Το νησάκι στον Ακάμα που μοιάζει με τα νησιά Γκαλαπάγκος (Web Tv) - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 10/12/2017

See also

Γ. Κωνσταντίνου: Ο Ακάμας ένα από τα τελευταία οχυρά (εικ.&βίντ) - φιλελευθερος 24/6/2022

Ακάμας:Από τα τελευταία οχυρά της βιοποικιλότητας του τόπου μας-webTV - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 28/1/2018

Άρθρα του Γιώργου Κωνσταντίνου (162) στην εφημερίδα Πολίτης – George Konstantinou Articles at Politis newspaper from 24/9/2017 – 1/11/2020

Το νησάκι στον Ακάμα που μοιάζει με τα νησιά Γκαλαπάγκος (Web Tv) - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 10/12/2017

Η θέα από την βουνοκορφή Μούττη της Σωτήρας στον Ακάμα - The view from the mountain Moutti of Sotiras at Akamas 

Τα Λουτρά της Αφροδίτης στον Ακάμα - Νέο Χωριό Πάφου

Το Φαράγγι Του Άβακα στον Ακάμα - Πέγεια, Πάφος - Cyprus

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 10.12.2017

Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο του Γιώργου Κωνσταντίνου
Και όμως στην Κύπρο υπάρχουν μερικά απομονωμένα νησάκια τα οποία ναι μεν είναι γνωστά στον κόσμο αλλά είναι για τους  περισσότερους άγνωστη η άγρια ζωή που φιλοξενούν. Λόγω της απομόνωσης και της ησυχίας που έχουν τα νησάκια αυτά  προτιμώνται από πολλά είδη πουλιών κυρίως θαλασσοπούλια να φωλιάζουν και να αναπαράγονται σε αυτά την άνοιξη.
Τα νησάκια αυτά κατά την εποχή της αναπαραγωγής αυτών των πουλιών μοιάζουν με μικρούς παράδεισους καθώς εκατοντάδες πουλιά πάνε και έρχονται να ταΐσουν τα μικρά τους. Τα θαλασσοπούλια φωλιάζουν στο έδαφος, και σου είναι δύσκολο να περπατήσεις άνετα καθώς το έδαφος είναι κατάσπαρτο με φωλιές γεμάτες αυγά και νεοσσούς ενώ οι γονείς πετούν πάνω από το κεφάλι σου κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο με τες φωνές τους θέλοντας να προστατεύσουν τις φωλιές τους.
Έχω επισκεφτεί  ένα από αυτά τα νησάκια, το νησάκι του αγίου Γεωργίου στον Ακάμα, και πραγματικά το θέαμα είναι εξωπραγματικό για τα δεδομένα της Κύπρου. Το νησάκι αυτό είναι περίπου 800 μέτρα από την ακτή  και μπορείτε να το δείτε μετά από τα λουτρά της Αφροδίτης. Αν και από μακριά το νησάκι φαίνεται επίπεδο και εύκολο να αποβιβαστείς, όταν πλησιάσαμε με την βάρκα δυσκολευτήκαμε πολύ να ανέβουμε πάνω λόγω των απότομων βραχωδών ακτών. Ο κόπος μας όμως ανταμείφθηκε ανεβαίνοντας στο νησί καθώς μας υποδέχτηκαν εκατοντάδες γλάροι με τις εκκωφαντικές φωνές τους. Οι γλάροι είναι του είδους  Ασημόγλαρος της Μεσογείου η Κιτρινοπόδης γλάρος – (Larus michahellis) της οικογένειας Λαρίδες (laridae). Το έδαφος γεμάτο φωλιές και νεοσσούς. Το θέαμα καταπληκτικό, η φαντασία μας οργίαζε θυμίζοντας μας σκηνές από ντοκιμαντέρ με φυσιοδίφες που αποβιβάζονται για πρώτη φορά στα νησιά Γκαλαπάγκος.

