The rich and rare biodiversity in Cyprus. The Cyprus biodiversity includes 1908 plants, 780 seashells, 250 fishes, more than 7.000 insects, 410 birds including migratory, 31 mammals, 9 snakes, 11 lizards,three amphibians, 120 land snails, fungi estimated 5-8 thousandand and three turtles.These numbers continually increase as a result of researc. Also see All about Cyprus.
From George Konstantinou. Email -
fanigeorge@hotmail.com -
Το υλικό της ιστοσελίδας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 31/12/2019 Cyprus
Το φράγμα της Κλήρου βρίσκεται στην επαρχία Λευκωσίας και λειτούργησε το 2007. Είναι χωρητικότητας 215.000 κυβικών μέτρων νερού και έχει επιφάνεια λίμνης 180.000 τετραγωνικά μέτρα.
Κατατάσσεται στα μεγάλα φράγματα και σκοπός της δημιουργίας του είναι η άρδευση και ο εμπλουτισμός. Στο φράγμα της Κλήρου εκβάλλει ο ποταμός Σερράχης.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 29/12/2019 Cyprus
An operating copper-gold-pyrite mine (VHMS-type Cu deposit). Started in 1914 and owned by Cyprus Mines Corp., then by Oxiana Resources NL. Orebody includes the Phoenix deposit.
Mineralization is replacement lenses in andesite pillow lavas.
Impressive piles of slags at Skouriotissa mine are evidence of ancient mining activities.
The north eastern portion of the mine is located in Northern Cyprus. The border area between Northern Cyprus and the republic of Cyprus runs through the mine area and is largely contained within the UN demilitarised zone.
From https://www.mindat.org/loc-18790.html
Η μεταλλευτική ιστορία της Κύπρου έχει συνδέσει το όνομα της (Cyprus) με το χαλκό (Cuprous). Η παραγωγή του χαλκού στην Κύπρο άρχισε πριν το 3000 π.χ. και μάλιστα καθετοποιημένη.
Οι αρχαίοι Κύπριοι εκτός του ότι ήταν δεινοί μεταλλευτές ήταν και επιδέξιοι μεταλλουργοί. Είχαν εντοπίσει σχεδόν όλα τα κοιτάσματα χαλκού που υπέστησαν εκμετάλλευση τα νεότερα χρόνια, μπόρεσαν να εξορύξουν το πλουσιότερο από το μετάλλευμα τους με υπόγειες μεθόδους εκμετάλλευσης και ακολούθως, με μεταλλουργικές μεθόδους, που η βάση τους χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, να παράγουν μεταλλικό χαλκό υψηλής καθαρότητας (τάλαντα χαλκού). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι τα απόβλητα της μεταλλουργικής κατεργασίας, γνωστά ως σκουριές, έχουν ελάχιστα κατάλοιπα χαλκού. Οι σκουριές απαντώνται συνήθως κοντά στα διάφορα μεταλλεία χαλκού και προστατεύονται από τη νομοθεσία ως αρχαία μνημεία.
Τα νεότερα χρόνια η εκμετάλλευση του χαλκού άρχισε από τη περιοχή της Σκουριώτισσας, γύρω στο 1921 και συνεχίστηκε έντονα μέχρι το 1974. Για την εξόρυξη του μεταλλεύματος χρησιμοποιούνταν τόσο υπόγειες μέθοδοι εκμετάλλευσης όσο και επιφανειακές.
Το μεταλλείο χαλκού της Σκουριώτισσας λειτουργούσε από την αρχαιότητα και εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο μεταλλείο του νησιού. Άρχισε ξανά τη λειτουργία του στα μέσα του 1996 και είναι το μοναδικό ενεργό ορυχείο στην Κύπρο σήμερα και εξακολουθεί να παράγει καθόδους χαλκού. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει επίσης ένα ενδιαφέρον μουσείο για το ορυχείο, το οποίο αναδεικνύει τη μεταλλευτική δραστηριότητα της περιοχής.
