Translate

Monday 30 November 2015

Musca domestica L., 1758 - Housefly - Οικιακή μύγα - Cyprus

The housefly (also house fly, house-fly or common housefly), Musca domestica, is a fly of the suborder Cyclorrhapha. It is the most common of all domestic flies, accounting for about 91% of all flies in human habitations, and indeed one of the most widely distributed insects, found all over the world. It is considered a pest that can carry serious diseases.

Each female fly can lay approximately 500 eggs in a lifetime, in several batches of about 75 to 150. The eggs are white and are about 1.2 mm in length. Within a day, larvae (maggots) hatch from the eggs; they live and feed on (usually dead and decaying) organic material, such as garbage, carrion or feces. They are pale-whitish, 3–9 mm long, thinner at the mouth end, and have no legs. Their life cycle ranges from 14 hours to 36 hours. At the end of their fourth instar, the maggots crawl to a dry, cool place and transform into pupae, coloured reddish or brown and about 8 mm long. The adult flies then emerge from the pupae. (This whole cycle is known as complete metamorphosis.) The adults live from two weeks to a month in the wild, or longer in benign laboratory conditions. Having emerged from the pupae, the flies cease to grow; small flies are not necessarily young flies, but are instead the result of getting insufficient food during the larval stage.

Photos Nicosia, 25/11/2015 by Michael Hadjiconstantis

Musca domestica mating
Some 36 hours after having emerged from the pupa, the female is receptive for mating. The male mounts her from behind to inject sperm. Copulation takes a few seconds to a couple of minutes. Normally, the female mates only once, storing the sperm to use it repeatedly for laying several sets of eggs.

Housefly pupae are killed by parasitic wasp larvae. Each pupa has one hole through which a single adult wasp emerged; feeding occurs during the wasp's larval stage.

Illustration of a housefly
The flies depend on warm temperatures; generally, the warmer the temperature, the faster the flies will develop.

Relationship with humans
House flies feed on liquid or semiliquid substances beside solid material which has been softened by saliva or vomit. Because of their large intake of food, they deposit feces constantly, one of the factors that makes the insect a dangerous carrier of pathogens. Although they are domestic flies, usually confined to human habitations, they can fly for several miles from the breeding place. They are active only in daytime, and rest at night, e.g., at the corners of rooms, ceiling hangings, cellars, and barns, where they can survive the coldest winters by hibernation, and when spring arrives, adult flies are seen only a few days after the first thaw.From Wikipedia, the free encyclopedia

Οικιακή μύγα
Η οικιακή μύγα (Musca domestica Linnaeus, 1758) είναι έντομο της τάξης των δίπτερων και κατατάσσετα στην οικογένεια Muscidae.[1] Στην Ευρώπη το γένος Musca εκπροσωπείται από δώδεκα είδη.[2] Στην Ελλάδα συναντούμε εκτός την οικιακή μύγα τα είδη Musca autumnalis,[3] Musca larvipara,[4] Musca osiris,[5] Musca tempestiva.[6] Στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και στην Κύπρο συναντούμε Musca crassirostris [7] και στην Κύπρο Musca sorbens, όχι όμως ενδημικά.[8] Το είδος Musca domestica εκπροσωπείται στην Ευρώπη σε δύο υποείδη,[1] στην Ελλάδα η οικιακή μύγα είναι η Musca domestica domestica.[9]


Ενήλικα
Μπορεί να αναπαράγεται με εξαιρετική ευκολία τόσο εξαιτίας της ικανότητάς της να εναποθέτει αυγά στο εσωτερικό οποιουδήποτε υλικού βιολογικής φύσης το οποίο αποσυντίθεται, τόσο όσο και χάρη στην ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται οι προ νύμφες και γίνονται ενήλικες, με τη σειρά τους ικανές να αναπαραχθούν: περίπου 10 μέρες. Η διάρκεια ζωής της υπό άριστες διατροφικές και περιβαλλοντικές συνθήκες είναι 8-10 μέρες κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να εναποθέσει έως και 1000 αυγά (150-200 τη φορά κάθε 3-4 μέρες).

