Translate

Wednesday 15 November 2017

Μήπως τελικά τα φυτά έχουν νοημοσύνη; - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 12/11/2017

See also

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 12.11.2017
Δεν έχω σπουδάσει καμία επιστήμη, είμαι απλώς ένας άνθρωπος που αγαπά και μελετά τη φύση και έχω αρκετές φορές πολλά αναπάντητα και βασανιστικά ερωτήματα. Καθώς είμαι φυσιοδίφης και ερευνητής όλη μου την ζωή , περνώ ατελείωτες ώρες στη φύση μελετώντας και φωτογραφίζοντας τη χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας.
θέλησα να γράψω και να μοιραστώ με τον υπόλοιπο κόσμο μερικές από τις παρατηρήσεις και τις σκέψεις μου.
Όλοι μας θα είδαμε μια ορχιδέα στους αγρούς που το μικρό άνθος της μοιάζει καταπληκτικά με μέλισσα και για αυτό το λόγο πολλά είδη ορχιδέες στην Κύπρο τα λένε μελισσάκια. 

Ορχιδέες με ανθός που μοιάζει με μέλισσα 

Σε ορισμένα φυτά τα άνθη τους μοιάζουν με έντομα για να τα προσελκύουν ώστε να τα γονιμοποιούν.
Πώς όμως ένα φυτό το οποίο δεν έχει εγκέφαλο και κυρίως μάτια, ήξερε πώς είναι μια μέλισσα ή άλλα έντομα και δημιούργησε ένα άνθος πανομοιότυπο με αυτά; Μα πως είναι δυνατό;

 Pinguicula crystallina, το εντομοφάγο φυτό της Κύπρου.

Pinguicula crystallina, το εντομοφάγο φυτό της Κύπρου.

Υπάρχουν επίσης πολλά φυτά που τα άνθη των οποίων αναδύουν τη άσχημη μυρωδιά ζώου σε αποσύνθεση για να ξεγελάσουν τις μύγες, να πάνε στο άνθος και να το γονιμοποιήσουν (οικογένεια Asclepiadaceae). Τον ίδιο στόχο της προσέλκυσης των εντόμων έχει και η ωραία ευωδιά των διαφόρων λουλουδιών.
Υπάρχουν επίσης και πολλά είδη μανιταριών που αναδύουν τη μυρωδιά αυτή για να πετύχουν μέσο των εντομών την διασπορά των σπόριων τους.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, πώς είναι δυνατόν ένα φυτό η ένας μύκητας που δεν διαθέτει μάτια, εγκέφαλο, αφή και κυρίως όσφρηση, να γνωρίζει τη μυρωδιά κάποιου ζώου σε αποσύνθεση, ώστε να μπορεί να την αναπαραγάγει στο άνθος του; Και πώς γνωρίζει ότι υπάρχουν μύγες που προσελκύονται από τη μυρωδιά των ψοφιμιών για να γεννήσουν τα αβγά τους; Πώς μπορεί ένα φυτό το οποίο δεν διαθέτη όσφρηση να ξέρει πως είναι η ωραία και η άσχημη μυρωδιά;
Πώς μπορεί ένα φυτό να γνωρίζει από έντονα χρώματα, ώστε να μπορεί να δημιουργεί τα άνθη του με τόσα πολλά διαφορετικά και υπέροχα χρώματα για να προσελκύει τα έντομα; Πώς μπορεί να γνωρίζει ότι το κόκκινο ή το κίτρινο είναι από τα εντονότερα χρώματα στη φύση, αφού δεν έχει μάτια για να κοιτάξει γύρω του;

 Σπόροι με απαλό χνούδι για να παρασύρονται από τον αέρα.


Σπόροι με απαλό χνούδι για να παρασύρονται από τον αέρα.

Ένα άλλο μεγάλο ερωτηματικό αφορά τα δέντρα τα οποία παράγουν γλυκούς καρπούς που μέσα τους υπάρχει ο σπόρος. Ο λόγος που έχουν γλυκιά γεύση είναι για να προσελκύουν τα πουλιά και τα ζώα να τα φάνε και να μεταφέρουν κατ’ αυτό τον τρόπο το σπόρο μακριά για διαιώνιση του είδους. Πώς ξέρει όμως ένα δέντρο ότι υπάρχουν πουλιά και ζώα και τι τους αρέσει να τρώνε;
Υπάρχουν ορισμένα φυτά τα οποία δημιούργησαν με τέτοιο τρόπο τους σπόρους τους ώστε όταν φυσά αέρας, να στροβιλίζονται η να πετούν ακριβώς όπως τα ελικόπτερα για να φυτρώνουν μακριά. Πώς μπορεί να γνωρίζει ένα φυτό τις δυνάμεις του αέρα, ώστε να μπορεί να κατασκευάσει το σπόρο με έλικες η μαλακό χνούδι για να πετά μακριά;

Datura innoxia, ένα απο τα δηλητηριώδη φυτά της Κύπρου.

