See also
Η εκκλησία Αρχάγγελος Μιχαήλ στο χωριό Περιστερωνοπηγή- Archancelos Michail church at Peristeronopigi village , Cyprus
Ο νεότερος Ναός του Αγίου Αναστασίου στο κατεχόμενο χωριό Περιστερωνοπηγή - Agios Anastasios church at Peristeronopigi village , Cyprus
Η Μονή Αγίου Αναστασίου στο κατεχόμενο χωριό Περιστερωνοπηγή Αμμοχώστου-The Monastery of St. Anastasios in Turkish occupied Peristeronopigi, Famagusta
Peristeronopigi or Pigi–Peristerona (Greek: Περιστερωνοπηγή) is a village located in the Famagusta District of Cyprus, 6 km (3.7 mi) south of Lefkoniko, in the Mesaoria plain. Historically, Peristeronopigi consisted of two continuous villages: Peristerona (meaning "pigeon nest") in the south and Pigi ("water well") in the north. Peristeronopigi is under the de facto control of Northern Cyprus. As of 2011, it had a population of 860.
History
Peristeronopigi was a mixed village until 1958. Due to intercommunal strife, all of the approximately 200 Turkish Cypriots were displaced from the village in 1958 and took refuge in Maratha and the town of Famagusta. The second displacement took place in 1974, when all the Greek Cypriots (around 1,700) from Peristeronopigi fled from the advancing Turkish army. In 1975, Turkish Cypriots from Klavdia (Turkish: Alaniçi) settled in Peristeronopigi and changed its name to AlaniçiFrom Wikipedia, the free encyclopedia
Η παράδοση λέει πως κάποιος βοσκός, που έβοσκε το κοπάδι του, είδε ένα γουρούνι να σκάβει τη γη. Όταν πλησίασε είδε πως το χώμα ήταν υγρό, και όταν το καθάρισε έβγαινε νερό. Ο τόπος ονομάστηκε Πηγή, και τότε άρχισε να χτίζεται ο συνοικισμός κοντά στη Πηγή
Η Περιστερωνοπηγή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γεωργοκτηνοτροφικά χωριά της Μεσαορίας. Τα κύρια προϊόντα τους ήταν τα σιτηρά και ιδιαίτερα το κριθάρι, γιατί άντεχε περισσότερο στην ανομβρία. Το Χωριό ήταν συνένωση δύο κοινοτήτων, της Περιστερώνας και της Πηγής.
Η Περιστερώνα πήρε το όνομά της από τα περιστέρια, γιατί ήταν τόπος που εκτρέφονταν στα παλιά χρόνια. Στα προχριστιανικά χρόνια τα περιστέρια ήταν τα ιερά πτηνά της Θεάς Αφροδίτης.
Η Πηγή είναι νεότερη. Ο συνοικισμός σχηματίστηκε αργότερα. Η παράδοση λέει πως κάποιος βοσκός, που έβοσκε το κοπάδι του, είδε ένα γουρούνι να σκάβει τη γη. Όταν πλησίασε είδε πως το χώμα ήταν υγρό, και όταν το καθάρισε έβγαινε νερό. Ο τόπος ονομάστηκε Πηγή, και τότε άρχισε να χτίζεται ο συνοικισμός κοντά στην Πηγή.
Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η Περιστερωνοπηγή παραχωρήθηκε από τον βασιλιά της Κύπρου σαν Φέουδο στον Φράγκο Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου. Μετά την άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους, η Περιστερωνοπηγή υποχρεώθηκε μαζί με τα χωριά Γέναγρα, Άσσια, Βιτσάδα, Απαλαίστρα -εξαφανίσθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας-, Αχερά, Παλαίκυθρο, Τζάος, Λευκόνοικο, Ελιά, Κοιλάνι, Καζάφανι, Λεύκα και Λάπηθος, να πληρώνουν ετήσιο φόρο 12 χιλιάδες γρόσια για συντήρηση των Γενιτσάρων.
