See also
ο κάστρο Βουφαβέντο βρίσκεται στη βόρεια οροσειρά του κατεχόμενου Πενταδάκτυλου σε ύψος 954 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η κορυφή στην οποία είναι κτισμένο το κάστρο αποτελεί τη δεύτερη ψηλότερη κορυφή της βόρειας οροσειράς και δεσπόζει σχεδόν ολόκληρου του νησιού πλην του νοτιοδυτικού του τμήματος. Η δυσπρόσιτη τοποθεσία του κάστρου και το βραχώδες έδαφος της περιοχής είναι οι παράγοντες που καθόρισαν τη μορφή του συμπλέγματος, περιορίζοντας τις διαστάσεις του αλλά ταυτόχρονα καθιστώντας το ένα από τα αποτελεσματικότερα και πιο απόρθητα παρατηρητήρια του νησιού.
Την ονομασία του τη συναντούμε πρώτη φορά όταν, μετά την ήττα του το 1191, ο Ισαάκιος Κομνηνός αναγκάστηκε να παραδώσει το κάστρο αυτό μαζί με άλλα στο Ριχάρδο Λεοντόκαρδο. Η ονομασία Buffavent πιθανόν να δόθηκε στο κάστρο από τους Φράγκους σε ανάμνηση του φρουρίου Buffavent στα όρη της Σαβοΐας Το Βουφαβέντο ήταν επίσης γνωστό και ως Φρούριο των Λεόντων ή Λεών (του Λιόντα κατά το Λεόντιο Μαχαιρά).
Το κάστρο Βουφαβέντο, όπως και αυτό της Καντάρας και του Αγίου Ιλαρίωνα, κτίστηκε στα τέλη του 11ου – αρχές 12ου αιώνα, σε μια περίοδο που για τη Βυζαντινή αυτοκρατορία η Κύπρος είχε μεγάλη στρατιωτική και πολιτική σημασία λόγω της κατάκτησης ολόκληρης σχεδόν της Μ. Ασίας από τους Σελτζούκους. Η έναρξη των σταυροφοριών στα τέλη του 11ου αι. κατέστησε το νησί ακόμη πιο σημαντικό από στρατηγικής άποψης. Τα φρούρια της βόρειας οροσειράς του Πενταδάκτυλου, και ιδιαίτερα το Βουφαβέντο, δέσποζαν της θάλασσας της Κιλικίας και των νότιων Μικρασιατικών παραλιών, και παρακολουθούσαν τις κινήσεις των καραβιών στην περιοχή, μεταδίδοντας ειδήσεις στη Λευκωσία μέσω σημάτων πυρός.
Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στα αρχικά βυζαντινά κτίσματα προστέθηκαν νέοι χώροι και δημιουργήθηκε η σημερινή είσοδος του κάστρου όπως και τα δύο δωμάτια της κάτω ζώνης του χώρου. Το φρούριο κατά την περίοδο αυτή χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό, ως σταθμός σήμανσης και κυρίως ως φυλακή.
Όπως και τα υπόλοιπα κάστρα στην ίδια οροσειρά, έτσι και το Βουφαβέντο καταστράφηκε από τους Βενετούς στις αρχές του 16ου αι. (μετά το 1529) στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν την άμυνα της Λευκωσίας και των παραλίων και να εμποδίσουν εχθρικές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τα οχυρά. Κατά τις παραμονές της Οθωμανικής εισβολής, το 1570, ο Astorre Baglione, ο οποίος προετοίμαζε την άμυνα της Λευκωσίας φέρεται να έστειλε στο κάστρο όσους δεν μπορούσαν να πολεμήσουν. Η διαμόρφωση του κάστρου έγινε με βάση τη φυσική διάπλαση του εδάφους και αποτελείται από τρεις ζώνες:
Η χαμηλότερη ζώνη περιλαμβάνει μια μεγάλη δεξαμενή και τα κατάλοιπα μεγάλης αίθουσας που πιθανόν να λειτουργούσε ως στάβλος έξω από το φρούριο.
Η επόμενη ζώνη περιλαμβάνει την είσοδο του φρουρίου με το οξυκόρυφο τόξο, η οποία ανακατασκευάστηκε από τους Φράγκους και βρίσκεται στον ανατολικό τοίχο ενός διώροφου πύργου του οποίου σήμερα σώζεται μόνο το ισόγειο που καλύπτεται με σταυροθόλιο. Στα δυτικά της εισόδου βρίσκεται ένα κτιριακό σύμπλεγμα της εποχής των Λουζινιάν το οποίο περιλαμβάνει ένα καμαροσκέπαστο δωμάτιο και δύο άλλα δωμάτια εν μέρει λαξευμένα στο φυσικό βράχο. Επίσης υπάρχει και μεγάλη καμαροσκέπαστη αίθουσα με δύο δεξαμενές στο δάπεδό της. Στην ίδια περιοχή, τοποθετημένα εκατέρωθεν της λίθινης κλίμακας, υπάρχουν μικρά καμαροσκέπαστα δωμάτια που πιθανόν να λειτουργούσαν ως οπλοστάσια. Στη νοτιοδυτική πλευρά του φρουρίου βρίσκεται διώροφο κτίριο της Βυζαντινής περιόδου που αποτελείται από τρεις ορθογώνιες αίθουσες.
Ακολουθώντας μια κλίμακα που είναι εν μέρει λαξευμένη στο φυσικό βράχο, φτάνει κανείς στη ψηλότερη ζώνη που περιλαμβάνει τρία κτιριακά συγκροτήματα. Στο κέντρο της ζώνης αυτής βρίσκεται ένα ορθογώνιο κτίριο της εποχής των Λουζινιάν το οποίο είναι καλυμμένο με σταυροθόλια και λειτουργούσε ίσως ως παρεκκλήσι. Στα δυτικά απλώνεται σειρά από τέσσερα δωμάτια που ανήκουν στη βυζαντινή φάση του κάστρου. Στο δάπεδο του μεγαλύτερου δωματίου υπάρχουν δύο δεξαμενές που συγκέντρωναν το νερό της βροχής που έτρεχε από την επίπεδη στέγη μέσω κάθετων υδροσωλήνων. Δεξαμενή υπάρχει και στο δεύτερο δωμάτιο και μια τρίτη (υπαίθρια) δεξαμενή βρίσκεται έξω από το βόρειο περίβολο του κάστρου. Ο βόρειος τοίχος των δωματίων αυτών προεκτείνεται προς τα δυτικά και περιλαμβάνει στενή εξέδρα από την οποία πιθανόν να μεταδίδονταν τα σήματα πυρός προς τη Λευκωσία και την Κερύνεια.
Πηγή http://www.mcw.gov.cy/mcw/DA/DA.nsf/0/8F3A8B247550D83FC2257273003A14A9?OpenDocument
Photos 21/11/2015 by George Konstantinou
No comments:
Post a Comment