Το έδαφος γεμάτο φωλιές και νεοσσούς.Η φαντασία μας οργίαζε θυμίζοντας μας σκηνές από ντοκιμαντέρ με φυσιοδίφες να αποβιβάζονται στα νησιά Γκαλαπάγκος

Το νησάκι έχει άγρια πυκνή βλάστηση με χαμηλούς θάμνους που μέσα οι νεοσσοί αναζητούσαν σκιά από τον δυνατό ήλιο. Το είδος αυτού του γλάρου είναι κοινό στην Μεσόγειο και φωλιάζει σε αποικίες σε ακατοίκητα νησάκια και απόμερες ακτές. Τον συναντούμε επίσης στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Νότια Αφρική.  Είναι παμφάγος, μεγαλόσωμος γλάρος και τρέφεται με μια ποικιλία τροφών όπως ψάρια , φυτικά είδη , μεγάλα έντομα όπως ακρίδες , μικρόσωμα πουλιά που πιάνει εν πτήση , ψοφίμια ακόμα και με ανθρώπινα σκουπίδια. Γεννά  τον Απρίλιο - Μάιο δυο μέχρι τρία αυγά που εκκολάπτονται σε περίπου ένα μήνα. Αξίζει να αναφέρω ότι σε μια φωλιά βρήκα μια μεγάλη ακρίδα που έφεραν στους νεοσσούς και  ήταν του ξενικού εισβλητικού είδους Desert locust (Schistocerca gregaria) που πετά μεγάλες αποστάσεις και μας έρχεται από την Αφρική.
Το νησάκι έχει φυσικές μικρές σπηλιές , τρύπες και σχισμές στους βράχους και εκεί γεννούν και άλλα είδη πουλιών όπως το αγριοπερίστερο - Rock dove (Columba livia),  η  Ωχροσταχτάρα - Pallid swift (Apus pallidus) και το Πετροχελίδονο η Μαυροσταχτάρα -  Common Swift (Apus apus) .

Το νησάκι  Άγιος Γεώργιος στον Ακάμα

Ωχροσταχτάρα - pallid swift (Apus pallidus)

Το αγριοπερίστερο ανήκει στην οικογένεια Περιστερίδες (Columbidae) που ανήκουν όλα τα περιστέρια και τα τρυγόνια. Φτιάχνει την πρόχειρη φωλιά του με ξερά κλαδάκια σε γκρεμούς και βράχους συνήθως κοντά στην θάλασσα σε φυσικά κοιλώματα. Γεννά πολλές φορές τον χρόνο δυο άσπρα αυγά που τα επωάζει για 14 μέρες περίπου.
Η Ωχροσταχτάρα ανήκει στην οικογένεια Αποδίδες (Apodidae) και την συναντούμε κυρίως στα βουνά και είναι αποδημητικό πουλί. Τρέφετε με έντομα που τα πιάνει εν πτήση και βρίσκεται συνεχώς στον αέρα. Μοιάζει πολύ με την Μαυροσταχτάρα και δεν μπορείς να το ξεχωρίσεις εύκολα. Φωλιάζει σε φαράγγια, σε κτίρια και απότομους παραθαλάσσιους γκρεμούς. Φτιάχνει την φωλιά του με  μαλακά ξηρά χόρτα και φτερά. Γεννά από δυο μέχρι τρία λευκά αυγά.
Το Πετροχελίδονο η Μαυροσταχτάρα είναι αποδημητικό πουλί και μοιάζει πολύ με χελιδόνι αλλά ανήκουν σε δυο διαφορετικές οικογένειες. Το Πετροχελίδονο ανήκει στην οικογένεια Αποδίδες (Apodidae). Πίνει νερό εν πτήση και τρέφεται αποκλειστικά με έντομα που τα πιάνει επίσης εν πτήση. Είναι εκπληκτικά γρήγορο πουλί και κατέχει το ρεκόρ συνεχής πτήσης από όλα τα πουλιά του κόσμου και μπορεί να πετά συνεχώς για δέκα μήνες, πετά όλη του τη ζωή εκτός μια φορά τον χρόνο για να εκκολάψει τα αυγά του. Έχει πολύ μικρά πόδια και πολύ δυνατά νύχια, δεν κάθονται ποτέ στο έδαφος και όταν για κάποιο λόγο βρεθεί στο έδαφος δεν μπορεί να ξαναπετάξει. Φωλιάζει συνήθως σε τρύπες σπιτιών και κεραμίδια αλλά και σε τρύπες γκρεμών, φτιάχνοντας την φωλιά του με φτερά άλλων πουλιών που πιάνει στον αέρα πριν πέσουν στο έδαφος. 

