See also
Aegaeobuthus (Mesobuthus) cyprius (Gantenbein & Kropf, 2000) - Κυπριακός σκορπίος - Endemic to Cyprus
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 22.10.2017
Μόνο στο Μεξικό πεθαίνουν περίπου 1.000 άτομα κάθε χρόνο από τα κεντρίσματα σκορπιών.
Οι σκορπιοί δεν είναι έντομα και ανήκουν στην κατηγορία των Αραχνιδών (Arachnida), όπως και οι αράχνες, της συνομοταξίας των αρθρόποδων.
Διαθέτουν τέσσερα ζεύγη πόδια και δύο δαγκάνες που τους χρησιμεύουν για να αρπάζουν το θήραμά τους για να το κεντρίσουν και να το φάνε.
Έχουν λεπτή γυριστή ουρά στην οποία καταλήγει το κεντρί από το οποίο εκκρίνεται το δηλητήριο, που τους χρησιμεύει για άμυνα και για να θανατώνουν τα θηράματά τους.
Οι σκορπιοί είναι σαρκοφάγοι και τρέφονται κυρίως με έντομα, αράχνες, κάμπιες και γενικά ό,τι κινείται και μπορούν να το πιάσουν.
Έχω παρατηρήσει επίσης και κανιβαλισμό μεταξύ τους, δηλαδή τρώνε και άτομα του δικού τους είδους, ένας ενήλικας τρώει το μικρό του και κάποτε το θηλυκό τρώει το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα.
Αρπάζουν τη λεία τους με τις δύο τους δαγκάνες, τη φέρνουν κοντά στο στόμα και με μια αστραπιαία κίνηση γυρίζουν την ουρά μπροστά και κεντρίζουν το θήραμα, βάζοντάς του το δηλητήριο και αμέσως αρχίζουν να το τρώνε.
Βίντεο με το είδος Mesobuthus cyprius - Κυπριακός σκορπίος
Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε. Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.
Μπορούν να αντέξουν μεγάλες περιόδους χωρίς τροφή, σπάνια πίνουν νερό, καθώς ικανοποιούν τις ανάγκες τους από τα υγρά των θυμάτων τους.
Δραστηριοποιούνται τη νύκτα αναζητώντας την τροφή τους, ενώ τη μέρα παραμένουν κρυμμένοι σε τρύπες μέσα στο έδαφος, σε σχισμές, κάτω από πέτρες και αλλά αντικείμενα. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύκτας μπαίνουν και μέσα στα σπίτια, συνήθως σε αγροτικές περιοχές. Είναι μοναχικά ζώα, εκτός την εποχή του ζευγαρώματος όπου και ψάχνουν το ταίρι τους.
Αμέσως μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό μένει μόνο του να γεννήσει και να αναλάβει τη σύντομη φροντίδα των μικρών.
Δύο είδη σκορπιών
Ζευγαρώνουν τους καλοκαιρινούς μήνες γεννώντας 25 με 30 μικρά και η μητέρα τους τα τοποθετεί πάνω στην πλάτη της για να τα προστατεύσει. Τα μικρά παραμένουν με τη μάνα τους περίπου δύο βδομάδες και μετά παίρνουν τον δικό τους δρόμο. Τα μικρά έχουν χρώμα λευκό και μεγαλώνοντας αλλάζουν σταδιακά το δέρμα τους. Στην Κύπρο έχουμε δύο είδη σκορπιών, τον Buthus kunti και τον Mesobuthus cyprius και ανήκουν και τα δύο στην οικογένεια Buthidae.
Και τα δύο είδη είναι ενδημικά για την Κύπρο και όταν λέμε ενδημικά εννοούμε ότι υπάρχουν μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον κόσμο και, όπως όλα τα ενδημικά είδη του τόπου μας, χρήζουν ειδικής προστασίας για διατήρηση και διαιώνιση του είδους.
Παρακολουθήστε ένα βίντεο μου με το είδος Buthus kunti την ώρα που τρέφεται:
Προς το παρόν και τα δύο είδη υπάρχουν στην Κύπρο σε ικανοποιητικούς αριθμούς και δεν κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Έχουν και τα δύο ξανθό προς κάστανο χρώμα, με τον Buthus kunti να είναι πιο ανοικτόχρωμος από τον Mesobuthus cyprius, αλλά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τα δύο είδη εκτός και αν είσαι ειδικός.
Ακολουθούν φωτογραφίες από το είδος Buthus kunti:
Ο Mesobuthus Cyprius έχει καθοριστεί ως ξεχωριστό είδος από τον Buthus kunti το 2000, μετά από αναλύσεις DNA και ειδικότερα μέσω της μοριακής φυλογενετικής.
Το κέντρισμά τους είναι ναι μεν πολύ επώδυνο αλλά τελείως ακίνδυνο για τον άνθρωπο, εκτός αν το άτομο που θα δεχθεί το κέντρισμα είναι αλλεργικό, οπότε πρέπει να πάει αμέσως στο νοσοκομείο.
Το κέντρισμα του κυπριακού σκορπιού έχει τον ίδιο πόνο και τα συμπτώματα με το κέντρισμα της σφήκας.
Δεν επιτίθεται στον άνθρωπο και η μόνη περίπτωση να σε κεντρίσει είναι να τον αγγίξεις ή να τον πιάσεις κατά λάθος.
Δεν αρέσκονται σε χαμηλές θερμοκρασίες και τον χειμώνα δεν δραστηριοποιούνται.
Φωτογραφίες από το είδος Mesobuthus cyprius:
Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε. Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.
Τους συναντάμε σε πολλούς διαφορετικούς βιοτόπους, όπως βουνά, πεδιάδες, δάση, πετρώδεις, αμμώδεις, ξηρές και υγρές περιοχές.
Μερικές περιοχές που τους έχω συναντήσει είναι στην κατεχόμενη Ακανθού, στο Ακρωτήρι, στο Γέρι, στην Αθαλάσσα, στο Κούριο, στην περιοχή Ορκόντα, στον Πύργο Τηλλυρίας, κ.α.
Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε.
Τον πήραμε και τον τοποθετήσαμε σε ένα ειδικό δοχείο για σκοπούς μελέτης και φωτογράφησης, δεν έδειξε να ενοχλείτε από την αιχμαλωσία και έτρωγε κανονικά τα έντομα που του έδινα.
Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.
Μια μοναδική εμπειρία, τον βγάλαμε μοναδικές φωτογραφίες και βίντεο όπου και τις μοιράζομαι μαζί σας.
Φυσικά τον απελευθερώσαμε μαζί με τα μικρά του στο ίδιο σημείο που τον βρήκαμε.
fanigeorge@hotmail.com