Σήμερα η Σκουριώτισσα υπάγεται διοικητικά στα Κατύδατα. Οφείλει το όνομά της στη σκουριά που υπάρχει άφθονη λόγω της εκκαμίνευσης του χαλκού. Είναι ουσιαστικά μεταλλευτικός οικισμός που δημιουργήθηκε δίπλα στο ομώνυμο μεταλλείο. Οι κάτοικοι του ήταν σχεδόν όλοι εργάτες, υπάλληλοι ή διευθυντικό προσωπικό του μεταλλείου. Στις αρχές του εικοστού αιώνα όταν οι συγκοινωνίες ήταν υποτυπώδεις οι εργάτες έμεναν στα σπιτάκια που έκτισε η εταιρεία. Αργότερα, όταν οι συγκοινωνίες βελτιώθηκαν, πολλοί πηγαινοέρχονταν στα χωριά τους με λεωφορεία.
Στη Σκουριώτισσα παρατηρεί κανείς τα πολύ ωραία σπίτια με τις υπέροχες αυλές που στέγαζαν το διευθυντικό προσωπικό, δίπλα ακριβώς από το μεταλλείο, και τα πρόχειρα σπιτάκια των εργατών μισό χιλιόμετρο πιο κάτω και στην αντίπερα όχθη του Κλάριου. Μερικά από τα ωραία σπίτια των διευθυντών έχουν περίφραξη από κομμάτια σκουριάς, που υπάρχει άφθονη στην περιοχή, κατάλοιπο της εκκαμίνευσης του χαλκού στην αρχαιότητα.
Σήμερα το χωριό είναι έδρα των ειρηνευτών που επιτηρούν τη νεκρή ζώνη, που αρχίζει λίγο πιο κάτω από αυτό. Τα σπίτια των εργατών, με ξεχαρβαλωμένες πόρτες και παράθυρα, αργοπεθαίνουν καθώς τα χρόνια περνούν, αφημένα στο έλεος των καιρικών συνθηκών.
Στη Σκουριώτισσα προκαλούν εντύπωση οι ατέλειωτοι ελαιώνες με δασωμένες ελιές. Ο μεγαλύτερος ελαιώνας ανήκει στη Μητρόπολη Μόρφου και από αυτόν παράγει βιολογικό λάδι.
Από το αρχαίο μοναστήρι του χωριού έχει παραμείνει μόνο ο μικρός ναός του που βρίσκεται μέσα στο στρατόπεδο των ειρηνευτών.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 29/12/2019 Cyprus
Ο Πρόδρομος είναι ιδιαίτερα γνωστός για την εξαιρετική ποιότητα των μήλων του. Ωστόσο η μεγαλύτερη έκταση του χωριού είναι ακαλλιέργητη. Μέρος του κρατικού δάσους του Τροόδους εμπίπτει στα διοικητικά του όρια. Οι μεγαλύτερες πηγές όχι μόνο του Προδρόμου αλλά και ολόκληρης της οροσειράς του Τροόδους, είναι το συγκρότημα των πηγών Χάρτζιη. Λόγω των εργασιών στο Μεταλλείο «Χρωμίου», σχεδόν όλα τα υπόγεια νερά της περιοχής Προδρόμου άλλαξαν κατεύθυνση. Μέχρι το 1962 τα φυλλοβόλα οπωροφόρα δέντρα του χωριού, που η έκτασή τους ανερχόταν τότε στα 24 εκτάρια, αρδεύονταν αποκλειστικά από τις πηγές Χάρτζιη και άλλες μικρότερες πηγές. Ωστόσο οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για άρδευση νέων φυτειών οπωροφόρων δέντρων, καθώς και η χρησιμοποίηση των πηγών Χάρτζιη και για σκοπούς ύδρευσης και άρδευσης του χωριού, επέβαλαν την κατασκευή, το 1962, του φράγματος Προδρόμου, χωρητικότητας 110.000 μ3. Το φράγμα βρίσκεται κοντά στον κύριο δρόμο Προδρόμου-Τροόδους, στην τοποθεσία Δαμασκηνάρι και από αυτό αρδεύεται έκταση γης 23 εκταρίων, που καλλιεργείται με φυλλοβόλα οπωροφόρα δένδρα.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 29/12/2019 Cyprus
Verengaria is a mysterious and mythical hotel in Prodromos village. It is a landmark, a true gem of the area, a “villa” of the local and foreign high society, and a hotel for the kings.