Ασημόγλαρος της Μεσογείου ή Κιτρινοπόδης γλάρος Larus michahellis

Εκτός από πουλιά είδα στο νησάκι και αρκετές σαύρες που φαίνεται να ξεμείναν εκεί όταν το νησί αποκόπηκε από την υπόλοιπή Κύπρο που φαίνεται ότι κάποτε ήταν ενωμένο και αυτό το μαρτυρά η παρουσία των σαυρών στο νησί καθώς τα ερπετά αυτά δεν αρέσκονται να κολυμπούν και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να φτάσουν εκεί. Θεωρώ ότι αυτές οι σαύρες λόγω χιλιάδων χρόνων απομόνωσης στο νησάκι αυτό αξίζει να μελετηθούν επιστημονικά.

Ασημόγλαρος της Μεσογείου ή Κιτρινοπόδης γλάρος Larus michahellis

Έχουμε και άλλα τέτοια παραδεισένια νησάκια σαν αυτό στην Κύπρο με περίπου τα ίδια είδη, όπως το νησί Γερόνησος στον άγιο Γεώργιο στην Πέγεια , την Πέτρα του Λιμνίτη και τα νησιά Κλείδες στον Απόστολο Αντρέα που αποτελούν και το ανατολικότερο άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα νησιά κλείδες αναπαράγεται ο θαλασσοκόρακας - Common shag  (Phalacrocorax aristotelis) της οικογενειας Φαλακροκορακιδών (Phalacrocoracidae) και ο σπάνιος και αυστηρά προστατευόμενος Αιγαιόγλαρος - Audouin's gull (Ichthyaetus audouinii) της οικογένειας Λαρίδες (laridae).

Common Swift (Apus apus)  Πετροχελίδονο - Μαυροσταχτάρα

Την δεκαετία του εξήντα ο Αιγαιόγλαρος είχε κινδυνεύσει με αφανισμό αφού ο πληθυσμός του μειώθηκε δραματικά σε μόνο μερικές χιλιάδες πουλιά. Αναφορές που έχω ακούσει λένε ότι προπολεμικά οι τόπακες συνήθιζαν να πηγαίνουν στα νησιά Κλείδες και να μαζεύουν τα αυγά και τους νεοσσούς αυτών των σπάνιων πουλιών για φαγητό. Τώρα τα νησιά Κλείδες αποτελούν αυστηρά προστατευόμενη περιοχή και απαγορεύεται αυστηρά να πάει κάποιος εκεί, ειδικά την εποχή αναπαραγωγής των πουλιών αυτών.

Rock dove(Columba livia) Αγριοπερίστερο

Ασημόγλαρος της Μεσογείου ή Κιτρινοπόδης γλάρος Larus michahellis

Το νησάκι  Άγιος Γεώργιος στον Ακάμα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1960 στη Λευκωσία και είναι φυσιοδίφης ερευνητής της κυπριακής βιοποικιλότητας. Φωτογράφος και κινηματογραφιστής αγρίας ζωής και πρόεδρος του συνδέσμου προστασίας φυσικής κληρονομίας και βιοποικιλότητας της Κύπρου. Με ακούραστη δράση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα του τόπου μας.

Greater flamingo (Phoenicopterus roseus) Φλαμίνγκο - Φοινικόπτερο - video - Cyprus

Red-breasted merganser (Mergus serrator) Θαλασσοπρίστης - Σκουφοπρίστης - Θαλασσοβουττηκτής - video - Cyprus

Red-breasted merganser (Mergus serrator) Θαλασσοπρίστης - Σκουφοπρίστης - Θαλασσοβουττηκτής - video - Cyprus

Red-breasted merganser (Mergus serrator) Linnaeus, 1758 - Θαλασσοπρίστης - Σκουφοπρίστης - Θαλασσοβουττηκτής - Cyprus

See also

Οι πανέμορφες άγριες πάπιες της Κύπρου (Web Tv) - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 27/3/2018

Cyprus' 16th Red-breasted Merganser that was discovered by John East in Akrotiri. 05/12/2017

The red-breasted merganser (Mergus serrator) is a diving duck, one of the sawbills. The genus name is a Latin word used by Pliny and other Roman authors to refer to an unspecified waterbird, and serrator is a sawyer from Latin serra, "saw".

The red-breasted merganser was one of the many bird species originally described by Linnaeus in the landmark 1758 10th edition of his Systema Naturae, where it was given the binomial name of Mergus serrator.

The adult red-breasted merganser is 51–62 cm (20–24 in) long with a 70–86 cm (28–34 in) wingspan. It has a spiky crest and long thin red bill with serrated edges. The male has a dark head with a green sheen, a white neck with a rusty breast, a black back, and white underparts. Adult females have a rusty head and a greyish body. The juvenile is like the female, but lacks the white collar and has a smaller white wing patch.