Άγιος Αναστάσιος
Το όνομα του Αγίου Αναστασίου κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές των χριστιανών σε ολόκληρη την Κύπρο. Ήταν κι αυτός ένας από τους ορθόδοξους Έλληνες που υπηρετούσαν μισθοφόροι στη Γερμανία και έλαβαν μέρος στην πρώτη Σταυροφορία, γι' απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τα χέρια των μουσουλμάνων. Σαν τέλειωσε η Σταυροφορία, πολλοί από αυτούς αποσύρθηκαν στην έρημο του Ιορδάνη για να ασκητέψουν. Όταν όμως οι Σαρακηνοί κυρίευσαν την Παλαιστίνη, αναγκάστηκαν να φύγουν για να γλυτώσουν τους διωγμούς. Επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο και ξεκίνησαν για την πατρίδα τους. Η δυνατή όμως τρικυμία τους έφερε στην Κύπρο. Ήταν τριακόσιοι, μεταξύ των οποίων και ο Άγιος Αναστάσιος. Χωρίστηκαν σε ομάδες και εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη της Κύπρου. Ο Άγιος Αναστάσιος εγκαταστάθηκε στην Περιστερωνοπηγή, όπου γρήγορα διακρίθηκε για την αγιότητα και την ευσέβειά του.
Σήμερα κάτω από την ομώνυμη εκκλησία, υπάρχει το σπήλαιο του Αγίου, που είναι λαξευμένο σ' ένα βράχο. Εδώ κατέφευγαν οι άρρωστοι για να θεραπευθούν. Στο σπήλαιο αυτό ο επισκέπτης κατεβαίνει από εννέα σκαλοπάτια. Η στέγη του είναι καμαρωτή και στο μέσο στηρίζεται σε μια κολόνα κορινθιακού ρυθμού. Στο κιονόκρανο πατούσαν οι άρρωστοι και αγκαλιάζοντας την κολόνα περιστρέφονταν γύρω απ' αυτήν τρεις φορές για να γιατρευθούν από τους πόνους και τις νευραλγίες τους. Στη νότια πλευρά του σπηλαίου υπάρχει μια μικρή πεζούλα, κάτω από την οποία βρίσκεται ο τάφος του Αγίου. Πάνω στην πεζούλα ήταν τοποθετημένη η εικόνα του και δίπλα σε αυτήν μερικά ξύλινα εργαλεία, σακοράφια και υφαντικές σαΐτες (μακούτζια), που χρησιμοποιούσε ο Άγιος για τη δουλειά του. Ο ναός του Αγίου κτίστηκε το 1755 από τον Άγιο Πανάρετο, γέννημα και θρέμμα κι αυτός της Περιστερωνοπηγής. Κι αυτό το μαρτυρεί μια πλάκα που βρίσκεται πάνω από την κύρια είσοδο του ναού.
Παιδεία
Η Περιστερωνοπηγή έχει τη φήμη πως είναι γενέτειρα πολλών δασκάλων και μορφωμένων. Σ' ένα σπίτι, στο σπίτι του Γιακουμή Χατζηζαχαρία, βγήκαν τέσσερεις δάσκαλοι που σήμερα εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές. Το πρώτο σχολείο λειτούργησε το 1875 στο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου, με πρώτο δάσκαλο κάποιον Γεώργιο Ευστρατίου, τον οποίο οι Περιστερωνοπηγιώτες πήραν από τους Λευκονοικιάτες, αφού του έδωσαν περισσότερα χρήματα απ' όσα έπαιρνε. Το 1929 οι κάτοικοι έκτισαν το πρώτο τους σχολείο, που λειτούργησε με 4 δασκάλους.
Συμβολή στον αγώνα
Μεγάλη και πολύπλευρη ήταν η συμβολή και η προσφορά της Περιστερωνοπηγής στον Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59. Πολλά ήταν τα μέλη
της ΕΟΚΑ, και πολλοί φυλακίστηκαν ή πήγαν στα κρατητήρια. Τα εθνικόφρονα σωματεία αποτέλεσαν το φυτώριο μέσα από το οποίο έβγαιναν τα βλαστάρια που πύκνωναν τις τάξεις της ΕΟΚΑ. Παράλληλα και οι νεάνιδες της κοινότητας προσέφεραν ό,τι μπορούσαν στον αγώνα αυτόν. Γενικά η Περιστερωνοπηγή ήταν μια εθνική έπαλξη σ' όλους τους αγώνες του λαού μας. Στη διάρκεια της εισβολής το 1974, η Περιστερωνοπηγή έχασε αρκετά παλληκάρια της στις μάχες, ενώ αρκετοί συγχωριανοί μας δολοφονήθηκαν και αγνοούνται. Μετά την εισβολή οι κάτοικοι διασκορπίσθηκαν σ' όλα τα μέρη της ελεύθερης Κύπρου και τώρα όλοι, κάτω από τη Στέγη του Προσφυγικού τους Σωματείου, ανασυνδέονται και ανανεώνουν την απόφασή τους για επιστροφή και δικαίωση.