The abandoned hotel of Verengaria is found in Prodromos village, at the foothills of Troodos Mountains. The hotel stands as the landmark of the area and it is undoubtedly an example of high-level architecture and aesthetics.
The hotel was built by the British architect Walter Henry Clarke, and its construction took about four years, from 1927 till 1931. The inauguration of the building was on the 10th of June in 1931.
The hotel was named differently before the final name was given. The final name of the hotel comes from princess of Navarre, Berengaria, who later became the Queen of England as the wife of Richard the Lionheart. Ioannis Kokkalou was the owner of the hotel. He was a member of Cyprus Hotel Association and deeply involved in the hotel business of that time.
Fairly acknowledged as a hotel for the royals, the stone-built hotel had an elegant decorative design. Wealthy locals, super rich Egyptians and Arabs, and aristocrats luxuriated in the rooms of the spectacular opulence of that time. A sports centre with a tennis court and a football pitch was offered as well as horse-riding facilities and playground for kids. Of course, bars and billiards were also provided for the guest’ entertainment. In addition, events like dance competitions, beauty contests, concerts and theatrical performances used to be held in this hotel.
Unfortunately, after five decades of business, the hotel began declining and losing its charm and reputation. Consequently, the Cyprus Tourism Organisation closed it down and eventually terminating any operation in 1984.
Today, various legends call the hotel haunted. Some of these legends mention unexpected deaths, others mention drownings while others refer to fires. However, the inhabitants of the area refuse all of these assumptions. In fact, none of them were proven true, but in contrast, they are products of pranks that occurred at times. Although fictional, the stories about the hotel attracted many visitors and enhanced the reputation of this now-abandoned hotel.
Strolling around the Troodos Mountains, it would be a great idea to walkthrough the legendary hotel of Verengaria. Arriving there, you may feel unease and spooky even if you know that the tales are fictional. At the same time, you would witness the charm of this stunning resort on the hillside of the village that would trigger a sensation of a mystical magic.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 29/12/2019 Cyprus\
Marathassa Valley is a beautiful and fertile valley in the Troödos Mountains of Cyprus. It takes its name from the plant Marathos a type of fennel which grows in the area.
The area is known for its splendid cherries. The valley is about a 65 km drive from Limassol. It is to the north of Mount Olympus and it extends into the administrative territory of both Nicosia and Limassol district.
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κατασκευή του υδατοφράκτη Καλοπαναγιώτη χρειάστηκε τρία χρόνια. Λειτούργησε το 1966, έχει χωρητικότητα 363 χιλιάδες κυβικά μέτρα και ύψος 40 μετρα. Αρδεύει έκταση περίπου 500 σκαλών κατά μήκος, του ποταμού Σέτραχου, μέχρι τον υδατοφράκτη Λεύκας.
Παραπλεύρως του υδατοφράκτη Καλοπαναγιώτη, από το 1969 λειτουργεί κυβερνητικό ιχθυοτροφείο, στο οποίο εκτρέφονται κυρίως πέστροφες, τόσο για εμπλουτισμό άλλων ιχθυοτροφείων, όσο και για εμπορικούς σκοπούς και ερασιτεχνικό ψάρεμα.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage.
Το υπερχειλισμένο φράγμα της Λέυκας 29/12/2019
Φράγμα από μπετόν κατασκευασμένο πάνω στον ποταμό Σέτραχο, σε υψόμετρο 250 μέτρων. Βρίσκεται περί τα πέντε χιλιόμετρα νότια του χωριού Λεύκα, στα ανατολικά του δρόμου Λεύκας - Καλοπαναγιώτη. Από τη θάλασσα απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα. Η κατασκευή του φράγματος άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1959 και συμπληρώθηκε τον Μάιο του 1962. Έχει ύψος 35 μ., μήκος 149 μ., όγκο 20.000 μ³ και επιφάνεια 45.000 μ². Η χωρητικότητά του είναι 368.000 μ³. Σκοπός του φράγματος είναι η άρδευση 174 εκταρίων γης στην κοιλάδα της Λεύκας που καλλιεργούνται με εσπεριδοειδή.
