see also
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΚΑΛΟΓΡΑΙΩΝ) ΣΤΟ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ
ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ
Εκκλησία της Παναγίας στο χωριό Κορμακίτης
Το ξωκλήσι Αγίου Γεωργίου του Σπόρου στον Κορμακίτη. Στην τοποθεσία Κόρνος.
Τα βουνά της Τουρκίας απο το Ακρωτήριο Κορμακίτη - The mountains of Turkey from Cape Kormakitis
Tulipa cypria - Κυπριακή Τουλίπα
Ακρωτήριο Κορμακίτη - Akrotírio Kormakíti - Cape Kormakitis
Ο μεταλλικός φάρος στο Ακρωτήριο Κορμακίτη και τα παλαιά κτίρια του φαροφύλακα
Θέα προς τα ανατολικά από το ύψωμα Βίκλα στον Κορμακίτη
Τοποθεσία
Ο Κορμακίτης βρίσκεται 29 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Κερύνειας και 16 χιλιόμετρα βόρεια της Μόρφου σε υψόμετρο 190 μέτρων. Μέχρι τον Ιούλη του 1974 ήταν το μεγαλύτερο χωριό της επαρχίας Κερύνειας με 1800 κατοίκους. Κτισμένος σε ολοπράσινο λόφο, χαρακτηρίζεται από τη φυσική ομορφιά του, τις πράσινες κοιλάδες, τα ήσυχα μονοπάτια και τις παραδεισένιες παραλίες. Μοναδικά είδη βλάστησης μπορεί να συναντήσει κανείς στα απόκρημνα μέρη του Κορμακίτη.Πληθυσμός
Ο Κορμακίτης κατοικείται σήμερα από 120 Κύπριους Μαρωνίτες εγκλωβισμένους. Με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων οι κάτοικοι που εγκατέλειψαν το χωριό λόγω των γεγονότων του 1974, επισκέπτονται τακτικά το χωριό και με ενθουσιασμό επιδιορθώνουν τα σπίτια τους για να τα χρησιμοποιούν ως δεύτερη κατοικία, ελπίζοντας ότι σύντομα θα δοθεί μια τελική λύση στο κυπριακό πρόβλημα. Το χωριό αποτελεί σήμερα πνοή ζωντάνιας κι ελπίδας για τους εγκλωβισμένους.Ιστορική αναδρομή
Η σημερινή Μαρωνιτική κοινότητα σχηματίστηκε από 4 μεταναστευτικά κύματα που ξεκίνησαν τον 8ο αιώνα από τη Συρία και το Λίβανο λόγω των αραβικών επιδρομών. Επί Φραγκοκρατίας (1191-1489), ο Κορμακίτης αποτελούσε ένα από τα καλύτερα φέουδα και ήταν παραχωρημένο στο Φράγκο φεουδάρχη Denores. Το 1570 υπολογίζεται ότι στον Κορμακίτη κατοικούσαν 850 κάτοικοι. Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας (1571-1878) ο αριθμός των κατοίκων μειώθηκε αισθητά με αποτέλεσμα το 1841 να υπάρχουν μόνο 200 κάτοικοι στο χωριό. Με την Αγγλική κυριαρχία και τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης που επήλθαν στο νησί, ο αριθμός των κατοίκων του Κορμακίτη αυξήθηκε σε 1800.
Η τουρκική εισβολή του 1974 αποτέλεσε σοβαρό πλήγμα για τη Μαρωνιτική κοινότητα. Ένας σημαντικός αριθμός κατοίκων του Κορμακίτη προσφυγοποιήθηκε. Αρκετοί κάτοικοι του χωριού διάλεξαν το δύσκολο δρόμο και έμειναν εγκλωβισμένοι στη γη των πατέρων τους με κύριο στόχο τους τη διατήρηση της ελπίδας για επιστροφή. Με την πάροδο του χρόνου όμως η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς οι εγκλωβισμένοι είναι πια σε προχωρημένη ηλικία και ο κίνδυνος αφανισμού τους μεγάλος.