Υπάρχουν εντομοφάγα φυτά που τα άνθη τους και τα φύλλα τους είναι τέλειες παγίδες για να  συλλαμβάνουν τα έντομα, όπου κατόπιν εκκρίνουν χημικές ουσίες που τα ρευστοποιούν για να τα απορροφήσουν και να τραφούν.
Στην Κύπρο και συγκεκριμένα στο Τρόοδος έχουμε ένα τέτοιο σπάνιο εντομοφάγο φυτό, αυστηρά προστατευόμενο και σχεδόν ενδημικό την Pinguicula crystallina που συμπεριλαμβάνετε στο κόκκινο βιβλίο των απειλουμένων ειδών της Κύπρου.
Το φυτό αυτό παράγει στα φύλλα του μια κολλώδη ουσία και όταν κάποιο έντομο καθίσει πάνω το συλλαμβάνει το ρευστοποιεί και το απορροφά.
Μα πως γίνετε τα φυτά αυτά χωρίς να  διαθέτουν μάτια να ξέρουν ότι υπάρχουν έντομα και μάλιστα αφού διαθέτουν ρίζες να επιλέξουν να τρώνε τα έντομα; Πως έχουν δημιουργήσει την κολλητική ουσία? Και πως ήξεραν ότι τα έντομα θα κολλούσαν πάνω;
Η μόνη επαφή που έχει ένα φυτό και ένα έντομο είναι όταν καθίσει το έντομο στο φυτό. Μήπως τα φυτά έχουν αφή; Μήπως έχουν αίσθηση και κάποιου είδους νοημοσύνη που δεν γνωρίζουμε;
Υπάρχουν φυτά που μέσα στα φύλλα τους έχουν δηλητηριώδεις ουσίες και μάλιστα σε πολλά από αυτά το δηλητήριο είναι πολύ ισχυρό και θανατηφόρο για τα ζώα και τους ανθρώπους  που θα το φάνε. Ο λόγος που έχουν δηλητήριο είναι για να αποτρέπουν τα ζώα να τα φάνε. Μα πώς ξέρει ένα φυτό τι μπορεί να βλάψει ένα ζώο; Με τι κριτήρια και πώς δημιούργησε το δηλητήριο;

Αγκάθια για να αποτρέπουν τα ζώα να τα φάνε.

Τα αγκάθια επίσης που διαθέτουν πολλά φυτά είναι για να προκαλούν πόνο στα ζώα και να αποτρέπουν να τα φάνε. Μα πώς ξέρει ένα φυτό τι σημαίνει πόνος; Και πώς ξέρει ένα φυτό ότι τα ζώα πονάνε;
Άλλα φυτά. όπως το ηλιοτρόπιο, ξέρουν την κατεύθυνση του ήλιου και στρέφουν τον ανθό τους προς αυτόν για να απορροφήσει τις ακτίνες του.
Μερικά άλλα φυτά μόλις τα αγγίξεις μαραίνονται αμέσως για να δώσουνε την εντύπωση ότι δεν είναι βρώσιμα, κάτι που σημαίνει ότι έχουν κάποιο είδος αφής.
Μήπως ισχύει η θεωρία της εξέλιξης που υποστηρίζουν σχεδόν όλοι οι επιστήμονες; Ότι δηλαδή, μέσα από το πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων οι οργανισμοί άλλαζαν συνεχώς μέχρις ότου να καταστούν σχεδόν τέλειοι και να μπορούν να προσαρμοσθούν πλήρως στο περιβάλλον τους;

Έντονα χρώματα για να προσελκύουν τα έντομα.

Για το ανθρώπινο μυαλό όμως, συνεχίζει να παραμένει ανεξήγητο το πώς είναι δυνατόν κάτι που δεν έχει μάτια και εγκέφαλο, να γνωρίζει πώς είναι ακριβώς το περιβάλλον γύρω του όσα εκατομμύρια χρόνια και αν πέρασαν, δεν υπάρχει λογική εξήγηση.
Δεν είμαι θρήσκος άνθρωπος και γενικά είμαι άπιστος Θωμάς και αν δεν δω με τα μάτια μου κάτι δεν το πιστεύω, αλλά όταν βλέπω όλα αυτά αναρωτιέμαι, βρε μήπως πραγματικά υπάρχει θεός;
Ναι σίγουρα κάποιος θεός υπάρχει, δεν μπορεί όλα αυτά να έγιναν μόνα τους και μάλιστα με τόση τελειότητα και σοφία που ο νοήμων άνθρωπος να μην μπορεί να τα καταλάβει και να τα εξηγήσει. 