Το ενήλικο έντομο χρησιμοποιεί για να τραφεί την προβοσκίδα. Οι στερεές τροφές ραντίζονται με σάλιο για να διαλυθούν και κατόπιν ρουφιούνται από την προβοσκίδα. Παρότι πρόκεινται για οικιακές μύγες, συνήθως περιορισμένες σε κατοικημένο από ανθρώπους περιβάλλον, αυτά τα έντομα μπορούν να πετάξουν μερικά χιλιόμετρα από τον τόπο που γεννήθηκαν. Δραστηριοποιούνται μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και το βράδυ αναπαύονται στις γωνίες των δωματίων ή "κολλημένες" στις οροφές (ταβάνια). Επίσης οι επιστήμονες την θεωρούν ως το πρώτο είδος ζόμπι του κόσμου.

Προνύμφες
Οι προνύμφες της οικιακής μύγας έχουν μήκος από 9,5 έως 19,1 χιλιοστά. Ο προσδιορισμός των προνυμφών ταξινομείται σε στάδια: Κατά το πρώτο στάδιο η προνύμφη έχει μήκος 2-5 χιλιοστά, κατά το δεύτερο στάδιο 6-14 και κατά το τρίτο 15-20. Τα στάδια αυτά επιτυγχάνονται σε περίπου 2-3 μέρες για το πρώτο, 3-4 μέρες για το δεύτερο και 4-6 μέρες για το τρίτο (μέχρι την ενήλικη μύγα) αντίστοιχα, από την εναπόθεση των αυγών.

Εξέλιξη
Αν και η τάξη στην οποία ανήκει η οικιακή μύγα έχει ρίζες πολύ πιο αρχαίες, η οικιακή μύγα εξελίχθηκε στην αρχή της Καινοζωϊκής Περιόδου, περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Υπολογίζεται ότι αυτό το είδος προέρχεται από την Παλαιαρκτική Ζώνη, ιδιαίτερα από τη Μέση Ανατολή. Λόγω της άμεσης συνδαιτυμονικής σχέσης τους με το ανθρώπινο είδος, οι μύγες οφείλουν πιθανώς τη διασπορά τους σε παγκόσμιο επίπεδο στη συμ-μετανάστευση με τους ανθρώπους.

Σχέση με τον άνθρωπο
Στα πιο ψυχρά κλίματα, οι μύγες επιβιώνουν μόνο αν συμβιώνουν με τον άνθρωπο. Έχουν την τάση να συνενώνονται και καθίσταται δύσκολο να τις πιάσει κανείς. Είναι ικανές να μεταφέρουν πάνω από 100 παθογόνους παράγοντες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τον τύφο, τη χολέρα, τη σαλμονέλα, τη σιγκέλωση, τον άνθρακα, μολύνσεις των ματιών και ενδοπαρασιτικούς σκώληκες. Στις φτωχότερες χώρες κάτω από ανεπαρκείς υγειονομικές συνθήκες, οι μύγες βρίσκονται ανάμεσα στους κυριότερους μεταφορείς ασθενειών. Ορισμένα στελέχη έχουν αναπτύξει αντίσταση σε κοινά εντομοκτόνα.



Η οικιακή μύγα τρέφεται με υγρά ή ημι-υγρά πέρα από τα στερεά οργανικά υλικά που προεπεξεργάζεται με το σάλιο ή τον εμετό της. Λόγω της μεγάλης ποσότητας τροφής την οποία προσλαμβάνει ημερησίως, αφήνει περιττώματα σχεδόν συνεχόμενα και αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που καθιστά αυτό το έντομο φορέα επιβλαβών παθογόνων μικροοργανισμών και πολύ επικίνδυνο. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

No comments:

Post a Comment