Ονομασία του χωριούΑναφορικά με το πως πήρε το όνομα του ο Κορμακίτης υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Η πρώτη σχετίζεται με τους πρώτους κατοίκους οι οποίοι κατάγονταν από το χωριό Κουρ του Λιβάνου. Η νοσταλγία και οι θύμησες τους ανάγκαζαν να επαναλαμβάνουν την φράση «Νάχνι ζήνα ουά Κουρ μαζίτ» (Εμείς ήρθαμε αλλά το Κουρ δεν ήρθε). Από τις λέξεις «Κουρ μαζίτ» πήρε το όνομα του ο Κορμακίτης.
Μια δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι τον 8ο αιώνα π.Χ. όταν οι Φοίνικες ήρθαν στην Κύπρο και ίδρυσαν διάφορα εμπορικά κέντρα, ίδρυσαν την παραλιακή πόλη Κορμία την οποία οι ιστορικοί τοποθετούν κοντά στο σημερινό χωριό Λιβερά. Η πόλη Κορμία αποτέλεσε καταφύγιο για πολλούς Μαρωνίτες οι οποίοι λόγω των αραβικών επιδρομών έφευγαν από τη Συρία. Παρ'όλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, οι κάτοικοι ενοχλημένοι από τους Σαρακηνούς πειρατές εγκατέλειψαν την πόλη Κορμία και ίδρυσαν μια νέα πόλη την Κορμία ζτίτε (Νέα Κορμία), η οποία σταδιακά εξελίχτηκε στη σημερινή ονομασία του χωριού Κορμακίτης.
Η τρίτη εκδοχή αναφέρει ότι το χωριό Κορμακίτης σχετίζεται με την αρχαία πολιτεία Κέρμια. Στη βιογραφία του Αποστόλου Βαρνάβα (5ος αιώνας μ.Χ) αναφέρεται ότι ο Βαρνάβας κι ο ανιψιός του Ιωάννης Μάρκος αποβιβάστηκαν στην τοποθεσία Κρομμυακίτης, κοντά στο χωριό Λιβερά. Εκεί υπήρχε η κώμη Κόρμη (η αρχαία Κέρμια) και από αυτό το όνομα γεννήθηκε η ονομασία Κορμακίτης.Αρχιτεκτονική και Εκκλησίες
Τα σπίτια του χωριού διατηρούν τον κυπριακό παραδοσιακό ρυθμό αρχιτεκτονικής καθώς δεν έγιναν σημαντικές αλλαγές μετά τα γεγονότα του 74. Για το λόγο αυτό το χωριό είναι πολύ γραφικό. Τα σπίτια είναι κτισμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο και σχεδόν όλα έχουν όμορφα μπαλκόνια.Στο χωριό υπάρχει ένας καθεδρικός ναός, τρία ξωκλήσια και ένα μοναστήρι.
Εκκλησία Αγίου Γεωργίου Κορμακίτη: Αφιερωμένη στον Αγ.Γεώργιο, προστάτη του χωριού. Η εκκλησία άρχισε να χτίζεται γύρω στα 1900, επί εποχής του Γενικού Βικάριου Ιωάννη Κυρίλλη. Το 1933 έγινε επίσημα η καθαγίαση της από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Παύλο Αουάτ. Μοιάζει περισσότερο με Καθεδρικό Ναό, έχει ωραία πρόσοψη με δύο κωδωνοστάσια. Το τελευταίο κωδωνοστάσιο το έκτισε ο Γενικός Βικάριος Ιωάννης Φοραδάρης το 1941. Πριν το 1974 αποτελούσε τον επίσημο Καθεδρικό Ναό της Μαρωνιτικής Εκκλησίας στην Κύπρο.
Το ξωκλήσι της Παναγίας : Στο δυτικό άκρο του χωριού ορθώνεται μεγαλοπρεπώς μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, η οποία χτίστηκε γύρω στο 13ο αιώνα. Στους εσωτερικούς της θόλους είχε ωραιότατες ζωγραφιές Αγίων. Πρόσφατα επιδιορθώθηκε και προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών.