H άγνωστη παραλία Ζαπάλο - εκεί που φωλιάζουν oι γύπες (pics & vids) - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 5/11/2017

See also

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 5.11.2017
Ο κόλπος Ζαπάλο βρίσκεται στην Επισκοπή Λεμεσού και πολλοί τον χαρακτηρίζουν μυστικό και άγνωστο, για τον λόγο ότι ο κόλπος δεν φαίνεται από μακριά και από κανέναν δρόμο.
Είναι ένας κρυμμένος παράδεισος και η μόνη πρόσβαση για να τον δει κάποιος είναι μέσω ενός χωματόδρομου μετά το Ιερό του Απόλλωνα περίπου 300 μέτρα αριστερά.

Ο άγνωστος Κόλπος της Ζαπάλο στην Επισκοπή.

Πραγματικά η θέα αυτού του τοπίου με τα ήσυχα γαλαζοπράσινα νερά και τους ασβεστολιθικούς κατακόρυφους γκρεμούς κυριολεκτικά σου κόβει την ανάσα.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο χωματόδρομος που είναι η μοναδική πρόσβαση στην παραλία αυτή είναι τόσο χάλια που πολύ λίγοι άνθρωποι και με ειδικά αυτοκίνητα μπορούν να κατέβουν.


Το λατομείο
Παλιά ονομαζόταν κόλπος ή παραλία της Τρυπητής, αλλά τώρα ονομάζεται και κόλπος Ζαπάλο επειδή πριν από αρκετά χρόνια λειτουργούσε εκεί η εταιρεία/ λατομείο  με το όνομα «Ζαπάλο», η οποία ασχολείτο με τη συλλογή αμμοχάλικων από τη θάλασσα. Το λατομείο αμμοχάλικων, εγκατέλειψε τον χώρο αυτό, λόγω του δύσβατου της περιοχής.
Κοιτάζοντας κάποιος από ψηλά μπορεί να δει ακόμα στη θάλασσα τα σημάδια που άφησε η δράση του λατομείου.
Λόγω της εκβάθυνσης της θάλασσας από τη συλλογή αμμοχάλικων ο χώρος αυτός προσφέρεται για ελλιμενισμό ψαρόβαρκων, αλλά μόνο μερικοί το χρησιμοποιούν τώρα, λόγω του δύσβατου της περιοχής.
Η περιοχή είναι γνωστή και με ένα τρίτο όνομα, γκρεμνοί Κένσικτον (Kensington cliffs) που την ονόμασαν έτσι οι Βρετανοί, καθώς η περιοχή αυτή εμπίπτει στη δικαιοδοσία των Βρετανικών Βάσεων.
Οι Βρετανοί φαίνεται ότι αδικαιολόγητα ενοχλούνται από τους λίγους επισκέπτες της περιοχής και πολλές φορές έκλεισαν τον χωματόδρομο με συρματοπλέγματα και κάγκελα, αλλά ο κόσμος πάντα τους τα ξήλωνε.
Οι ολόασπροι ασβεστολιθικοί και κατακόρυφοι γκρεμοί κατά μήκος της θάλασσας είναι πραγματικά εντυπωσιακοί και αποτελούν χώρο αναπαραγωγής αρκετών πουλιών, κυρίως αρπαχτικών όπως Γύπες Griffon Vulture (Gyps fulvus), Πετρίτες Peregrine Falcon (Falco peregrinus) και Μαυροπετρίτες Eleonora's falcon (Falco eleonorae).

Ο γύπας είναι προστατευόμενο είδος στην Κύπρο και συγκαταλέγεται στα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Εκεί διανυκτερεύουν και αναπαράγονται οι τελευταίοι εναπομείναντες γύπες της Κύπρου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπάρχει μάλιστα αναφορά σε βιβλίο από ξένο περιηγητή, που χρονολογείται πριν 100 χρόνια ότι σε αυτήν την περιοχή αναπαράγονταν και τότε οι γύπες.
Τα παλιά χρόνια είχαμε έναν μεγάλο αριθμό από γύπες αλλά σιγά-σιγά τους έχουμε δηλητηριάσει, τοποθετώντας δηλητήρια σε νεκρά ζώα για καταπολέμηση της αλεπούς, και όπως είναι γνωστό οι γύπες τρέφονται αποκλειστικά με νεκρά ζώα και λειτουργούν ως καθαριστές της φύσης.