Η Περιστερωνοπηγή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γεωργοκτηνοτροφικά χωριά της Μεσαορίας. Τα κύρια προϊόντα τους ήταν τα σιτηρά και ιδιαίτερα το κριθάρι, γιατί άντεχε περισσότερο στην ανομβρία. Το Χωριό ήταν συνένωση δύο κοινοτήτων, της Περιστερώνας και της Πηγής.
Η Περιστερώνα πήρε το όνομά της από τα περιστέρια, γιατί ήταν τόπος που εκτρέφονταν στα παλιά χρόνια. Στα προχριστιανικά χρόνια τα περιστέρια ήταν τα ιερά πτηνά της Θεάς Αφροδίτης.
Η Πηγή είναι νεότερη. Ο συνοικισμός σχηματίστηκε αργότερα. Η παράδοση λέει πως κάποιος βοσκός, που έβοσκε το κοπάδι του, είδε ένα γουρούνι να σκάβει τη γη. Όταν πλησίασε είδε πως το χώμα ήταν υγρό, και όταν το καθάρισε έβγαινε νερό. Ο τόπος ονομάστηκε Πηγή, και τότε άρχισε να χτίζεται ο συνοικισμός κοντά στην Πηγή.
Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η Περιστερωνοπηγή παραχωρήθηκε από τον βασιλιά της Κύπρου σαν Φέουδο στον Φράγκο Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου. Μετά την άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους, η Περιστερωνοπηγή υποχρεώθηκε μαζί με τα χωριά Γέναγρα, Άσσια, Βιτσάδα, Απαλαίστρα -εξαφανίσθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας-, Αχερά, Παλαίκυθρο, Τζάος, Λευκόνοικο, Ελιά, Κοιλάνι, Καζάφανι, Λεύκα και Λάπηθος, να πληρώνουν ετήσιο φόρο 12 χιλιάδες γρόσια για συντήρηση των Γενιτσάρων.
Άγιος Αναστάσιος
Το όνομα του Αγίου Αναστασίου κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές των χριστιανών σε ολόκληρη την Κύπρο. Ήταν κι αυτός ένας από τους ορθόδοξους Έλληνες που υπηρετούσαν μισθοφόροι στη Γερμανία και έλαβαν μέρος στην πρώτη Σταυροφορία, γι' απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τα χέρια των μουσουλμάνων. Σαν τέλειωσε η Σταυροφορία, πολλοί από αυτούς αποσύρθηκαν στην έρημο του Ιορδάνη για να ασκητέψουν. Όταν όμως οι Σαρακηνοί κυρίευσαν την Παλαιστίνη, αναγκάστηκαν να φύγουν για να γλυτώσουν τους διωγμούς. Επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο και ξεκίνησαν για την πατρίδα τους. Η δυνατή όμως τρικυμία τους έφερε στην Κύπρο. Ήταν τριακόσιοι, μεταξύ των οποίων και ο Άγιος Αναστάσιος. Χωρίστηκαν σε ομάδες και εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη της Κύπρου. Ο Άγιος Αναστάσιος εγκαταστάθηκε στην Περιστερωνοπηγή, όπου γρήγορα διακρίθηκε για την αγιότητα και την ευσέβειά του.