Η περιοχή του φράγματος δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 400 χιλιοστόμετρα. Εξάλλου από γεωλογικής απόψεως, το φράγμα βρίσκεται σε διαβασικά πετρώματα.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage. 27/12/2019
Η Λίμνη της Αθαλάσσας βρίσκεται στο πάρκο Αγίου Γεωργίου, που αποτελεί μέρος του Εθνικού δάσους της Αθαλάσσας, το οποίο έχει συνολική έκταση 900 εκταρίων.
Η λίμνη βρίσκεται στα νότια του πάρκου του Αγίου Γεωργίου και τα νερά της έχουν μήκος 275 μέτρα και μέγιστο πλάτος 66.
Μικρή λίμνη
στο Πανεπιστήμιο Κύπρου δίπλα στην λίμνη του Αγίου Γεωργίου
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage.
Tamasos Dam is closed to the villages of Politiko, Pera Oreinis and Kampia. and is located in Lefkosia, Cyprus. It has a length of 1.95 kilometres. But it is split in seperate ways: 1 2 . It has a capacity of 2,800,000 c.m. of water. Its construction was completed in 2002. The small dam creates a more beautiful scenery of the Valley formed by Pediaios River.
When the water is not too high the dam is offered for fishing and many locals love to go fishing here.
From https://in-cyprus.com/tamasos-dam/
Το μικρό σε χωρητικότητα φράγμα Ταμασσού βρίσκεται δεξιά του δρόμου Ψημολόφου - Καμπιών και είναι κτισμένο με χώμα στην κοιλάδα που σχηματίζει ο ποταμός Πεδιαίος. Σκοπός του φράγματος είναι να περιορίζει την ορμητική κάθοδο του ποταμού προς την Λευκωσία και να βοηθά στον εμπλουτισμό των υπόγειων νερων της περιοχής.
From: https://www.ix-andromeda.com/nicosia/...
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage 9/1/2020 Cyprus
The Pedieos is the longest river in Cyprus. The river originates in the Troodos Mountains close to Machairas Monastery and flows northeast across the Mesaoria plains, through the capital city Nicosia. It then steers east, meeting the sea at Famagusta Bay close to the ancient Greek city of Salamis.Maximum depth is 10 meters.
The river has a total length of 98 km. An 18 km stretch of the river banks, in and around Nicosia, has been turned into pedestrian walkways. There are two dams constructed along the river, the largest one at Tamassos built in 2002.
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πεδιαίος (Πηθκιάς ή Πηδιάς στην Κυπριακή διάλεκτο, Τουρκικά: Kanlı Dere) είναι ο μεγαλύτερος ποταμός - χείμαρρος της Κύπρου, με μήκος 98 χιλ.Το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 10 μέτρα. Έχει τις πηγές του στην οροσειρά του Τροόδους, κοντά στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Ρέει βορειοδυτικά, διασχίζοντας την πεδιάδα της Μεσαορίας και την πρωτεύουσα του νησιού Λευκωσία. Συνεχίζει την πορεία του προς τα ανατολικά, όπου καταλήγει στον κόλπο της Αμμοχώστου, κοντά στην αρχαία πόλη της Σαλαμίνας.
Η έννοια του ονόματος είχε σαν σκοπό στο να ερμηνεύει τα σημεία της Ανατολής και της Δύσης. Από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις ιδείν και Εος (ανατολή ή αυγή) “IδεϊEος”, θωρεί, βλέπει την ανατολή καθώς η πορεία του ποταμού, συνέπιπτε με τη διαδρομή της Ηούς, Θεάς της Ανατολής. Μια εννοιολογικά αποδεκτή ονομασία στην αρχαιότητα. Ένα ορόσημο χρήσιμο για τον εντοπισμό θέσης στην αρχαιότητα.