Οι γύπες φτιάχνουν τις φωλιές τους με κλαδιά στους απόκρημνους γκρεμούς της Ζαπάλο, γεννώντας ένα και μοναδικό αβγό. Πολλές φορές τα μικρά μετά την πρώτη πτήση από τη φωλιά τους καταλήγουν στη θάλασσα, αλλά ευτυχώς τις περισσότερες φορές εντοπίζονται και διασώζονται.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι γύπες κουρνιάζουν στους γκρεμούς της Ζαπάλο και με το πρώτο φως πετούν ψηλά και με τη βοήθεια των αέριων ρευμάτων κατευθύνονται στην οροσειρά του Τροόδους προς αναζήτηση τροφής, στα γνωστά εστιατόρια των γυπών που η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει τοποθετώντας τροφή (ψοφίμια) για τα πουλιά αυτά.

Αφού τραφούν κατά τις μεσημεριανές ώρες επιστρέφουν στους γκρεμούς της Ζαπάλο, αλλά προτού καθίσουν, ανεβαίνουν ψηλά και με τη βοήθεια των ρευμάτων περιστρέφονται στην περιοχή προσφέροντας ένα απίστευτο θέαμα που προκαλεί πραγματικό δέος.
Μέχρι το 2015 είχαν εναπομείνει μόνο 12 γύπες στην Κύπρο και μέσω ενός προγράμματος έχει γίνει εισαγωγή 23 πουλιών από την Κρήτη και μετά από ένα χρονικό διάστημα προσαρμογής τα πουλιά απελευθερώθηκαν και ενσωματώθηκαν με επιτυχία με τον τοπικό πληθυσμό.

Πετρίτες Peregrine Falcon
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται, καθώς δεν πρόκειται να βάλουμε μυαλό ποτέ, καθώς αρκετοί από τους γύπες αποδεκατίστηκαν πέρσι, πάλι τρώγοντας ψοφίμια με δηλητήριο και όπως φαίνεται δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία για τα πουλιά αυτά.
Στους γκρεμούς της Ζαπάλο αναπαράγονται και πετρίτες Peregrine Falcon (Falco peregrinus). Ο πετρίτης είναι αρπαχτικό πουλί και αποτελεί το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο.

Επίσης εκεί φωλιάζει και ο μαυροπετρίτης αλλιώς Μαυρομμάτης Eleonora's falcon (Falco eleonorae) που έρχεται από τη μακρινή Μαδαγασκάρη ειδικά για να φωλιάσει στο σημείο αυτό.
Ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών των πουλιών φωλιάζει στην Κύπρο και σε μερικά ελληνικά νησιά.



Η περιοχή της Ζαπάλο
Οι μαυροπετρίτες τρέφονται με μεγάλα έντομα και μικροπούλια και είναι από τα λίγα πουλιά που φωλιάζουν φθινόπωρο. Ο λόγος είναι ότι την εποχή αυτή είναι σε εξέλιξη η αποδημία τον πουλιών και έτσι οι μαυροπετρίτες έχουν άφθονη τροφή για να αναθρέψουν τους νεοσσούς τους.
Η περιοχή της Ζαπάλο είναι ένας εκπληκτικός βιότοπος και συναντούμε αρκετά άλλα είδη πουλιών, όπως τον σπανιότατο Τοιχοδρόμο (Tichodroma muraria) ο οποίος αναρριχάται στους γκρεμούς ψάχνοντας αράχνες και άλλα έντομα με τα οποία τρέφεται. Εκτός από πουλιά η περιοχή φιλοξενεί και άλλα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Στους πρόποδες των γκρεμών έχω δει αρκετές φορές φίνες και αλεπούδες.

Φυσικά γεωμορφώματα πάνω απο τον Κόλπο της Ζαπάλο.

Έχω επισκεφθεί αρκετές φορές την περιοχή για παρατήρηση και φωτογράφιση πουλιών και το θέαμα προκαλεί δέος, καθώς βλέπεις τους γύπες να πετούν από πάνω σου, με ένα άνοιγμα φτερών δυόμισι μέτρα, και τους μαυροπετρίτες να κάνουν ακροβατικά στον αέρα.
Ένα άλλο εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο βρίσκεται πάνω από τους γκρεμούς και δίπλα από τον δρόμο μετά το Ιερό του Απόλλωνος και πρόκειται για φυσικά γεωμορφώματα που έχουν δημιουργηθεί από τη διάβρωση διά μέσου των αιώνων. Αν και δίπλα από τον δρόμο δεν φαίνονται, καθώς μπροστά τους υπάρχει πυκνή βλάστηση.