The call of the female is a rasping prrak prrak, while the male gives a feeble hiccup-and-sneeze display call.

Red-breasted mergansers dive and swim underwater. They mainly eat small fish, but also aquatic insects, crustaceans, and frogs.

Its breeding habitat is freshwater lakes and rivers across northern North America, Greenland, Europe, and Asia. It nests in sheltered locations on the ground near water. It is migratory and many northern breeders winter in coastal waters further south.

The fastest duck ever recorded was a red-breasted merganser that attained a top airspeed of 100 mph while being pursued by an airplane. This eclipsed the previous speed record held by a canvasback clocked at 72 mph

The red-breasted merganser is one of the species to which the Agreement on the Conservation of African-Eurasian Migratory Waterbirds (AEWA) applies.
From https://en.wikipedia.org/wiki/Red-breasted_merganser

Photos and videos Akrotiri 8/12/2017 by George Konstantinou

Photos Αγία Τριάδα, Παραλίμνι 4/1/2023 by George Konstantinou

Όλα για την κυπριακή αλεπού. Υπερπληθυσμός ή όχι; (pics & vids) - Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 3/12/2017

See also

Άρθρα του Γιώργου Κωνσταντίνου (162) στην εφημερίδα Πολίτης – George Konstantinou Articles at Politis newspaper from 24/9/2017 – 1/11/2020

Red fox - Vulpes vulpes indutus (Miller, 1907) - Αλεπού - Endemic subspecies to Cyprus

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, 3.12.2017

Στον πλανήτη μας υπάρχουν δώδεκα είδη αλεπούδων τα οποία ανήκουν στο γένος Vulpes, ανήκουν στα θηλαστικά και στην οικογένεια Κυνίδες (Canidae). Την αλεπού τη συναντάμε σε όλες τις ηπείρους εκτός της Ανταρτικής.
Αν και συγκαταλέγονται στα σαρκοφάγα ζώα στην ουσία είναι παμφάγα, καθώς τρέφονται και με διάφορα φυτικά είδη και φρούτα.
Το πιο γνωστό και διαδεδομένο ανά τον κόσμο από αυτά τα δώδεκα είδη είναι η κόκκινη αλεπού (Vulpes vulpes) και τη συναντάμε σε 47 υποείδη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αποτελεί το μεγαλύτερο είδος σε μέγεθος από όλα τα άλλα είδη αλεπούδων .

Κόκκινη αλεπού
Η κυπριακή αλεπού ανήκει στο είδος κόκκινη αλεπού Vulpes vulpes indutus (Miller, 1907) και είναι ένα από τα 47 υποείδη που συναντάμε στον πλανήτη μας και αποτελεί το μεγαλύτερο αρπακτικό ζώο που έχουμε στον τόπο μας και φημίζεται για την πονηριά και την εξυπνάδα της, εξ ου και η φράση «Είναι πονηρός σαν αλεπού». Σε περιπτώσεις εξημέρωσης από μικρή ηλικία δεν διαφέρει καθόλου η συμπεριφορά της από έναν φιλικό σκύλο. Δεν είναι επιθετικό ζώο και ποτέ δεν επιτίθεται στον άνθρωπο.

Είχα την τύχη και την απίστευτη εμπειρία να μεγαλώσω κάποτε ένα μικρό αλεπουδάκι και έμεινα έκπληκτος με την εξυπνάδα του και το πόσο φιλικό και παιχνιδιάρικο ήταν με τους ανθρώπους. Το μόνο κακό ήταν ότι δεν καθόταν ποτέ ήσυχο και κατέστρεφε τα πάντα στο σπίτι.

Είναι νυκτόβιο ζώο και κυνηγά τη νύκτα υπό την κάλυψη του σκότους αν και πολλές φορές τη συναντάμε να κυκλοφορεί και τη μέρα. Την ημέρα κρύβεται σε βαθιά λαγούμια που κατασκευάζει στο έδαφος και τα οποία  πάντα έχουν δύο εισόδους για σκοπούς διαφυγής σε περίπτωση κινδύνου. Κρύβεται επίσης σε σπηλιές, φυσικές τρύπες και κοιλώματα, καθώς και σε εγκαταλελειμμένα υποστατικά ακόμα και σε υπονόμους.

