Translate

Saturday, 2 September 2023

Ροδοπελεκάνος, το μεγαλύτερο αποδημητικό πουλί της Κύπρου - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 23/6/2019

See also

Great white pelican - Pelecanus onocrotalus Linnaeus, 1758 - Ροδοπελεκάνος 



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,  23/6/2019

Κείμενο, φωτογραφίες, του Γιώργου Κωνσταντίνου

Σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν καταγραφή περίπου 10.000 διαφορετικά είδη πουλιών. Στην Κύπρο έχουν καταγραφεί (μαζί με τα αποδημητικά) περίπου 410 είδη πουλιών, και αυτός ο αριθμός αυξάνεται κάθε χρόνο με νέες καταγραφές. Συγκεκριμένα, από τα 410 είδη πουλιών τα 54 είναι μόνιμοι κάτοικοι της Κύπρου, τα 210 αποδημητικά είδη και τα συναντούμε τις εποχές της αποδημίας των πουλιών που γίνεται το φθινόπωρο και την άνοιξη και τα υπόλοιπα αποτελούν σπάνια είδη για την Κύπρο και θεωρούνται ως τυχαίοι επισκέπτες. 

Οι πελεκάνοι συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα και βαρύτερα πουλιά που συναντούμε στον πλανήτη. Απολιθώματα που έχουν βρεθεί τοποθετούν μέχρι στιγμής την παρουσία των Πελεκάνων στον πλανήτη περισσότερο από 30 εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθώματα πελεκάνων που έχουν βρεθεί υποδεικνύουν τουλάχιστον δέκα διαφορετικά είδη πελεκάνων που δεν υπάρχουν πια και έχουν χαθεί από τον πλανήτη για διάφορους λόγους. 

Ανά τον κόσμο έχουν καταγραφή οκτώ διαφορετικά είδη Πελεκάνων.  Ένα από αυτά τα οχτώ είδη επισκέπτεται τον τόπο μας την εποχή της αποδημίας και χρησιμοποιεί την Κύπρο ως ενδιάμεσο μεταναστευτικό σταθμό, κυρίως το φθινόπωρο ερχόμενοι από Ευρώπη και κατεύθυνση την Αφρική όπου και ξεχειμωνιάζουν. Πρόκειται για τον  Ροδοπελεκάνο με το επιστημονικό όνομα Great white pelican - Pelecanus onocrotalus  (Linnaeus, 1758) και πρόκειται για το βαρύτερο και μεγαλύτερο αποδημητικό πουλί που επισκέπτεται τον τόπο μας. 

Είναι σχετικά σπάνιο είδος για την Κύπρο με μόνο μερικές αναφορές τον χρόνο. Είναι υδρόβιο πτηνό της οικογενείας των Πελεκανιδών (Pelecanidae) όπου και ανήκουν και τα οχτώ είδη Πελεκάνων. Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο είδος πελεκάνου με μεγαλύτερο είδος από όλους τον Αργυροπελεκάνο. Ο Ροδοπελεκάνος μπορεί να φτάσει σε μήκος σώματος ως 180 εκατοστά, μήκος ράμφους έως 47 εκατοστά και άνοιγμα φτερούγων μέχρι 360 εκατοστά και βάρος σώματος το αρσενικό μέχρι 15 κιλά ενώ το θηλυκό μέχρι 9 κιλά. Πρόκειται για αρκετά εντυπωσιακό πουλί και όταν καταφθάσει κάποιο σε κάποια λίμνη ή φράγμα της Κύπρου αποτελεί είδηση και όλοι οι παρατηρητές και φωτογράφοι πουλιών επιδιώκουν να το δουν. Συχνάζει σε μεγάλες λίμνες, , λιμνοθάλασσες και αβαθείς παράκτιες θαλάσσιες περιοχές. Στην Κύπρο το είδος αυτό έχει καταγραφεί σε αρκετές περιοχές όπως την ευρύτερη περιοχή Ακρωτηρίου, Αλυκή Λάρνακας, Φράγμα Άχνας, Φράγμα Αθαλάσσας, στις λίμνες επεξεργασίας λυμάτων στο Μενεού και στις λίμνες επεξεργασίας λυμάτων στην Μια Μηλιά. 

