζί, σκοτώνουν και τρέφονται με άλλα σαλιγκάρια. Όπως μας ενημέρωσε ο κ. Κωνσταντίνου στο είδος των σαλιγκαριών ανήκουν και οι γυμνοσάλιαγκες
Παράνομο εμπόριο σαλιγκαριών
"Αν μπεις στο διαδίκτυο υπάρχει ένα αλόγιστο μάζεμα από ξένους συλλέκτες. Αν μπεις στο διαδίκτυο που πωλούνται σαλιγκάρια για τους συλλέκτες θα δεις τα κυπριακά ενδημικά είδη να πωλούνται στο διαδίκτυο. Δηλαδή παίρνει το αεροπλάνο ένας συλλέκτης-έμπορας, μαζεύει αλόγιστα αυτά τα σαλιγκάρια τα παίρνει στη χώρα του και τα βάζει στο διαδίκτυο για να τα πουλήσει."

Cellar slug - Tawny garden slug - Limax or Limacus flavus Linnaeus, 1758 - Cyprus

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

All about Cyprus - Όλα για την Κύπρο

Limax flavus (syn. Limacus flavus), known commonly as the cellar slug, the yellow slug, or the tawny garden slug, is a medium to large species of air-breathing land slug, a terrestrial pulmonate gastropod mollusk in the family Limacidae

This slug has a yellow body with grey mottling, and pale blue tentacles. When extended, the body length can be 7.5 to 10 cm (3.0 to 3.9 in)

The yellow slug is common in Scotland, England, Wales and Ireland as well as most of southern and western Europe. It has been accidentally introduced in many other parts of the world.

Yellow slugs, like the majority of other land slugs, use two pairs of tentacles on their heads to sense their environment. The upper pair, called optical tentacles, is used to sense light. The lower pair, oral tentacles, provide the slug's sense of smell. Both pairs can retract and extend themselves to avoid hazards, and, if lost to an accident or predation, can be regrown.


Like all slugs, the yellow slug moves relatively slowly, gliding along using a series of muscular contractions on the underside of its foot, which is lubricated with mucus, such that it leaves a slime trail behind it.

This species feeds mostly on fungi, decaying matter,[6] and vegetables.

This species is strongly associated with human habitation, and is usually found in damp areas such as cellars, kitchens, and gardens or under stones. Generally speaking it is only seen at night, because it is nocturnal. Thus often it goes unnoticed and people are unaware of how (relatively) common the species is.

Parasites of Limax flavus include the nematode Angiostoma spiridonovi.
From https://en.wikipedia.org/wiki/Limax_flavus

Photos and video by George Konstantinou

Εκπομπή στον ASTRA 92,8 και 105,3 ' "Σαλιγκάρια " Με τον Γιώργο Κωνσταντίνου - 15/10/2015

 15/10/2015

Εκπομπή στον ASTRA 92,8 και 105,3 την  Πέμπτη 15/10/2015  , λίγο μετά τις 9:00 με την Σόνια Φιλίππου !!!
Το θέμα μας θα είναι : " Σαλιγκάρια " που θα μας το αναπτύξει ο φιλοξενούμενος μας Κος Γιώργος Κωνσταντίνου ειδικός Φυσιοδίφης , ερευνητής βιοποικιλότητας και φωτογράφος και κινηματογραφιστής ‘άγριας ζωής και πρόεδρος του συνδέσμου προστασίας φυσικής κληρονομιάς και βιοποικιλότητας της Κύπρου.

Truncatella subcylindrica (Linnaeus, 1767) - Cyprus

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

Truncatella subcylindrica is a species of small land snail that lives at the edge of the sea. It has gills and an operculum and is gastropod mollusk or micromollusk in the family Truncatellidae.

This species of snail has a shell which is light in color, and which can reach 5 mm in length.

Like all other species in this genus, the shell loses its apical whorls as it grows, giving it a truncated and cylindrical appearance

This snail is native to areas of the northeastern Atlantic coastline, from Morocco and the Mediterranean coast to the Black Sea. This native distribution includes Great Britain.

There are also some early records from the late 1800s for the eastern United States, on the coast of Newport, Rhode Island, where it was presumably introduced

This species is found in marine coastal environments, near or just above the high tide line on stones and pebbles, fine sediments and decomposing vegetation. It prefers the edge of sheltered waters where the salinity is at 18-40 psu.

The sexes are separate. Fertilized eggs are laid as egg capsules, which are attached to detritus.