Το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Σπόρου: Βόρεια του Κορμακίτη στην παραλιακή περιοχή του Κόρνου υπάρχει παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο του Σπόρου. Χτίστηκε περίπου το 1852. Ο Κόρνος αποτελούσε εμπορικό κέντρο εξαγωγής χαρουπιών. Κάθε χρόνο, στις 3 Νοεμβρίου, τελείται Θεία Λειτουργία από τη Μαρωνιτική Κοινότητα προς τιμήν του Αγίου. Ο μήνας Νοέμβριος σηματοδοτεί την έναρξη της γεωργικής περιόδου, γι' αυτό και οι γεωργοί προσεύχονται στον Άγιο Γεώργιο για πλούσια σοδειά. Σύμφωνα με την παράδοση, μετά τη Θεία Λειτουργία, οι Μαρωνίτες παίρνουν το μεσημεριανό τους δίπλα στη θάλασσα για να ευχαριστήσουν τον Άγιο Γεώργιο.
Το μοναστήρι των Φραγκισκανών αδελφών : Χτίστηκε το 1936, δίπλα από την πλατεία του χωριού. Η θέα από εκεί προς το κέντρο του χωριού είναι καταπληκτική. Δίπλα από το μοναστήρι υπάρχει μια δεύτερη εκκλησία του Αγ.Γεωργίου η οποία ήταν η αρχική εκκλησία της ενορίας και η οποία χτίστηκε το 1534 ή 1620. Τώρα βρίσκεται στα χέρια των Φραγκισκάνων Καλογραιών.
Απόδειξη του ότι ο Κορμακίτης αποτελείτο πάντα από Μαρωνίτες είναι τα αραβικά τοπωνύμια: Σλάεπ, Σαλίπα, Πετέλια, Σιηρτή, Σουρζ, Σεντούκα, Λαότρυπες, Παλιόμαντρα, Μαλά, Λιθράτης, Αποσυρτή, Πηλός, Μεσοκούντουρα, Κούκος, Βάτα, Ναους, Αην Σιηρκε, Παηταρουι, Σιηρ Μαλα, Ταατιλ Πεδα, Χανδακα και άλλα.Κυπριακή Μαρωνιτική Αραβική Γλώσσα
Η Κυπριακή Μαρωνιτική Αραβική (ΚΜΑ) γλώσσα αποτελεί σημαντικό στοιχείο διαφοροποίησης της κοινότητας. Ομιλείται στον Κορμακίτη αδιάκοπα από τον 8ο αιώνα, από τότε που οι πρώτοι Μαρωνίτες έφτασαν στο νησί και αποτελεί μέρος του πολιτιστικού πλούτου της Κύπρου.
Η γλώσσα του Κορμακίτη διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας μεταδιδόμενη προφορικά, κυρίως από τους γονείς στα παιδιά, αφού δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε ενδείξεις που να αποδεικνύουν ότι οι Μαρωνίτες της Κύπρου χρησιμοποίησαν οποιοδήποτε είδος γραπτού λόγου. Η ΚΜΑ ομιλείται σήμερα μόνο από τους Μαρωνίτες που κατάγονται από το χωριό Κορμακίτης και οι οποίοι έχουν ζήσει τα παιδικά τους χρόνια στον Κορμακίτη αφού μέχρι την τούρκικη εισβολή η Σάννα ήταν η κύρια γλώσσα επικοινωνίας στο χωριό. Χαρακτηριστικό είναι το ότι τα παιδιά μαθαίνουν για πρώτη φορά ελληνικά στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Αποτελεί ίσως παράδοξο το ότι η γλώσσα δεν διασώθηκε και ούτε υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποτε ομιλείτο στα άλλα τρία μαρωνίτικα χωριά.
Η γλώσσα όπως έχει διασωθεί στις μέρες μας περιέχει κυρίως αραβικές λέξεις οι περισσότερες των οποίων όμως δεν είναι εύκολα κατανοητές από έναν άριστο ομιλητή της μοντέρνας αραβικής, αφού λόγω τις γεωγραφικής και γλωσσολογικής απομόνωσης της από τον ευρύτερο χώρο όπου ομιλούσαν την αραβική, οι λέξεις αυτές έχουν αλλοιωθεί μερικώς ή έχουν παραμείνει στην πιο αρχαία τους μορφή. Περιέχει όμως και αραμαϊκές, ελληνικές, ιταλικές και τούρκικες λέξεις.