Τρέφετε κυρίως με ψάρια και μπορεί να πιάσει και να καταπιεί ψάρι μέχρι 600 γραμμάρια. Το απίστευτα μεγάλο τους ράμφος λειτουργά όπως μια αποχή με την τεράστια σακούλα που διαθέτη κάτω από το ράμφος. Βυθίζει το κεφάλι του στο νερό με ανοιχτό το στόμα σαρώνοντας το νερό, όταν η σακούλα του γεμίσει με νερό και ψάρια σηκώνει ψηλά το κεφάλι του έξω από το νερό και στραγγίζει το νερό, κατόπιν καταπίνει τα ψάρια. Συνήθως οι πελεκάνοι ψαρεύουν σε ρηχά νερά και σε ομάδες για να παγιδεύουν και να συλλαμβάνουν τα ψάρια πιο εύκολα. Ο κάθε πελεκάνος χρειάζεται κάθε μέρα 1,5 κιλό τροφής για να μπορέσει να επιβιώσει. Σε μεγάλες συγκεντρώσεις πουλιών σε λίμνες της Αφρικής που φτάνουν και τις 40 χιλιάδες πουλιά οι ποσότητες ψαριών που καταναλώνουν φτάνουν τα αρκετά εκατομμύρια κιλά τον χρόνο. Δεν αναπαράγεται στην Κύπρο και ένας από τους λόγους είναι ότι ο τόπος μας δεν διαθέτει μεγάλες λίμνες με τόσο μεγάλες ποσότητες ψαριών που χρειάζονται αυτά τα πουλιά για να επιβιώσουν. Εκτός από ψάρια οι πελεκάνοι τρέφονται και με ότι άλλο ζωντανό πιαστεί στην σακούλα τους όπως καραβίδες, γυρίνους, βατράχους, χελώνες και οστρακοειδή. Σε περιόδους πείνας οι πελεκάνοι κάνουν επιδρομές σε αποικίες άλλων υδρόβιων πουλιών καταπίνοντας τα αυγά και τους νεοσσούς τους. Έχουν παρατηρηθεί πελεκάνοι να καταπίνουν νεοσσούς άλλων πουλιών με βάρος μέχρι 2.5 κιλά. Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι καταπίνουν νεοσσούς πάπιων. Αρπάζουν γλάρους και άλλα πουλιά όπου τα κρατούν κάτω από το νερό μέχρι να πνιγούν και μετά τα καταπίνουν ολόκληρα. Επίσης αρπάζουν την τροφή από άλλα αρπακτικά πτηνά.   


Η περίοδος αναπαραγωγής στις εύκρατες ζώνες όπου και αναπαράγετε, ξεκινάει στα τέλη Απριλίου και διαρκεί μέχρι τις αρχές Μαΐου. Φωλιάζουν πάντα σε αποικίες κοντά σε νερά και σε νησίδες που βρίσκονται μέσα στο νερό για να προστατεύονται από επιδρομές θηρευτών. Κατασκευάζει την φωλιά του στο έδαφος με ελάχιστα υλικά σε ένα αβαθές κοίλωμα που δημιουργεί ο ίδιος. Γεννά 2-3 αυγά που τα επωάζουν και τα δύο φύλα για 29 - 36 μέρες. Τα 2 φύλα είναι σχεδόν όμοια με το αρσενικό να είναι κατά πολύ βαρύτερο από το θηλυκό. Τα νεαρά πουλιά είναι πολύ πιο σκουρόχρωμα από τα ενήλικα. 

Στην Ελλάδα οι Ροδοπελεκάνοι αναπαράγονται μόνο στην ευρύτερη περιοχή της Μικρής Πρέσπας, η λίμνη αυτή αποτελεί το δεύτερο σημαντικότερο ευρωπαϊκό χώρο φωλιάσματος, μετά το Δέλτα του Δούναβη. Σε όλες τις περιοχές αναπαραγωγής για προστασία του είδους γίνετε  εγκατάσταση πλωτών σχεδίων ή πλατφόρμων από ξύλο και δημιουργία νησίδων που αποτελούν ασφαλείς θέσεις φωλιάσματος για τα πουλιά. 

Οι φυσικοί εχθροί αυτών των πουλιών  είναι μερικά μεγαλόσωμα αρπακτικά όπως αετοί που αρπάζουν αυγά και νεοσσούς, σαρκοφάγα θηλαστικά κυρίως στην Αφρική και κροκόδειλοι κυρίως στον Νείλο. Οι κίνδυνοι από ανθρώπινης πλευράς είναι οι καταστροφή των οικοτόπων τους, η υπεραλιεία με αποτέλεσμα την έλλειψη τροφής και το παράνομο κυνήγι. Στην Αίγυπτο πωλείται στις αγορές κρέας πελεκάνου. Η κλιματική αλλαγή επίσης αποτελεί σοβαρό κίνδυνο καθώς η άνοδος των νερών θα καταστρέψει τις νησίδες που φωλιάζουν τα πουλιά όπως και η δραματική μείωση των νερών που θα έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο των ψαριών με συνεπεία την λιμοκτονία των πουλιών.

Στην Κύπρο πριν μερικά χρόνια πελεκάνοι εξημερώνονταν και χρησιμοποιούνταν σαν μασκότ σε παραλιακά εστιατόρια για να προσελκύουν πελάτες. Τώρα αυτό απαγορεύετε καθώς το είδος βρίσκεται κάτω από αυστηρά προστασία. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1960 στη Λευκωσία και είναι φυσιοδίφης ερευνητής της κυπριακής βιοποικιλότητας. Φωτογράφος και κινηματογραφιστής αγρίας ζωής και πρόεδρος του συνδέσμου προστασίας φυσικής κληρονομίας και βιοποικιλότητας της Κύπρου. Με ακούραστη δράση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα του τόπου μας.

Επικοινωνία fanigeorge@hotmail.com

Τηλ. 96376823 



No comments:

Post a Comment