.From Wikipedia, the free encyclopedia
Photos Xylofagou , 3/2/2013 by George Konstantinou

Στον κόσμο των κυπριακών σαλιγκαριών Του Γιώργου Κωνσταντίνου (Απο αθρο μου στον Φιλελευθερο)

Στον κόσμο των κυπριακών σαλιγκαριών
Του Γιώργου Κωνσταντίνου (Απο αθρο μου στον Φιλελευθερο)

Υπάρχουν πέραν των 85-90 διαφορετικών ειδών χερσαίων σαλιγκαριών και σαλιγκαριών του γλυκού νερού
Εάν ρωτήσετε την πλειοψηφία των Κυπρίων πόσα είδη σαλιγκαριών υπάρχουν στην Κύπρο, πιθανότατα η απάντηση που θα πάρετε θα είναι 4-5, έχοντας κυρίως υπόψη αυτά τα οποία σερβίρονται στα εστιατόρια.
Στην πραγματικότητα, όμως, στην Κύπρο υπάρχουν πέραν των 85-90 διαφορετικών ειδών χερσαίων

σαλιγκαριών και σαλιγκαριών του γλυκού νερού. Στα είδη των κυπριακών σαλιγκαριών συγκαταλέγονται και οι γυμνοσάλιαγκες. Από αυτά, περίπου το 30% είναι ενδημικά είδη της Κυπρου.Δηλαδή, είδη τα οποία ζουν μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον κόσμο.
Ορισμένα από αυτά τα είδη είναι πολύ σπάνια και τα συναντούμε σε ελάχιστες περιοχές του νησιού και σε περιορισμένους αριθμούς, αφού αρκετά απ’ αυτά κινδυνεύουν με αφανισμό. Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την προστασία τους στις περιοχές που ζουν και αν δεν γίνει προσπάθεια αναπαραγωγής τους, αυτά τα
σπάνια είδη θα χαθούν για πάντα και κάτι τέτοιο θα αποτελέσει μια μεγάλη απώλεια για την κυπριακή πανίδα.
Αυτό το συμπέρασμα είναι το αποτέλεσμα σειράς ερευνών και μελετών που έχω κάνει σε ολόκληρη την Κύπρο
και ιδιαίτερα όσον αφορά τα ενδημικά είδη.
Ο μεγάλος αριθμός ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας που υπάρχει στην Κύπρο, αλλά και σε άλλα νησιά, οφείλεται στην απομόνωση εκατομμυρίων ετών στην οποία βρίσκονταν τα είδη αυτά λόγω του νησιώτικου
περιβάλλοντος.
Τα σαλιγκάρια αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους, οι κυριότεροι κίνδυνοι των οποίων είναι οι πυρκαγιές που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους και για τα σαλιγκάρια είναι αντιληπτό ότι σε τέτοια περίπτωση δεν
υπάρχει τρόπος διαφυγής. Μεγάλο κίνδυνο επίσης αποτελεί και το αλόγιστο μάζεμά τους από τον άνθρωπο για σκοπούς βρώσης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την οικοδομική ανάπτυξη, η οποία επίσης καταστρέφει για πάντα οικότοπους που χρειάσθηκαν εκατομμύρια χρόνια να δημιουργηθούν.
Ένας ακόμη σοβαρός κίνδυνος για τα σαλιγκάρια είναι η παρατεταμένη ανομβρία που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας. Όπως είναι γνωστό, τα σαλιγκάρια για να ξυπνήσουν από τη θερινή τους νάρκη, να τραφούν και να ζευγαρώσουν, χρειάζονται βροχές και συνθήκες υγρασίας.Η παρατεταμένη ανομβρία τα αναγκάζει σε παρατεταμένη νάρκη, με αποτέλεσμα την αφυδάτωση και το θάνατό τους.
Οι έρευνες που έχω κάνει, έχουν καταδείξει ότι η ανομβρία της διετίας 2007-08 είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο χιλιάδων σαλιγκαριών σε πολλές περιοχές της Κύπρου. Μάλιστα σε αρκετές περιοχές η καταστροφή ήταν
ολοκληρωτική.
Τα σαλιγκάρια αρέσκονται να βρίσκονται ως επί το πλείστον σε ασβεστολιθικά εδάφη με χαμηλή βλάστηση. Ωστόσο, τα συναντούμε σχεδόν παντού, ακόμη και στην κορυφή του Τροόδους.
Το μέγεθος σε ορισμένα είδη σαλιγκαριών δεν ξεπερνά το 1 μιλίμετρο, ενώ άλλα είδη μπορεί να φτάσουν μέχρι και τους 4-5 πόντους.
Όσον αφορά την τροφή των σαλιγκαριών,τα πιο πολλά είδη τρέφονται με φυτά και άλλα με βρύα που βλαστούν πάνω σε βράχους και πέτρες. Υπάρχουν όμως και μερικά τα οποία είναι σαρκοφάγα και επιτίθενται και

τρώνε άλλα είδη σαλιγκαριών.

Mienis, H.K., Rittner, O. & Konstantinou, G. Additions To The List Of The Inland Molluscs Of Cyprus. Triton, No. 26, Nov. 2012. p.36-40.

