Pinus nigra (black pine) is a moderately variable species of pine, occurring across southern Mediterranean Europe from Spain to the eastern Mediterranean on Anatolian peninsula of Turkey and on Corsica/Cyprus, including Crimea, and in the high mountains of the Maghreb in North Africa.
Pinus nigra is a tree of the Mediterranean forests, woodlands, and scrub biome. The majority of the range is in Turkey. It is found in the higher elevations of the South Apennine mixed montane forests ecoregion in southern Italy and the Tyrrhenian-Adriatic sclerophyllous and mixed forests ecoregion in Sicily. There are remnant populations in the Mediterranean conifer and mixed forests ecoregion, and in the higher Atlas Mountains in Morocco and Algeria.
It is found at elevations ranging from sea level to 2,000 metres (6,600 ft), most commonly from 250–1,600 metres (820–5,250 ft). Several of the varieties have distinct English names.
Pinus nigra is a large coniferous evergreen tree, growing to 20–55 metres (66–180 ft) tall at maturity. The bark is grey to yellow-brown, and is widely split by flaking fissures into scaly plates, becoming increasingly fissured with age. The leaves ("needles") are thinner and more flexible in western populations (see 'Taxonomy' section below).
P. nigra is moderately fast growing, at about 30–70 centimetres (12–28 in) per year. It usually has a rounded conic form, that becomes irregular with age. The tree can be long-lived, with some trees over 500 years old. It needs full sun to grow well, is intolerant of shade, and is resistant to snow and ice damage. From Wikipedia, the free encyclopedia
Black Pine with a hole from the strike of a thunder bolt. |
Η μαύρη πεύκη αναπτύσσεται στην Ελλάδα σε ορεινά και ημιορεινά εδάφη, με υψόμετρο από 400 μέχρι 1800 μέτρα, σεασβεστολιθικά και οφιολιθικά πετρώματα με αυξημένη υγρασία. Βρίσκεται σε δάση στην οροσειρά της Πίνδου, στα βουνά τηςΜακεδονίας και στην Πελοπόννησο, Κύπρο ενώ λίγες υπάρχουν και στα βουνά της Κρήτης και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου Λέσβο, Θάσο και Σάμο. Μια ιδιαίτερη εξαίρεση είναι το παράκτιο δάσος μαύρης πεύκης στα Πετρωτά Αλεξανδρούπολης, το οποίο αποτελείται από δέντρα νάνους.
Η μαύρη πεύκη είναι ένα μεγάλο αειθαλές δέντρο, με ύψος 20-55 μέτρα κατά την ωριμότητα. Ο φλοιός είναι γκρι προς κίτρινο-καφέ και χωρίζεται με λωρίδες σε φολιδωτές πλάκες. Τα φύλλα («πευκοβελόνες») είναι πιο λεπτά και πιο ευέλικτα στους δυτικούς πληθυσμούς.
Οι κώνοι γύρης και σπερμάτων εμφανίζονται από το Μάιο έως τον Ιούνιο. Οι ώριμοι κώνοιέχουν μήκος 5 με 10 εκατοστά και έχουν στρογγυλοποιημένες φολίδες. Καθώς ωριμάζουν, το χρώμα τους μεταβάλλεται από πράσινο σε γκρι ή απαλό κίτρινο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Νοέμβριο, περίπου 18 μήνες μετά από τη γονιμοποίηση. Οι σπόροι είναι σκούροι γκρι, με μήκος 6 έως 8 χιλιοστά, με ένα κίτρινο φτερό μήκους 20-25 χιλιοστών που βοηθά την εναέρια εξάπλωσή τους όταν οι κώνοι ανοίγουν, από τον Δεκέμβριο ως τον Απρίλιο. Η σεξουαλική ωριμότητα επιτυγχάνεται στα 15 με 40 χρόνια, με τα δέντρα να εμφανίζουν ένα μέγιστο στην παραγωγή σπόρων κάθε 2 με 5 χρόνια. Οι σπόροι δεν μπαίνουν σε λήθαργο και η βλάστησή τους αρχίζει την ίδια άνοιξη που απελευθερώθηκαν από τον κώνο.
Η μαύρη πεύκη αναπτύσσεται με μέτρια ταχύτητα, περίπου 30 με 70 εκατοστά κάθε χρόνο. Συνήθως έχει μια στρογγυλή, κωνική κόμη, που γίνεται ακανόνιστη καθώς αναπτύσσεται. Το δέντρο μπορεί να ζήσει αρκετά χρόνια, με κάποια δέντρα να έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 500 ετών. Χρειάζεται άφθονο φως για να αναπτυχθεί σωστά και δεν ανέχεται την σκιά (φωτόφυτο), ενώ είναι ανθεκτική στο κρύο και τον παγετό. Σε αντίθεση με την χαλέπιο πεύκη, με την οποία μερικές φορές συνυπάρχει, η μαύρη πεύκη δεν έχει μηχανισμούς αναγέννησης μετά από πυρκαγιά, κάτι που δυσκολεύει τη φυσική αναγέννηση των δασών μαύρης πεύκης που έχουν καεί.Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Photos Troodos by George Konstantinou
No comments:
Post a Comment