Σήμερα κάτω από την ομώνυμη εκκλησία, υπάρχει το σπήλαιο του Αγίου, που είναι λαξευμένο σ' ένα βράχο. Εδώ κατέφευγαν οι άρρωστοι για να θεραπευθούν. Στο σπήλαιο αυτό ο επισκέπτης κατεβαίνει από εννέα σκαλοπάτια. Η στέγη του είναι καμαρωτή και στο μέσο στηρίζεται σε μια κολόνα κορινθιακού ρυθμού. Στο κιονόκρανο πατούσαν οι άρρωστοι και αγκαλιάζοντας την κολόνα περιστρέφονταν γύρω απ' αυτήν τρεις φορές για να γιατρευθούν από τους πόνους και τις νευραλγίες τους. Στη νότια πλευρά του σπηλαίου υπάρχει μια μικρή πεζούλα, κάτω από την οποία βρίσκεται ο τάφος του Αγίου. Πάνω στην πεζούλα ήταν τοποθετημένη η εικόνα του και δίπλα σε αυτήν μερικά ξύλινα εργαλεία, σακοράφια και υφαντικές σαΐτες (μακούτζια), που χρησιμοποιούσε ο Άγιος για τη δουλειά του. Ο ναός του Αγίου κτίστηκε το 1755 από τον Άγιο Πανάρετο, γέννημα και θρέμμα κι αυτός της Περιστερωνοπηγής. Κι αυτό το μαρτυρεί μια πλάκα που βρίσκεται πάνω από την κύρια είσοδο του ναού.
Παιδεία
Η Περιστερωνοπηγή έχει τη φήμη πως είναι γενέτειρα πολλών δασκάλων και μορφωμένων. Σ' ένα σπίτι, στο σπίτι του Γιακουμή Χατζηζαχαρία, βγήκαν τέσσερεις δάσκαλοι που σήμερα εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές. Το πρώτο σχολείο λειτούργησε το 1875 στο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου, με πρώτο δάσκαλο κάποιον Γεώργιο Ευστρατίου, τον οποίο οι Περιστερωνοπηγιώτες πήραν από τους Λευκονοικιάτες, αφού του έδωσαν περισσότερα χρήματα απ' όσα έπαιρνε. Το 1929 οι κάτοικοι έκτισαν το πρώτο τους σχολείο, που λειτούργησε με 4 δασκάλους.
Συμβολή στον αγώνα
Μεγάλη και πολύπλευρη ήταν η συμβολή και η προσφορά της Περιστερωνοπηγής στον Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59. Πολλά ήταν τα μέλη
της ΕΟΚΑ, και πολλοί φυλακίστηκαν ή πήγαν στα κρατητήρια. Τα εθνικόφρονα σωματεία αποτέλεσαν το φυτώριο μέσα από το οποίο έβγαιναν τα βλαστάρια που πύκνωναν τις τάξεις της ΕΟΚΑ. Παράλληλα και οι νεάνιδες της κοινότητας προσέφεραν ό,τι μπορούσαν στον αγώνα αυτόν. Γενικά η Περιστερωνοπηγή ήταν μια εθνική έπαλξη σ' όλους τους αγώνες του λαού μας. Στη διάρκεια της εισβολής το 1974, η Περιστερωνοπηγή έχασε αρκετά παλληκάρια της στις μάχες, ενώ αρκετοί συγχωριανοί μας δολοφονήθηκαν και αγνοούνται. Μετά την εισβολή οι κάτοικοι διασκορπίσθηκαν σ' όλα τα μέρη της ελεύθερης Κύπρου και τώρα όλοι, κάτω από τη Στέγη του Προσφυγικού τους Σωματείου, ανασυνδέονται και ανανεώνουν την απόφασή τους για επιστροφή και δικαίωση.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 2015, ημέρα μνήμης του Αγίου Αναστασίου, όλοι οι κάτοικοι της Περιστερωνοπηγής θα μαζευτούν στην εκκλησία Αγίου Μοδέστου στις 6:00 μ.