Τα νερά του ποταμού χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για την οχύρωση της πόλης της Λευκωσίας, αφού διοχετεύονταν στα ειδικά κατασκευασμένα φρεάτια που περιτριγυρίζουν τα Ενετικά τείχη της πόλης, εμποδίζοντας τις εχθρικές παρεμβάσεις.
Οι μάργες, αυτό το γεωλογικό πέτρωμα που βρίθει στη διοικητική έκταση του χωριού, κρύβει αρκετά απολιθώματα που προδίδουν τον τρόπο δημιουργίας και των πετρωμάτων αλλά και της περιοχής της Αρεδιού. Παρουσιάζουν επίσης μεγάλο παλαιοντολογικό ενδιαφέρον.
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage.
At the end the baby boy is my grandson George Konstantinou five years old.
Located just past the western edge of Ayia Napa is Potamos Liopetri, or Liopetri River. This small fishing enclave boasts some idyllic scenery and is a peaceful and relaxing area.
Fishing here has pretty much gone unchanged for decades and the river is home to an eclectic mix of traditional and modern fishing vessels. A small sand and rocky beach and 2 excellent fish restaurants make this area well worth a visit. In springtime the surrounding countryside is abundant with wildflowers and it is easy to forget that the hustle and bustle of the centre of Ayia Napa is just a few miles away.
From https://www.loveayianapa.com/potamos-...
Θαυμάσια παραθαλάσσια τοποθεσία στις εκβολές του ποταμού του Λιοπετρίου, περί τα 4 χιλιόμετρα νότια του χωριού Λιοπέτρι. Ο ποταμός του Λιοπετρίου άνοιξε αρχικά μια κοιλάδα που έφθανε μέχρι τη θάλασσα στη σημερινή τοποθεσία του «ποταμού» που επεκράτησε σαν «ποταμός της Ξυλοφάγου». Στη συνέχεια με τεχνητή εκβάθυνση της κοιλάδας στις εκβολές του ποταμού, η θάλασσα εισχώρησε σε αρκετό βάθος μέσα στη ξηρά (περί τα 800 μέτρα) και δημιουργήθηκε το γνωστό μακρόστενο αλιευτικό καταφύγιο που εντυπωσιάζει με τη γραφικότητά του. Το πλάτος του καταφυγίου στην είσοδό του από τη θάλασσα είναι 150 μέτρα περίπου ενώ στη συνέχεια μειώνεται σημαντικά και φθάνει τα 15 περίπου μέτρα σε ορισμένες περιοχές του.
Ακριβώς εκεί που συναντάται ο ποταμός με τη θάλασσα υπάρχει μια μικρή αμμουδιά με λεπτόκοκκο άμμο, που είναι το δημιούργημα των κοχυλιών τα οποία αφθονούν στην περιοχή και που κατατεμαχίστηκαν σε μικροσκοπικά κομμάτια.
Η μοναδικότητα του τοπίου, με τις πολλές και πολύχρωμες ψαρόβαρκες, αγκυροβολημένες σε τόση μακριά και στενή έκταση γης, προσελκύει κάθε χρόνο πολυάριθμους επισκέπτες — Κυπρίους και ξένους. Στην περιοχή δημιουργήθηκαν και μερικά εστιατόρια που προσφέρουν εύγευστο φρέσκο ψάρι.
Εκτός από τις ψαρόβαρκες, το καταφύγιο–αγκυροβόλιο χρησιμοποιούν και μερικά σκάφη αναψυχής, ενώ το επισκέπτονται και άλλα σκάφη με τουρίστες, κυρίως από την Αγία Νάπα, εφόσον αποτελεί και γραφικό τουριστικό αξιοθέατο.
Στην περιοχή του ποταμού και του αλιευτικού καταφυγίου φαίνεται ότι είχε κάποτε λειτουργήσει και λατομείο, πράγμα που είναι σήμερα ευδιάκριτο ιδίως στη δεξιά όχθη, δίπλα στον αυτοκινητόδρομο, όπου είναι πολύ ορατά τα «κοψίματα» στους βράχους.