Οι 5 παρεξηγημένες κουκουβάγιες της Κύπρου - pics & vids - - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 29/10/2017

See also

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 29.10.2017


Στην Κύπρο συναντούμε 5 είδη αυτών των πανέμορφων αλλά και παρεξηγημένων πουλιών.
Παρεξηγημένων πουλιών διότι υπάρχουν διάφοροι μύθοι, φυσικά αδικαιολόγητοι οι οποίοι συνδέουν τα πουλιά αυτά με τον θάνατο. Συγκεκριμένα ένας από τους μύθους αυτούς λέει  ότι εάν ακούσης κουκουβάγια έξω από το σπίτι σου θα ύπαρξη θάνατος μέσα στην οικογένεια ενώ πολλά ακατοίκητα σπίτια όπου φωλιάζουν κυρίως ανθρωποπούλια θεωρήθηκαν ως στοιχειωμένα διότι την νύχτα άκουγαν τις κραυγές των πουλιών.
Φυσικά όλοι αυτοί οι μύθοι και οι προκαταλήψεις έχουν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να φοβούνται και να σκοτώνουν τα πουλιά η να καταστρέφουν τις φωλιές τους για να τα αναγκάσουν να φύγουν .
Να σημειώσω ότι οι προκαταλήψεις αυτές δεν υπάρχουν μόνο στην Κύπρο αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Κένυα
Οι κουκουβάγιες είναι νυκτόβια αρπακτικά πουλιά και πολύ ωφέλιμα για την γεωργία καθώς ένα μεγάλο μέρος της διατροφής τους αποτελείτε από τρωκτικά που προκαλούν ανυπολόγιστες ζημίες στον άνθρωπο. Ένα ζευγάρι ανθρωποπουλια καταναλώνει χιλιάδες αρουραίους και ποντικούς σε ένα χρόνο.
Φανταστείτε το τεράστιο πρόβλημα θα είχαμε με τα τρωκτικά αν δεν υπήρχαν αυτά τα πουλιά
Επίσης τρέφονται με μεγάλα έντομά όπως ακρίδες που επίσης είναι επιβλαβή για την γεωργία, με σαύρες , μικρά πούλια και νεαρά φίδια.
Συνήθως καταπίνουν ολόκληρο το θήραμα τους και μετά από την χώνεψη αποβάλλουν από το στόμα μια μικρή μπάλα που ονομάζετε pellet και αποτελείτε από το τρίχωμα και τα κόκκαλα των θηραμάτων τους που δεν μπορούν να χωνέψουν.
Όλα τα είδη κουκουβάγιων που υπάρχουν στην Κύπρο προστατεύονται αυστηρά από τον νόμο αν και συχνά ασυνείδητοι κυνηγοί τις σκοτώνουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που κατά την περίοδο κυνήγιού έχω βρει σκοτωμένες κουκουβάγιες από κυνηγούς

Οι κουκουβάγιες έχουν εκπληκτικό πέταγμα και εντελώς αθόρυβο για να μην τις αντιλαμβάνεται το θήραμα τους την ώρα της επίθεσης.
Έχουν απίστευτη όραση μέσα στο σκοτάδι και μπορούν να αντιληφθούν από πολύ μακριά ακόμα και μίαν ανεπαίσθητη κίνηση
Υπάρχει η αντίληψη ότι οι κουκουβάγιες δεν βλέπουν καλά την μέρα αλλά αυτό είναι λαθος, διότι βλέπουν εξίσου καλά και την μέρα. Ο λόγος που δεν κυκλοφορούν την μέρα είναι ότι τα περισσότερα θηράματα τους κυκλοφορούν την νύκτα, επίσης δρούνε ανενόχλητες υπό την κάλυψη και την ησυχία του σκότους.

Τα 5 είδη κουκουβάγιων που έχουμε είναι τα εξής:
  1) Ανθρωποπούλι -  Barn owl (Tyto alba)
Είναι το πιο όμορφο από όλα τα είδη κουκουβάγιων και το πιο διαδεδομένο ανά τον κόσμο και τρέφετε κυρίως με τρωκτικά
Φωλιάζει σε τρύπες γκρεμνών, παλιά πηγάδια και χαλάσματα και το συναντούμε κυρίως σε πεδινές περιοχές.
Από το ανθρωπόμορφο του κεφάλι πήρε και το κυπριακό του όνομα ανθρωποπούλλι.