Το βίντεο μου που ακολουθεί(Το αγόρι και η αλεπού), είναι αντιπροσωπευτικό των εμπειριών που πρέπει να έχουν τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές απο τη φύση και τα ζώα:

Έξι χιλιάδες χρόνια
Η παρουσία της αλεπούς στο νησί μας ξεπερνά τις έξι χιλιάδες χρόνια και υπήρξε ένα από τα κυνηγετικά θηράματα των πρώτων νεολιθικών ανθρώπων που εποίκισαν την Κύπρο. Κόκαλα αλεπούς έχουμε βρει σε χώρο απόρριψης τροφικών καταλοίπων, των νεολιθικών ανθρώπων κοντά στον Άγιο Σωζόμενο χρονολογούμενα το 4000 π.Χ. Τα κόκαλα της αλεπούς ήταν αναμεμιγμένα με άλλα κόκαλα ζώων όπως αγριόχοιρου, ελαφιού, άγριας αγελάδας και αιγάγρου.
Πολύ πιθανόν την αλεπού να την έφεραν στο νησί από τις γειτονικές μας χώρες οι νεολιθικοί άνθρωποι πριν έξι χιλιάδες χρόνια για εκτροφή, να τους ξέφυγε επανερχόμενη ξανά στην άγρια της κατάσταση, όπως έχει συμβεί και με το κυπριακό αγρινό.

Η αλεπού τρέφεται με πουλιά, μικρά θηλαστικά , ερπετά, διάφορα φυτικά είδη, φρούτα, μεγάλα έντομα όπως ακρίδες, σκουλήκια, ψοφίμια ακόμα και με ανθρώπινα σκουπίδια. Είναι ένα από τα ωφέλιμα ζώα, καθώς ένα πολύ μεγάλο μέρος της διατροφής της αποτελούν οι ποντίκες και άλλα τρωκτικά που είναι μια μάστιγα για τους γεωργούς. Μια αλεπού μπορεί να καταναλώσει αρκετές χιλιάδες τρωκτικά μέσα σε έναν χρόνο. Ενεργεί και ως καθαριστής της φύσης, καθώς τρέφεται με ψοφίμια και άρρωστα αδύνατα ζώα που μπορεί να πιάσει πιο εύκολα. Διαδραματίζει στη φύση και τον ρόλο του ρυθμιστή του υπερπληθυσμού άλλων ειδών όπως τρωκτικών, ερπετών και γενικά όλων των ειδών με τα οποία τρέφεται κρατώντας έτσι τις ισορροπίες της φύσης. Όταν έχει περίσσευμα φαγητού συνηθίζει να το θάβει στο έδαφος για να το φάει αργότερα.

Τροφική αλυσίδα
Συνηθίζουν σε παραλιακές περιοχές όπου αναπαράγονται οι θαλάσσιες χελώνες να σκάβουν τις φωλιές τους και να τρώνε αβγά και χελωνάκια, φυσικά αυτό είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό είναι καταστροφικό για τις χελώνες. Μια νύκτα είδα στη Λάρα, που είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τόπους αναπαραγωγής των θαλάσσιων χελωνών, ομάδα από αλεπούδες να σκάβουν δίπλα από τα προστατευτικά κλουβιά των φωλιών των χελωνών και να τρώνε τα αβγά. Αυτό συνεχιζόταν καθ' όλη τη διάρκεια της νύκτας με αποτέλεσμα την καταστροφή δεκάδων φωλιών μόνο σε μια νύκτα. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί με κατασκευή μεγαλύτερων κλουβιών από τους αρμοδίους. Επίσης είδα και βιντεογράφησα δύο αλεπούδες μέσα στην προστατευόμενη και περιφραγμένη λίμνη της Ορόκλινης, που μπορούν να καταστρέψουν σε μια νύκτα όλες τις φωλιές των σπάνιων πουλιών που αναπαράγονται εκεί, κάτι που επίσης πρέπει να δουν οι αρμόδιοι.