Ο ποταμός του Λιοπετρίου πιθανότατα εχρησιμοποιείτο ως αγκυροβόλιο ήδη από την Αρχαιότητα, οπωσδήποτε δε από τα Μεσαιωνικά χρόνια και εξής, πράγμα που μαρτυρείται σε γραπτές πηγές. Μεταξύ άλλων, ο Οθωμανός αρχιναύαρχος Πίρι Ρέις, στη ναυτική περιγραφή της Κύπρου που έκανε περί το 1550, αναφέρει στην περιοχή την ύπαρξη «ξέβαθου αγκυροβολίου» όπου τα καράβια «ρίχνουν άγκυρα εκεί όπου υπάρχει μία εκκλησία...» Εκκλησία ωστόσο στον χώρο δεν σώζεται σήμερα.
Εξάλλου ο ταξιδιώτης Πιέτρο ντέλλα Βάλλε, που περιηγήθηκε την Κύπρο το έτος 1625, πέρασε και από τον ποταμό του Λιοπετρίου ταξιδεύοντας από το ακρωτήριο Πύλας, που τότε ονομαζόταν ακρωτήριο Αγίου Γεωργίου, προς την Αγία Νάπα. Αναφέρει δε ότι «πέρα από το ακρωτήριο του Αγίου Γεωργίου υπάρχει ένα ρυάκι όπου προσεγγίζουν πολλά καράβια, κυρίως πειρατικά, για να πάρουν πόσιμο νερό...»
Προφανώς τα πειρατικά προτιμούσαν το αγκυροβόλιο του ποταμού του Λιοπετρίου επειδή ήταν σχετικά απομονωμένο και δεν ελεγχόταν από τις τοπικές φρουρές.
Το 1760, πάλι, κατά μαρτυρία του αρχιμανδρίτη Κυπριανού (που είχε ζήσει τα γεγονότα) ο τότε αρχιεπίσκοπος Παΐσιος και οι λοιποί αρχιερείς είχαν δοκιμάσει να αναχωρήσουν κρυφά από την Κύπρο για την Κωνσταντινούπολη προκειμένου να καταγγείλουν την τυραννία του τότε Τούρκου κυβερνήτη της Κύπρου, του Τζηλ Οσμάν. Ο κυβερνήτης, ωστόσο, πληροφορήθηκε την πρόθεσή τους και τους συνέλαβε ακριβώς στον ποταμό του Λιοπετρίου, από όπου σκόπευαν να αναχωρήσουν, και τους έθεσε υπό περιορισμό στην Αρχιεπισκοπή.
Σύμφωνα προς μαρτυρίες, πριν από το 1900 από τον ποταμό του Λιοπετρίου γίνονταν εξαγωγές κυπριακών γεωργικών προϊόντων, όπως ρόδια και ριζάρι, αλλά και ασβέστης, και πέτρες ακόμη, από λατομεία της ευρύτερης περιοχής. Πηγή Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
Του Γιώργου Κωνσταντίνου - Εφημερίδα πολίτης 16/7/2019
Κείμενο, φωτογραφίες, Βίντεος του Γιώργου Κωνσταντίνου
Το Φράγμα της Αθαλάσσας, βρίσκεται στο εθνικό δασικό πάρκο Αθαλάσσας, κοντά στο Νοσοκομείο Λευκωσίας Η περιοχή της Αθαλάσσας βρίσκεται νοτιοανατολικά της Λευκωσίας, σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από αυτή και περιβάλλεται από την Αγλαντζιά στα βόρεια και τα ανατολικά, το Στρόβολο στα δυτικά, και το Γέρι και τα Λατσιά στα νότια. Πρόκειται για ένα τεχνητό παράδεισο, που είναι καρπός της σκληρής δουλείας του Τμήματος Δασών και που συνεχώς αναβαθμίζετε. Συγκεκριμένα το εθνικό δασικό πάρκο Αθαλάσσας άρχισε να δημιουργείτε το 1904 επι καιρό αγγλοκρατίας κατόπιν εισηγήσεως του τότε διευθυντή του τμήματος δασών. Το 1940 κηρύχθηκε ως κρατικό δάσος μαζί με όλα τα άλλα κρατικά μας δάση. Το Φράγμα δημιουργήθηκε το 1962 για σκοπούς αρδεύσεις της γύρο περιοχής αλλά μετά από λίγα χρόνια οι σκοποί αρδεύσεις εγκαταλείφθηκαν και η λίμνη παρέμεινε μόνο ως στολίδι της περιοχής. Η λίμνη τροφοδοτείτε από τα όμβρια ύδατα μέσω των ποταμών (χείμαρροι) Βαθύ και Καλόγηρο.