Η σημαντικότητα της διαφαίνεται και από το γεγονός ότι συγκεντρώνει το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον διακεκριμένων επιστημόνων καθώς εμπεριέχει αραβικούς όρους αραμαϊκής προέλευσης. Ο καθηγητής Dr. Alexander Bork αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η γλώσσα αυτή έχει πολύ στενή σχέση ("close substrata relationship", Borg, Leiden 2004) με την αραμαϊκή και περιέχει όρους αραμαϊκής ρίζας τους οποίους συναντά κανείς μόνο στην ΚΜΑ. Για το λόγο αυτό οι γλώσσα των κατοίκων του Κορμακίτη αποτελεί σημαντική πηγή αναφοράς για σκοπούς γλωσσολογικής και εθνογραφικής μελέτης στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο.
Παρά τον μικρό αριθμό των ομιλούντων, η γλώσσα αυτή παρέμεινε αμετάβλητη λόγω του γεγονότος ότι οι ομιλούντες την γλώσσα ζούσαν σε μια απομονωμένη και στενά δεμένη αγροτική κοινότητα. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 οι περισσότεροι κάτοικοι του Κορμακίτη προσφυγοποιήθηκαν και σκορπίστηκαν στις ελεύθερες περιοχές. Αυτός ο κατατεμαχισμός των κατοίκων του Κορμακίτη αποτέλεσε σοβαρό πλήγμα για την Κυπριακή Μαρωνιτική Αραβική η οποία όμως παρόλες τις δυσκολίες στην εξάσκησή της, συνεχίζει να χρησιμοποιείται. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Κορμακίτη την ονομάζουν απλά «Σάννα» (η γλώσσα μας) γιατί ταυτίζεται άμεσα με τα ήθη και έθιμα του χωριού και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Η Κυπριακή Μαρωνιτική Αραβική διατρέχει σήμερα σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης. Το γεγονός αυτό έχει εντοπιστεί τόσο από την UNESCO η οποία την έχει συμπεριλάβει στο κόκκινο βιβλίο των υπό εξαφάνιση γλωσσών της αλλά και από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Συγκεκριμένα το Συμβούλιο της Ευρώπης καθώς και η ειδική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις μειονοτικές και περιφερειακές γλώσσες έχουν προβεί σε επανειλημμένες συστάσεις και εκθέσεις προς την Κυπριακή Κυβέρνηση για την αναγνώριση της γλώσσας ως προστατευόμενης από τις πρόνοιες του Ευρωπαϊκού Χάρτη καθώς και τον καταρτισμό δομημένης πολιτικής αναβίωσης και διάσωσης της και ενδυνάμωσης της διδασκαλίας της στο Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Μάρωνα.
Ένα σύνολο ενεργειών για τη διάσωση της γλώσσας μας έχουν ήδη ξεκινήσει. Δημιουργήθηκαν επιτροπές για τη διάσωση της γλώσσας οι οποίες καταρτίζουν σχέδιο δράσης, ενώ ενέργειες άρχισαν να υλοποιούνται. Οι προσπάθειες για διάσωση της γλώσσας είναι εντατικές από όλους τους αρμόδιους φορείς της κοινότητας. Πρόσφατα, έχει υιοθετηθεί από την κοινότητα το αλφάβητο που πρότεινε ο διακεκριμένος γλωσσολόγος, Dr. Alexander Brog, με απώτερο σκοπό την κωδικοποίηση και τη διάσωση της γλώσσας. Έχει επίσης ιδρυθεί το Σωματείο "Xki Fi Sanna" ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που αποσκοπεί στην δημιουργία των συνθηκών εκείνων που θα επιτρέψουν την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη για την ΚΜΑ και κατά συνέπεια στην αναβίωση της γλώσσας αυτής.