Οι αλεπούδες ζευγαρώνουν τους χειμερινούς μήνες και γεννούν νωρίς την άνοιξη. Η κύηση διαρκή περίπου 50 μέρες. Γεννούν μέσο όρο πέντε μικρά, ενώ σε καλές περιόδους με πλούσιο θήραμα μπορεί να γεννήσει και να αναθρέψει μέχρι και 10 μικρά σε λαγούμια στο έδαφος που κατασκευάζει η ίδια και τη φροντίδα τους αναλαμβάνει μόνο το θηλυκό. Τα μικρά γεννιούνται με χρώμα γκρίζο και κλειστά μάτια τα οποία τα ανοίγουν σε δύο βδομάδες περίπου. Οι αλεπούδες μπορούν να ζήσουν το μέγιστο μέχρι και δέκα χρόνια αλλά στην Κύπρο αυτό είναι πολύ δύσκολο λόγω της παράνομης καταπολέμησής της.

Η αλεπού λόγω του ότι είναι το μεγαλύτερο αρπακτικό ζώο του τόπου μας δεν έχει φυσικούς εχθρούς εκτός από τον άνθρωπο. Αν και προς το παρόν είναι προστατευόμενο είδος στην Κύπρο δέχεται μεγάλη πίεση από παράνομο κυνήγι και δηλητήρια, επίσης δεκάδες σκοτώνονται καθημερινά στους δρόμους από αυτοκίνητα και από ατυχήματα.

Μισητό ζώο είναι και για τους κτηνοτρόφους

Λόγω του ότι τρώνε και κυνηγετικά θηράματα όπως περδίκια και λαγούς είναι μισητό ζώο για τους περισσοτέρους κυνηγούς που τις θεωρούν ανταγωνιστές στο θήραμα και τις πυροβολούν όταν τις συναντήσουν. Μισητό ζώο είναι και για τους κτηνοτρόφους καθώς η αλεπού τους κατασπαράζει κουνέλια, κοτόπουλα, περιστέρια ακόμα και γάτους τη νύχτα. Πολλές φορές τοποθετούν δολώματα με δηλητήρια με σκοπό να αποδεκατίσουν τις αλεπούδες με αποτέλεσμα να σκοτώνουν εκτός από αλεπούδες και άλλα είδη όπως σκαντζόχοιρους, σκύλους, γάτους και αρπακτικά πουλιά. Με αυτόν τον απαράδεκτο απάνθρωπο και απαίσιο τρόπο έχουμε αποδεκατίσει τους γύπες μας.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί υπερπληθυσμός της αλεπούς και αυτό είναι αλήθεια, καθώς το διαπιστώνω πολλές φορές στις καθημερινές μου εξορμήσεις στη φύση. Πολλοί διαμαρτύρονται ότι τις βλέπουν ακόμα και μέσα σε πόλεις και χωριά κατασπαράζοντάς τους τα οικόσιτα ζώα τους. Οι κυνηγοί φωνάζουν ότι η αλεπού ευθύνεται για τη μείωση των θηραμάτων. Πολλοί ζητούν από την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας να επιτρέψουν το κυνήγι τους ξανά. Από την άλλη οι φιλόζωοι διαμαρτύρονται και επικαλούνται τα δικαιώματα των ζώων. Η αλήθεια είναι ότι ένα νησί σαν την Κύπρο δεν μπορεί να σηκώσει έναν υπερπληθυσμό αλεπούδων και αυτό το λέω με λύπη διότι συμπαθώ ιδιαίτερα τα ζώα αυτά.
Όλοι έχουν δίκαιο και οι φιλόζωοι και οι κυνηγοί αλλά και οι κτηνοτρόφοι. Τι πρέπει όμως να γίνει; Ποια είναι η λύση για αυτό το μεγάλο πρόβλημα;
Μεγάλα ερωτήματα που πρέπει να δουν, να μελετήσουν και να λύσουν οι αρμόδιοι. Ας συμβουλευτούν ειδικούς από άλλες πολιτισμένες χώρες και πώς αντιμετώπισαν παρόμοιες περιπτώσεις και να πράξουν ανάλογα πάντα με σεβασμό προς τα ζώα και τη φύση.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1960 στη Λευκωσία και είναι φυσιοδίφης ερευνητής της κυπριακής βιοποικιλότητας. Φωτογράφος και κινηματογραφιστής αγρίας ζωής και πρόεδρος του συνδέσμου προστασίας φυσικής κληρονομίας και βιοποικιλότητας της Κύπρου. Με ακούραστη δράση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα του τόπου μας.