μ., για να τιμήσουν τον Άγιό τους και να χαλυβδώσουν την πίστη τους για Λευτεριά και Δικαίωση της πατρίδας μας. Το βράδυ της ίδιας ημέρας θα ακολουθήσει η συνεστίαση των Περιστερωνοπηγιωτών στην Κοφίνου, την οποία διοργανώνει το Προσφυγικό Σωματείο Ένωση Περιστερωνοπηγιωτών. Είσοδος μετά φαγητού και ποτού €13,00. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, όλοι οι κάτοικοι της Περιστερωνοπηγής θα δώσουν μαζικά το «παρών» τους για να προσκυνήσουν και να τιμήσουν τον Άγιο Αναστάσιο, και να ανταμώσουν ξανά στην προσφυγιά.ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥΓενική Οργανωτική Γραμματέας «Προσφυγικού Σωματείου Ένωση Περιστερωνοπηγιωτών»
Το όνομα Περιστερωνοπηγή είναι το κοινό όνομα των δυο χωριών Περιστερώνας και Πηγής που απέχουν μεταξύ τους μόνο μερικά μέτρα. Βγαίνοντας προς τα έξω, η ανοιχτοσύνη του κάμπου σου επιτρέπει να βλέπεις τα γειτονικά χωριά: Το Λευκόνοικο, τα Γένρα, την Πυρκά, το Πραστιοτη Γαϊδουρά, τη Μαράθα και τη Μηλιά. Η πόλη στην οποία ανήκει διοικητικά η Περιστερωνοπηγή είναι η Αμμόχωστος και απέχει από αυτή 20 χιλιόμετρα. Η περιστερώνα πήρε το όνομα της από τη λέξη περιστερών και σημαίνει τόπο εκτροφής περιστεριών Η Πηγή πήρε το όνομα της από μια πηγή που ήταν δίπλα στην εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, μέσα σ’ ένα περιβόλι. Για την Πηγή αυτή είναι γνωστή η πιο κάτω παράδοση: Κάποτε οι κάτοικοι της Αγίας Κινούσας που βρίσκεται στο Λευκόνοικο, πολύ κοντά στα σύνορα με την Περιστερωνοπηγή, πρόσεξαν ότι ένα γουρούνι πήγαινε κάπου, επέστρεφε μουσκεμένο. Μια μέρα, για να το παρακολουθήσουν πού πήγαινε κι έβρισκε νερό, έδεσαν πάνω στην ουρά του μια "φαούτα", ένα κομμάτι ξύλο με το οποίο χτυπούσαν τα ρούχα της μπουγάδας για να καθαρίσουν. Όταν επέστρεψε το γουρούνι, παρακολούθησαν τα σημάδια της "φαούτας" στο χώμα και είδαν ότι κατέληγαν σ' ένα σημείο όπου ανάβλυζε νερό. Από τότε εγκατέλειψαν την Αγία Κινούσα και κατοίκησαν γύρω από την πηγή που είχε πρωτοβγεί το γουρούνι.
Αρχαιολογία
Στη γύρω περιοχή της Περιστερωνοπηγής υπήρχαν πάρα πολλοί τάφοι γεωμετρικών, αρχαϊκών και κλασικών χρόνων (1050-325 π.Χ.). Τα περισσότερα και σημαντικότερα ευρήματα βρέθηκαν μέσα στους τάφους του Γρωτηρκού. Παρά τις τόσες επεμβάσεις που έγιναν στο "Γρωτήρι", οι τάφοι διατηρήθηκαν σε άριστη κατάσταση, επειδή το πέτρωμα της περιοχής ήταν σχεδόν παντού πολύ σκληρό. Οι πιο αξιοπρόσεκτοι και καλοδιατηρημένοι ήταν οι μικρότεροι λαξευτοί συνεχόμενοι τάφοι κατά μήκος των Δυτικών παρυφών, οι οποίοι προκαλούσαν από μακριά δέος στους περαστικούς. Οι τάφοι στο "Γρωτήρι", ξεχώριζαν επίσης με την ποικιλία της αρχιτεκτονική τους. Η Περίστερωνοπηγη είναι από εκείνα τα μέρη που στην αρχαιότητα είχαν ψηλού επιπέδου πολιτισμό. Η ποιότητα, οι παραστάσεις και τα χρώματα των αγγείων ήταν μοναδικά. Μου έκαναν εντύπωση οι φωτεινές παραστάσείς πάνω στο ανοιχτόχρωμο φόντο. Ο πηλός των αγγείων ήταν πιο άσπρος.