Πρόσφατα έχει επίσης συσταθεί, από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, ειδική επιτροπή για τη διάσωση και αναβίωση της ΚΜΑ στην οποία συμμετέχουν πανεπιστημιακοί γλωσσολόγοι καθώς και εκπρόσωποι της κοινότητας. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα πολύ θετικό βήμα το οποίο θα πρέπει όμως θα πρέπει όμως θα πρέπει όμως να συνοδευτεί με την θεσμική και νομική αναγνώριση της ΚΜΑ σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η Μαρωνιτική Κοινότητα επιθυμεί έντονα να διατηρήσει τη γλώσσα της και μαζί με αυτή όλα όσα κουβαλάει κρυμμένα μέσα στις λέξεις και τους ιδιωματισμούς της. Ο θάνατός της σηματοδοτεί το θάνατο των παραδόσεων και των εθίμων του Κορμακίτη.
Ευθύνη όλων μας είναι να μετρήσουμε τις δυνατότητες που σήμερα μας προσφέρονται και στη βάση αυτών να κτίσουμε ότι πρέπει να κτιστεί για να προστατεύσουμε την ιδιαιτερότητα της κοινότητας μας, να προστατεύσουμε ό,τι μας χάρισαν οι πρόγονοί μας κουβαλώντας το μέσα από τους αιώνες και τις κακουχίες γιατί «...με κάθε γλώσσα που πεθαίνει, σβήνει μια εικόνα της ανθρωπότητας» (Οκτάβιο Παζ).Πηγή http://www.keryniaek.com/index.php?pageid=37&lang=gr
Photos 16/10/2015 by George Konstantinou
Kormakitis
Kormakitis is a picturesque village which lies on the north-western coast of Cyprus, in the Kyrenia district. It marks the northernmost extent of Morphou, while the beautiful town of Kerynia is the nearest coastal town to Kormakitis. Characterized by its sun-bleached houses and silent footpaths, Kormakitis is a spread-out village, buffeted by the sea on one side and enclosed by a verdant, yellow-green plain on the other. It is a place of great beauty and tranquility. The Cape Kormakitis is a very scenic aquatic vista. Although quite stark, is a place to view magnificent sunsets and the mountains of Turkey in the north.Population
Kormakitis is inhabited by Cypriot Maronites. It is one of the four Maronite villages in Cyprus, namely Asomatos, Ayia Marina and Karpashia. Prior to 1974, the inhabitants of the village were nearly 1800. Today, there are only 120 residents, most of them in their 70s.Due to recent relaxations taking place, the village is frequently visited by its previous inhabitants with an increasing number of them repairing their village houses, so as to use them until a final solution to the Cyprus problem is found. In addition, some middle-aged couples have moved back in Kormakitis.
Historical Background
Originally from Lebanon and Syria, today's Maronite community in Cyprus was shaped by four successive waves of emigration that started in the 8th century. With the Islamic conquests radiating outward from the Arab Peninsula, many Maronites abandoned Syria and Lebanon and settled in Cyprus. In 938, the destruction of St Maron's Monastery in Lebanon prompted a second wave of refugees. Another three centuries passed and Crusader king Guy de Lusignan purchased Cyprus from Richard the Lionheart, leading the former to import Maronite warriors to the island to protect its coastlines. The last wave of emigration came 100 years later when Acre, last outpost of the Crusader edifice, collapsed and many Maronites came to Cyprus.
Inthe period of 1191-1948, the village of Kormakitis was one of the richest fiefs of the island, which belonged to the French feudal Denores. In 1570, Kormakitis had 850 inhabitants. During the Ottoman rule (1572-1878), the number considerably decreased; in 1841, there were only 200 inhabitants. After the British replaced the Ottomans in Cyprus, the Maronite Community was promoted by the British government, whose policy was to support minorities. Prior to 1974, 1800 Maronites lived in Kormakitis, which was the biggest Maronite village – in population and extent – in Cyprus.
As a result of the events of 1974, the inhabitants of Kormakitis became refugees, while a considerable number decided to live as enclaved, as they considered that the only way to promote their village was by using their properties and lands so as for the others to be motivated and return. In addition to that, their geographical isolation created a kind of mistrust towards the other communities. The failure of the various efforts to solve the Cyprus problem leaves the Maronite community in a state of uncertainty. Once the bustling heart of the Maronite community, Kormakitis today is a small village, with an enclaved population of 120 elderly inhabitants. However, due to the strong feelings and love towards their village, Kormakitis is frequently visited by its previous inhabitants; during the holidays, more than 1000 people visit their village. Also, an increasing number of them repair their village houses, so as to use them as a permanent residence, as the resettlement is largely encouraged by the community. Some middle-aged couples have already moved back in Kormakitis.