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

http://www.academia.edu/2121137/Mienis_H.K._Rittner_O._and_Konstantinou_G._Additions_To_The_List_Of_The_Inland_Molluscs_Of_Cyprus._Triton_No._26_Nov._2012._p.36-40

Melanoides tuberculata (O.F. Müller 1774) fossils
TRITON journal No 26 November 2012
ADDITIONS TO THE LIST OF THE INLAND MOLLUSCS OF CYPRUS

Henk K. Mienis*), Oz Rittner**) & George Konstantinou***)

Abstract: The basic checklist of inland terrestrial and aquatic molluscs occurring on Cyprus provided by Bank (2011) has been enlarged with 22 (23) additional taxa.
Key words: Inland molluscs, distribution, Cyprus.
The inland terrestrial and aquatic mollusc fauna of Cyprus has received considerable attention during the past 30 years. Most major groups like Enidae, Clausiliidae, Pristilomatidae, Oxychilidae, Hygromiidae and the slugs have been revised by specialists and the results of these revisions have been summarized in a basic 'Checklist of the land and freshwater gastropods of Cyprus' prepared by Ruud A. Bank for the Fauna Europaea Project (last update 24 July 2011). The latter checklist contains also the references to these revisions.
A review of the literature, especially dealing with the marine molluscs of Cyprus, has revealed several records of species of marine origin which are behaving like terrestrial gastropods or species from inland brackish water (Truncatellidae, Assimineidae and Ellobiidae). These species have not been listed by Bank, although they are usually included in checklists with a similar purpose. See for example the checklist of inland molluscs of France by Falkner, Ripken & Falkner, 2002.
The following additions are based on such overlooked records in the literature, in particular of "marine" gastropods, which are inhabiting terrestrial or inland aquatic biotopes and on material present in either the Mollusc Collections in the National Natural History Collections of the Hebrew University of Jerusalem (HUJ) and the Steinhardt National Collections of Natural History of the Tel Aviv University (TAU MO) and in the private collection of George and Fani Konstantinou.
Bank's preliminary list is dealing only with the inland gastropods. Here we have added also the few freshwater bivalves known to occur on Cyprus. All the Pisidium samples collected by Dr. A. Savva and Dr. R. Ortal in 1991-1992 and now present in the HUJ have been identified by the late Dr. J.G.J. Kuiper. Of some samples voucher specimens might be present in his collection, which forms now part of the 'Naturalis',
Leiden, the Netherlands.
The material from Cyprus present in the Mollusc Collection of the Hebrew University of Jerusalem had been collected mainly by G. Mavromoustakis (in the period 1932-1950), G. Haas and J. Wahrman (1950) and R. Ortal and E. Savva (1991-1992). Interestingly most of the latter material has not been mentioned in their environmental report (Ortal & Savva, 1992).
Abbreviations of collections:
CY – Samples collected by R. Ortal and E. Savva
HUJ – Mollusc Collection in the National Natural History Collections of the Hebrew University of Jerusalem, Jerusalem, Israel;
TAU MO – Mollusc Collection in the Steinhardt National Collections of Natural History, Tel Aviv, Israel;
GFK – private collection of George and Fani Konstantinou, Geri, Cyprus.
Additional records of inland molluscs from Cyprus
The following 22 (23: see 13a and b) taxa may be added to the checklist prepared by Bank (2011).
Gastropoda
Family Thiaridae
01 Melanoides tuberculata (O.F. Müller 1774)
Melanoides tuberculata: Ridout-Sharpe, 2000: 342 & 349.
Records from Cyprus:
Excavation of Kissonerga near the Skotinis stream (Ridout-Sharpe, 2000); Nicosia,near the village of Geri, in a temporary stream at a depth of 1 m (only empty shells), leg G. Konstantinou, 2011 (GFK); Akrotiri West, 46-60 cm depth, leg. R. Ortal (TAU MO).
Remarks: In the past this species was living on Cyprus, but today populations are not known to occur on the island.

Photo by George Konstantinou

Cantareus apertus or Helix aperta (Born, 1778)- Cyprus

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

Cantareus apertus, commonly known as the green garden snail, is a species of air-breathing land snail, a terrestrial pulmonate gastropod mollusc in the family Helicidae, the typical snails.

Distribution

Cantareus apertus is native to Europe primarily near the Mediterranean Sea, and also North Africa

    Photos by George Konstantinou

SLUGS OF CYPRUS

See also

List of non-marine molluscs of Cyprus - Freshwater snails and Land snails of Cyprus

Slug, or land slug, is a common name for any apparently shell-less terrestrial gastropod mollusc. The word slug is also often used as part of the common name of any gastropod mollusc that has no shell, a very reduced shell, or only a small internal shell, particularly sea slugs and semi slugs (this is in contrast to the common name snail, which applies to gastropods that have a coiled shell large enough that they can fully retract their soft parts into it).

Various taxonomic families of land slugs form part of several quite different evolutionary lineages, which also include snails. Thus, the various families of slugs are not closely related, despite a superficial similarity in the overall body form. The shell-less condition has arisen many times independently as an example of convergent evolution, and thus the category "slug" is polyphyletic From Wikipedia, the free encyclopedia

                                                  Photos by George Konstantinou

Larnakas Lapithou

Kornos

Akanthou

Geri