Ιστορία
Οι ποικιλόμορφες φορολογίες, οι Εξισλαμισμοί, η καταπίεση και οι. αυθαίρετες αρπαγές ήταν τα μεγαλύτερα κακά τα οποία ταλαιπωρούσαν τους Κυπρίους σ' όλο το διάστημα της τουρκικής κατάκτησης. Μερικές πληροφορίες για την εποχή αυτή σχετικά με την Περιστερωνοπηγή υπάρχουν σε γραπτές πηγές. Η απομύζηση όμως των κατοίκων δεν γινόταν μόνο με τις τακτικές φορολογίες. Οι Τούρκοι έπαιρναν δια της βίας, οποτεδήποτε, τα πράγματα των χριστιανών, τους κατέκλεβαν και τους λεηλατούσαν όπου κι αν βρίσκονταν, στα σπίτια, στο δρόμο, στα χωράφια τους. Επανειλημμένα έχει αναφερθεί από αρκετούς ηλικιωμένους ότι οι Τούρκοι ήταν πολύ ενοχλητικοί, στους γάμους. Κάθονταν πάντα (μπροστά κι έπρεπε πρώτα να βγουν αυτοί να χορέψουν. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις απαιτούσαν η νύφη την πρώτη νύχτα του γάμου να κοιμηθεί με Τούρκο. Για την προσβολή αυτή και τις παράλογες απαιτήσεις τους γίνονταν συχνά καυγάδες μέχρι και τα πρώτα χρόνια ακόμη της Αγγλοκρατίας. Όταν η Ελλάδα κινδύνευε από διάφορους εχθρούς, οι Κύπριοι πάντοτε αισθανόμενοι μια ακατανίκητη συναισθηματική έλξη, έτρεχαν για να πολεμήσουν και να συμπαρασταθούν στους αγώνες της. Αρκετοί Περιστερωνοπηγιώτες με τη συμμετοχή τους στους αγώνες έδειξαν έμπρακτα την αγάπη τους για την ελευθερία της μητέρας πατρίδας Ολόκληρο το χωριό να ζει τον ηρωικό παλμό του 1955-59 και να προσφέρει ότι μπορεί στον υπέροχο αγώνα για ελευθερία ή θάνατο. Ο καθένας με τον τρόπο του κι ανάλογα με τις περιστάσεις έκρυβε φυλλάδια, όπλα και κατατρεγμένους αγωνιστές. Φιλοξενούσε καταζητούμενους, ξενυχτούσε για να ειδοποιήσει ότι έρχονταν οι Εγγλέζοι, πρόσφερε οικονομικά, ανύψωνε ελληνικές σημαίες, εμψύχωνε και απέκρυβε μυστικά, για το τι είδε και τι άκουσε κατά τη διάρκεια της μέρας.
Τουρκική Εισβολή
Το ξημέρωμα της 14ης Αυγούστου ο Αττίλας πραγματοποιεί το δεύτερο σκέλος του σχεδίου του να μοιράσει το νησί σκορπώντας παντού το. θάνατο και την καταστροφή. Τα αεροπλάνα σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας και οι βόμβες πέφτουν. Τώρα που μεγάλωσε ο φόβος όλο και περισσότεροι χωριανοί παίρνουν τον μόνο ανοιχτό δρόμο που απέμεινε προς τα Κοκκινοχώρια και τις Βάσεις. Αν δεν έχουν δικό τους αυτοκίνητο, ανεβαίνουν σε φορτηγά και τρακτέρ. Μια καρότσα από πίσω σέρνει τους ανθρώπους μιας ολόκληρης γειτονιάς, που σκαρφάλωσαν την τελευταία στιγμή. Μερικοί είχαν την προνοητικότητα να πάρουν και μια τσάντα με προσωπικά ρούχα, ένα πάπλωμα, μια κουβέρτα και το κομπόδεμα με τα χρυσαφικά της οικογένειας. Οι περισσότεροι όμως φεύγουν όπως βρίσκονται με το κοντομάνικο και τις καλοκαιρινές τους παντόφλες. Τι να πρωτοπορούν άλλωστε, από ένα ολόκληρο νοικοκυριό; Εξάλλου κανένας δε φεύγει για πάντα. Περιμένουν πως θα περάσει το κακό και θα ξανάρθουν να ταΐσουν τα ζώα, ν' απλώσουν τα πλυμένα ρούχα, ν' αποτελειώσουν το ζύμωμα, να στεγνώσουν το φρεσκοψημένο τραχανά και να ποτίσουν τα λουλούδια της αυλής. Σαν σκαρφαλώνουν στο πρώτο μέσο για να φύγουν, ποτέ δεν περνάει από το μυαλό τους πως από δω κι εμπρός θα είναι εκτοπισμένοι στον ίδιο τους τον τόπο, πώς θα λένε κι αυτοί ιστορίες σαν αυτές που άκουγαν από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας!
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Photos 1/11/2015 by George Konstantinou
No comments:
Post a Comment