Name of the villageThere are several versions for the name of the village.
The most common version is related to the Maronites who arrived from Kour, a village in Lebanon. Feeling nostalgic, they used to repeat the sentence “Nahni jina oua Kour majit” (We arrived in Cyprus but we had to leave you, Kour). The worlds Kour majit are the origin of the actual name of the village, Kormakitis.
The second version is related to the 8th century B.C. The Phoenicians were very famous for their commerce activities. Cyprus is not far from Lebanon, so they built a commercial town on the northwestern part of the island which they named Kormia. Historians believe that Kormia was built near the village of Livera. It was a rich town, well known for the commerce activities. With the Islamic conquests radiating outward from the Arab Peninsula, many Maronites abandoned Syria and Lebanon and settled in Kormia. However, being persecuted by the pirates, they left the town and built a new one, the Kormia jtite (New Kormia). The new name is probably the origin of the actual name of the village, Kormakitis.
The last version was given by many historians who believe that Kormakitis is related to the ancient state of Kermia. In his biography, Saint Barnabas (5th century A.C) mentions the location of Krommiakitis, next to the village of Livera. In this area used to be the ancient state of Kermia, which is probably the origin of the actual name of the village, Kormakitis. Historians believe that Saint Barnaba visited the village.
Architecture and churches
The houses of the village maintained the Cypriot traditional style of architecture, since no modifications were made after the events of 1974. For this reason, the village is very picturesque. The houses are very close to each other, while almost all of them have beautiful balconies.
In Kormakitis there are a Cathedral, three chapels and a monastery.
St George Cathedral: It was built in 1930. More than thirty years were needed for its construction. Imposing and impressive, it constituted the official Cathedral of the Maronite Church of Cyprus, prior 1974. Today, there are many precious icons and religious items.
The Chapel of the Holy Virgin: It is a tiny chapel situated in the west of the village. Recently renovated it is frequently visited by many visitors.
The Chapel of Saint George: It is a picturesque chapel situated near the sea, in the north of Kormakitis, in the area of Cornos. It was built in 1800. Every year, the 3 November, a Mass is celebrated by the Maronite Community dedicated to Saint George. The month of November being the start of the agricultural season, the farmers pray to Saint George for a successful harvest. According to the tradition, after the Mass, the Maronites have lunch by the sea so as to celebrate Saint George.
The Chapel of Saint George, in Kormakitis: It is a chapel situated next to the monastery of the Franciscan sisters, in the centre of the village. It was built in 1534 and was the first chapel of the village.
The monastery of the Franciscan sisters: It was built in 1936, next to the square of the village. It is a beautiful building, with a nice view of the centre of the village.
Cypriot Maronite Arabic language
The inhabitants of Kormakitis in addition to speaking Greek - and some of them Turkish - they also converse in a unique Aramaic dialect, which was passed from one generation to the next without being written. Cypriot Maronite Arabic is infused with Aramaic, Arabic, Greek, Turkish, French and Italian influences, since its speakers have been in contact with these other languages throughout its history. Aramaic is still used in the Maronite Liturgy.
The importance of the Cypriot Maronite Arabic language derives also from the fact that it attracts the academic interest of famous scientists as it includes Arabic terms of Aramaic origin. Professor Dr. Alexander Borg mentions that the language of the people of Kormakitis constitutes an important source of reference for ethnographic and glossological study in the wider Mediterranean area.
Despite the low number of speakers, Cypriot Maronite Arabic remained intact due to its rural and secluded setting in a tight-knit community. Unfortunately, the dispersal of the inhabitants caused the declination of the language, which has been classed as seriously endangered. Because of its originality and its rich vocabulary, the Council of Europe, through the European Charter of Regional and Minority languages, encourages the immediate protection and promotion of the language.
Πηγή http://www.maronitesofcyprus.com/cgibin/hweb7f8b.html
Maronite Community of Cyprus
No comments:
Post a Comment