Montpellier snake - Malpolon insignitus - Σαΐττα - Σαπίτης - video - Cyprus

Montpellier snake - Malpolon insignitus - Σαΐττα - Σαπίτης - video - Cyprus

Long-eared hedgehog - Cyprus hedgehog - Hemiechinus auritus dorotheae (Σκαντζόχοιρος) - Video - Cyprus

Long-eared hedgehog - Cyprus hedgehog - Hemiechinus auritus dorotheae (Σκαντζόχοιρος) - Video - Cyprus

Η τελευταία 'σούπερ Σελήνη' του 2017 - The last full super moon 2017 from Cyprus

Το τελευταίο supermoon του 2017 θα δούμε αυτήν την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου, και παρόλο που δεν είναι τόσο μοναδικό σαν θέαμα όσο μια ηλιακή ή σεληνιακή έκλειψη, είναι σίγουρα μια καλή αφορμή για να στρέψουμε το βλέμμα προς τον ουρανό το βράδυ. Θα είναι άλλωστε η μεγαλύτερη και πιο φωτεινή πανσέληνος της χρονιάς
Τη συγκεκριμένη ημέρα ο δορυφόρος της Γης θα την έχει πλησιάσει πολύ, σε απόσταση σχεδόν 358.400 χιλιομέτρων και έτσι το φεγγάρι θα φαίνεται 7% μεγαλύτερο και 16% φωτεινότερο από ό,τι συνήθως.
Η απόσταση της Σελήνης από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Το κοντινότερο σημείο της (περίγειο) και το πιο μακρινό (απόγειο), εμφανίζουν αυξομειώσεις κάθε μήνα. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης (382.900 χιλιόμετρα) αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.
Στην περίπτωση της σούπερ Σελήνης, όπως αυτή της 3ης Δεκεμβρίου, η πανσέληνος συμπίπτει με το περίγειο. Ο όρος υπερ-Σελήνη επινοήθηκε το 1979 από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλε. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν η πανσέληνος συμπίπτει με το απόγειο, χρησιμοποιείται από μερικούς ο όρος μικρο-Σελήνη ή μίνι-Σελήνη. Για να υπάρχει σούπερ-Σελήνη, το φεγγάρι πρέπει να απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, αναφέρουν οι ειδικοί.
Η υπερ-πανσέληνος θα σημειωθεί στις 17:47 ώρα Ελλάδος, την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου, ενώ το περίγειο της Σελήνης (δηλαδή το κοντινότερο πλησίασμά της στη Γη) θα συμβεί τη Δευτέρα το πρωί, στις 10:42 (ελληνική ώρα).
Στο περίγειο η Σελήνη θα απέχει από τη Γη 357.492 χιλιόμετρα, ενώ τη στιγμή της πανσελήνου λίγο παραπάνω (357.987 χλμ).
Στην περίπτωση της υπερ-Σελήνης, το φεγγάρι φαίνεται περίπου 7% μεγαλύτερο από μια τυπική πανσέληνο και 12% έως 14% μεγαλύτερο από μια μικρο-πανσέληνο (όταν το φεγγάρι βρίσκεται στο απόγειο). Να σημειωθεί ότι, στη σούπερ-Σελήνη ο δορυφόρος της Γης φαίνεται 16% πιο φωτεινός σε σχέση με μια μέση πανσέληνο και 30% φωτεινότερος από ό,τι μια μικρο-πανσέληνος.
Ως προς το επόμενο έτος, ο Ιανουάριος 2018 θα έχει δύο περιπτώσεις υπερ-Σελήνης, στις 2 και στις 31 Ιανουαρίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πανσέληνος της 31ης Ιανουαρίου θα συνδυασθεί με ολική έκλειψη της Σελήνης.
Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι, μια χειμωνιάτικη σούπερ-Σελήνη δείχνει μεγαλύτερη και φωτεινότερη από μια καλοκαιρινή και σημειώνουν ότι, η καλύτερη στιγμή για να δει κανείς μια υπερ-πανσέληνο, είναι αμέσως μόλις το φεγγάρι «ανατείλει» λίγο πάνω από τη γραμμή του ορίζοντα.
Μέχρι τώρα, η πιο κοντινή στη Γη σούπερ-Σελήνη ήταν εκείνη στις 26 Ιανουαρίου 1948. Η επόμενη φορά που η πανσέληνος θα έλθει ακόμη πιο κοντά στη Γη, θα είναι στις 25 Νοεμβρίου 2034, επισημαίνουν οι ειδικοί.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Photo  3/12/2017 by George Konstantinou

long-eared hedgehog vs Praying Mantis - Cyprus