Φωτογραφίες μου από το Ανθρωποπούλι -  Barn owl (Tyto alba):



2) Αρκόθουπος - Long-eared Owl (Asio otus)
Αποδημητικό αλλά και τοπικό είδος που τρέφετε κυρίως με τρωκτικά και μικρά πουλιά
Φωλιάζει πάνω σε ψηλά δέντρα σε παλαιές φωλιές κορακοειδών
Το συναντούμε κυρίως σε πεδινές περιοχές.
Μεγάλες καταστροφές των φωλιών και νεοσσών γίνετε από κυνηγούς καθώς κατά την εποχή αναπαραγωγής των πουλιών αυτών διεξάγετε η καταπολέμηση των κορακοειδών όπου οι κυνηγοί πυροβολούν τις φωλιές περνώντας τες για φωλιές κορακοειδών.
Αρκετές είναι οι φορές που έχω δει φωλιές που τις έχουν πυροβολήσει με νεκρούς νεοσσούς μέσα.



  3) Βαλτόμπουφος - Short-eared owl (Asio flammeus)

Αποδημητικό και σπάνιο είδος για την Κύπρο με αναφορά 2-3 πουλιών τον χρόνο συνήθως σε παράλιες περιοχές
Στα αρκετά χρόνια που ασχολούμαι με την φωτογράφιση πουλιών έχω συναντήσει μόνο μια φορά αυτό το πουλί στο χωριό Μαντριά της επαρχίας Πάφου
Το πουλί αυτό κυνηγά και την ημερά και δεν αναπαράγετε στην Κύπρο.


4) Κουκουβάγια – Κουκουφκιάος -  Little Owl (Athene noctua)
Κατά την αρχαιότητα το πουλί της σοφίας.
Αναπαράγετε σε χαλάσματα , τρύπες στο έδαφος σε γκρεμούς, κουφάλες δέντρων ακόμα και μέσα σε σορούς από πέτρες.
Το συναντούμε κυρίως σε πεδινές περιοχές.
Έχω παρατηρήσει ότι αυτό το πουλί κατά την περίοδο που έχει νεοσσούς κυνηγά ακόμα και την ημέρα
Τρέφετε με μικρά τρωκτικά, μικρά ερπετά και έντομα. 



  5) θουπί - Cyprus Scops Owl ( Otus Cyprius )
Ενδημικό υποείδος της Κύπρου που συναντάτε κυρίως σε ορεινές περιοχές
Τρέφετε με μικρά τρωκτικά, μικρά ερπετά και έντομα.
Φωλιάζει σε χαλάσματα σε τρύπες και κουφάλες δέντρων.



Καταπολεμήστε και εξαλείψτε όλους τους μύθους και προκαταλήψεις που προκαλούν ζημιά στην σπάνια βιοποικιλότητα του τόπου μας με παιδεία και μάθηση των νεότερων γενιών.
Όπως λέμε στα κυπριακά οι παλιές κκελλάες εν αλλάσσουν. 
Το ήθος  και πολιτισμός ενός λαού μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται  στα ζώα και στην φύση.

Πηγή: http://politis.com.cy/article/i-5-parexigimenes-koukouvagies-tis-kiprou

Blue-barred parrotfish - Scarus ghobban (παπαγαλόψαρο) - Cyprus


Migrant from the red sea

Scarus ghobban, also known as the blue-barred parrotfish, blue-barred parrotfish, blue trim parrotfish, cream parrotfish, globe-headed parrotfish, green blotched parrotfish, yellow scale parrotfish, and bluechin parrotfish, is a species of marine fish in the Scaridae family.

This species is blue-green to green in colour and commonly grows to approximately 46 cm. Its appearance is variable. It may have a central stripe on the dorsal and anal fins that is pink in colour. The underside of the body may be pinkish or yellowish. There may be blue markings around the area of the pectoral fin.

Scarus ghobban is widespread throughout the Indo-Pacific, known to live in waters from East Africa to Indonesia. It has also been found in the Mediterranean, likely having entered by way of the Red Sea. It also occurs at the Galápagos Islands.

Scarus Ghobban occurs in places with sandy bottoms and in areas with seagrass. It is also known to live in marginal reefs and in deeper waters

Scarus ghobban grows quickly and can live up to 13 years. It tends to congregate in small schools

While the species is captured in large numbers by fishermen for consumption and sale, and there is also a high amount of bycatch from other fisheries, it is not particularly targeted and appears not to be threatened at this point. As other parrotfish, it is dependent on coral reefs to some degree, and is likely to suffer from the continued degradation of same

From https://en.wikipedia.org/wiki/Scarus_ghobban

Underwater photos 12/11/17 at Akrotiri by Kostas Aristeidou

6mts deep,Protaras 18.12.2021- Underwater photo  by Costas Constantinou



Sunday 5 November 2017

Eurasian wren (Troglodytes troglodytes) Τρυποφράχτης - Cyprus

Greater flamingo (Phoenicopterus roseus) Φλαμίνγκο - Φοινικόπτερο - Cyprus

Greater flamingo (Phoenicopterus roseus) Φλαμίνγκο - Φοινικόπτερο - Cyprus

Red crossbill (Loxia curvirostra) Σταυρομύτης - Troodos - Cyprus

Red crossbill (Loxia curvirostra) Σταυρομύτης - Troodos - Cyprus

Red crossbill (Loxia curvirostra) Σταυρομύτης - Troodos - Cyprus

Whiskered Tern (Chlidonias hybrida or Chlidonias hybridus) Μουστακογλάρονο - Λιμνογλάρονο - Cyprus