Το Φράγμα της Αθαλάσσας είναι ένας σημαντικός υδροβιότοπος, καθώς εκατοντάδες υδρόβιων αποδημητικών πουλιών χρησιμοποιούν το φράγμα ως ενδιάμεσο μεταναστευτικό σταθμό ή για να ξεχειμωνιάζουν, ενώ πολλά είδη αναπαράγονται εκεί. Τα τελευταία χρόνια επισκέπτονται το φράγμα και αρκετά σπάνια πουλιά αλλά και είδη που δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά στην λίμνη. Το φράγμα αποτελεί ένα επίγειο παράδεισο για τα πουλιά και την εποχή της αποδημίας των πουλιών που είναι άνοιξη και φθινόπωρο μπορεί κάποιος να δει πολλά είδη πάπιων και ερωδιών, κορμοράνους, καραπαττάδες, αρκοπετείναρα, νεροβούτηδες, αλκυόνες, πελεκάνους, αρπακτικά πουλιά, ωδικά πουλιά, μελισσοφάγους, κουκουβάγιες και αμέτρητα άλλα είδη. Πολλά είδη αναπαράγονται εκεί όπως διάφορα είδη παπιών και άλλων παρυδάτιών πουλιών. Εκπληκτικό θέαμα προσφέρουν οι γελαδάρηδες με το επιστημονικό όνομα Cattle Egret (Bubulcus ibis) γελαδάρης ή ερωδιός ο βουκόλος καθώς τα τελευταία 2 χρόνια αρχίσαν να φωλιάζουν ομαδικά στο φράγμα φτιάχνοντας τις φωλιές τους σε δέντρα και θάμνους που βρίσκονται μέσα στο νερό.
Περιμετρικά του φράγματος αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του πάρκου υπάρχουν πολλά αλλά είδη άγριας ζωής όπως ερπετά, αλεπούδες, σκαντζόχοιροι, λαγοί, οι σπάνιοι ακανθοποντικοί, μυγαλές, νυχτερίδες, έντομα, πολλά είδη μανιταριών, πανέμορφες ορχιδέες, ενδημικά σπάνια φυτά και πολλά άλλα. Ο χώρος του φράγματος προσφέρεται για περιβαλλοντική εκπαίδευση μαθητών και όχι μόνο.
Στο φράγμα υπάρχουν τρία είδη ψαριών, κουνουπιέριδες, κυπρίνοι και χρυσόψαρα που αποτελούν σημαντική πηγή τροφής για τα υδρόβια πουλιά που επισκέπτονται το φράγμα. Στο φράγμα υπάρχει το εισβλητικό είδος χελώνας γλυκού νερού Red-eared sliders (Trachemys scripta) που έχει καταγωγή από τις ΗΠΑ και αποτελούσε πριν μερικά χρόνια ένα δημοφιλές κατοικίδιο για την Κύπρο. Το εμπόριο τους από τα καταστήματα κατοικίδιων τώρα έχει απαγορευτεί από την Κυπριακή Δημοκρατία. Πολλοί είναι αυτοί που βαρέθηκαν τις χελώνες αυτές και θεώρησαν καλό να τις ελευθερώσουν σε λίμνες με αποτέλεσμα τα ζώα αυτά να εγκλιματιστούν και να αρχίζουν να εκτοπίζουν τη δική μας γραμμωτή νεροχελώνα απειλώντας τη με εξαφάνιση. Ένα δημοφιλές σημείο απελευθέρωσης αυτού του ξενικού χωροστατικού είδους είναι το φράγμα της Αθαλάσσας καθώς και το φράγμα του Αγίου Γεωργίου επίσης στην Αθαλάσσα όπου παλιά υπήρχαν οι γραμμωτές νεροχελώνες και τώρα τις έχουν εξαφανίσει. Υπάρχει επίσης και η αμερικανική κόκκινη καραβίδα του γλυκού νερού Procambarus clarkii - Freshwater crayfish που εισάχθηκε λανθασμένα στην Κύπρο την δεκαετία του ογδόντα από το τμήμα αλιείας για εμπλουτισμό των φραγμάτων μας για σκοπούς αλιείας. Το είδος αυτό αν και αποτελεί σημαντική τροφή για πολλά υδρόβια πουλιά αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τα τρία αμφίβια (βατράχους) που έχουμε στην Κύπρο καθώς τρέφεται με τα αυγά και τους γυρίνους των βατράχων, ήδη ο πληθυσμός και των τριών ειδών αμφιβίων που υπάρχουν στην λίμνη έχει μειωθεί δραματικά, και το πρόβλημα αυτό υπάρχει παντού καθώς το είδος αυτό βρίσκεται σε όλες σχεδόν τις λίμνες και φράγματα του τόπου μας.