Whiskered Tern (Chlidonias hybrida or Chlidonias hybridus) Μουστακογλάρονο - Λιμνογλάρονο - Cyprus

Ovis gmelini ophion (Cyprian Wild Sheep, Cyprus Mouflon) Αγρινό

Squacco heron (Ardeola ralloides) Κρυπτοτσικνιάς - Cyprus

Pachyammos Beach at Karpasia - Παραλία Παχύαμμου στην Καρπασία

Whimbrel (Numenius phaeopus) Θαλασσομπεκάτσα, Σιγλίγουρος - Cyprus

Saturday 4 November 2017

Red-eared sliders (Trachemys scripta) Alien species to Cyprus - Athalassa

Little Crake - Porzana parva (Scopoli, 1769) Μικροπουλάδα - Cyprus

Bluethroat (Luscinia svecica) (Linnaeus,1758) Γαλαζολαίμης - Cyprus

Little Crake - Porzana parva (Scopoli, 1769) Μικροπουλάδα - Cyprus

Levant water frog (Pelophylax bedriagae) Βαλτόβιος Βάτραχος - Cyprus

Sling Tailed Agama - Stellagama stellio (Linnaeus, 1758) Κουρκουτάς - Cyprus

Wednesday 25 October 2017

Τα δύο είδη κυπριακών σκορπιών - Μοναδικές φωτογραφίες και βίντεο - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 22/10/2017

See also 

Aegaeobuthus (Mesobuthus) cyprius (Gantenbein & Kropf, 2000) - Κυπριακός σκορπίος - Endemic to Cyprus



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 22.10.2017

Στον κόσμο υπάρχουν πάνω από 1.000 είδη σκορπιών και μερικά από αυτά είναι πολύ επικίνδυνα καθώς το δηλητήριό τους είναι νευροτοξικό και θανατηφόρο για τον άνθρωπο.
Μόνο στο Μεξικό πεθαίνουν περίπου 1.000 άτομα κάθε χρόνο από τα κεντρίσματα σκορπιών.
Οι σκορπιοί δεν είναι έντομα και ανήκουν στην κατηγορία των Αραχνιδών (Arachnida), όπως και οι αράχνες, της συνομοταξίας των αρθρόποδων.
Διαθέτουν τέσσερα ζεύγη πόδια και δύο δαγκάνες που τους χρησιμεύουν για να αρπάζουν το θήραμά τους για να το κεντρίσουν και να το φάνε.
Έχουν λεπτή γυριστή ουρά στην οποία καταλήγει το κεντρί από το οποίο εκκρίνεται το δηλητήριο, που τους χρησιμεύει για άμυνα και για να θανατώνουν τα θηράματά τους.
Οι σκορπιοί είναι σαρκοφάγοι και τρέφονται κυρίως με έντομα, αράχνες, κάμπιες και γενικά ό,τι κινείται και μπορούν να το πιάσουν.
Έχω παρατηρήσει επίσης και κανιβαλισμό μεταξύ τους, δηλαδή τρώνε και άτομα του δικού τους είδους, ένας ενήλικας τρώει το μικρό του και κάποτε το θηλυκό τρώει το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα.
Αρπάζουν τη λεία τους με τις δύο τους δαγκάνες, τη φέρνουν κοντά στο στόμα και με μια αστραπιαία κίνηση γυρίζουν την ουρά μπροστά και κεντρίζουν το θήραμα, βάζοντάς του το δηλητήριο και αμέσως αρχίζουν να το τρώνε.

Βίντεο με το είδος Mesobuthus cyprius - Κυπριακός σκορπίος

Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε. Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.

Μπορούν να αντέξουν μεγάλες περιόδους χωρίς τροφή, σπάνια πίνουν νερό, καθώς ικανοποιούν τις ανάγκες τους από τα υγρά των θυμάτων τους.
Δραστηριοποιούνται τη νύκτα αναζητώντας την τροφή τους, ενώ τη μέρα παραμένουν κρυμμένοι σε τρύπες μέσα στο έδαφος, σε σχισμές, κάτω από πέτρες και αλλά αντικείμενα. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύκτας μπαίνουν και μέσα στα σπίτια, συνήθως σε αγροτικές περιοχές. Είναι μοναχικά ζώα, εκτός την εποχή του ζευγαρώματος όπου και ψάχνουν το ταίρι τους.
Αμέσως μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό μένει μόνο του να γεννήσει και να αναλάβει τη σύντομη φροντίδα των μικρών.

Δύο είδη σκορπιών
Ζευγαρώνουν τους καλοκαιρινούς μήνες γεννώντας 25 με 30 μικρά και η μητέρα τους τα τοποθετεί πάνω στην πλάτη της για να τα προστατεύσει. Τα μικρά παραμένουν με τη μάνα τους περίπου δύο βδομάδες και μετά παίρνουν τον δικό τους δρόμο. Τα μικρά έχουν χρώμα λευκό και μεγαλώνοντας αλλάζουν σταδιακά το δέρμα τους. Στην Κύπρο έχουμε δύο είδη σκορπιών, τον Buthus kunti και τον Mesobuthus cyprius και ανήκουν και τα δύο στην οικογένεια Buthidae.
Και τα δύο είδη είναι ενδημικά για την Κύπρο και όταν λέμε ενδημικά εννοούμε ότι υπάρχουν μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον κόσμο και, όπως όλα τα ενδημικά είδη του τόπου μας, χρήζουν ειδικής προστασίας για διατήρηση και διαιώνιση του είδους.

                    Παρακολουθήστε ένα βίντεο μου με το είδος Buthus kunti την ώρα που τρέφεται:

Προς το παρόν και τα δύο είδη υπάρχουν στην Κύπρο σε ικανοποιητικούς αριθμούς και δεν κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Έχουν και τα δύο ξανθό προς κάστανο χρώμα, με τον Buthus kunti να είναι πιο ανοικτόχρωμος από τον Mesobuthus cyprius, αλλά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τα δύο είδη εκτός και αν είσαι ειδικός.

                                   Ακολουθούν φωτογραφίες από το είδος Buthus kunti:

Ο Mesobuthus Cyprius έχει καθοριστεί ως ξεχωριστό είδος από τον Buthus kunti το 2000, μετά από αναλύσεις DNA και ειδικότερα μέσω της μοριακής φυλογενετικής.
Το κέντρισμά τους είναι ναι μεν πολύ επώδυνο αλλά τελείως ακίνδυνο για τον άνθρωπο, εκτός αν το άτομο που θα δεχθεί το κέντρισμα είναι αλλεργικό, οπότε πρέπει να πάει αμέσως στο νοσοκομείο.
Το κέντρισμα του κυπριακού σκορπιού έχει τον ίδιο πόνο και τα συμπτώματα με το κέντρισμα της σφήκας.
Δεν επιτίθεται στον άνθρωπο και η μόνη περίπτωση να σε κεντρίσει είναι να τον αγγίξεις ή να τον πιάσεις κατά λάθος.
Δεν αρέσκονται σε χαμηλές θερμοκρασίες και τον χειμώνα δεν δραστηριοποιούνται.

                                     Φωτογραφίες από το είδος Mesobuthus cyprius:

Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε. Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.


Σε πολλούς βιοτόπους
Τους συναντάμε σε πολλούς διαφορετικούς βιοτόπους, όπως βουνά, πεδιάδες, δάση, πετρώδεις, αμμώδεις, ξηρές και υγρές περιοχές.
Μερικές περιοχές που τους έχω συναντήσει είναι στην κατεχόμενη Ακανθού, στο Ακρωτήρι, στο Γέρι, στην Αθαλάσσα, στο Κούριο, στην περιοχή Ορκόντα, στον Πύργο Τηλλυρίας, κ.α.
Πριν έναν χρόνο βρήκαμε στον Πάνω Πύργο κάτω από μια πέτρα έναν θηλυκό Mesobuthus cyprius που κυοφορούσε.
Τον πήραμε και τον τοποθετήσαμε σε ένα ειδικό δοχείο για σκοπούς μελέτης και φωτογράφησης, δεν έδειξε να ενοχλείτε από την αιχμαλωσία και έτρωγε κανονικά τα έντομα που του έδινα.
Ένα πρωί τον βρήκαμε με 25 λευκά μικρά πάνω στην πλάτη του, αν κάποιο από τα μικρά έφευγε, το έπιανε με τη δαγκάνα της και το έβαζε ξανά πάνω.
Μια μοναδική εμπειρία, τον βγάλαμε μοναδικές φωτογραφίες και βίντεο όπου και τις μοιράζομαι μαζί σας.
Φυσικά τον απελευθερώσαμε μαζί με τα μικρά του στο ίδιο σημείο που τον βρήκαμε.
fanigeorge@hotmail.com