Εκατοντάδες είναι καθημερινά οι επισκέπτες στο πάρκο Αθαλάσσας, αποζητώντας να βρεθούν σε ένα μαγευτικό και ήσυχο μέρος που βρίσκεται τόσο κοντά από την πολύβουη πόλη. Ας ελπίσουμε στην δημιουργία και άλλων τέτοιων μαγευτικών τόπων.
Το φράγμα της Αθαλάσσας διαθέτη παρατηρητήριο πτηνών όπου μπορούμε να δούμε τα πουλιά χωρίς να τα ενοχλήσουμε καθόλου. Πολλοί είναι οι ντόπιοι και ξένοι παρατηρητές και φωτογράφοι πουλιών που περνούν αρκετές ώρες στο παρατηρητήριο περιμένοντας κάποιο σπάνιο πουλί να πλησιάσει. Πολύ συχνά δημιουργούνται προβλήματα μεταξύ των παρατηρητών πτηνών και επισκεπτών τις λίμνης καθώς οι παρατηρητές πτηνών μένουν κρυμμένοι επι ώρες μέσα στο παρατηρητήριο περιμένοντας τα πουλιά να πλησιάσουν, επισκέπτες κυκλοφορούν κάτω από το παρατηρητήριο τρομάζοντας τα πουλιά με αποτέλεσμα να μην πλησιάζουν. Λογικά η περιοχή που βρίσκετε κοντά στο παρατηρητήριο έπρεπε να περιφραχθεί ώστε να μην μπορεί κανείς να κυκλοφορεί εκεί τρομάζοντας τα πουλιά και έτσι δεν θα υπήρχαν τα προβλήματα που υπάρχουν.
Χρειάζονται όμως μέτρα προστασίας από τους αρμόδιους, καθώς παρατηρείται σοβαρή ενόχληση των πουλιών από διάφορους παράγοντες. Η πιο σοβαρή ενόχληση για τα πουλιά αυτά, είναι από τους δεκάδες σκύλους που ο κόσμος παίρνει εκεί περίπατο περιμετρικά της λίμνης αφήνοντας τους πολλές φορές ελευθέρους και αυτοί εισέρχονται στο νερό πανικοβάλλοντας τα πουλιά.
Κίνδυνο για τα πουλιά και τις φωλιές τους και όχι μόνο αποτελούν οι πολλοί αδέσποτοι γάτοι που υπάρχουν, που ασυνείδητοι τους έχουν ξεφορτωθεί εκεί.
Κίνδυνο γι’ αυτή τη μοναδική λίμνη αποτελεί η απελευθέρωση, από ασυνείδητους, οικόσιτων παπιών που μπορεί να αποτελέσουν σοβαρό κίνδυνο για τα άγρια πουλιά της λίμνης. Πολλοί παίρνουν ψωμιά και ταΐζουν τα άγρια πουλιά της λίμνης, πράγμα που στην πραγματικότητα βλάπτει τα πουλιά και την ποιότητα του νερού της λίμνης, που σε περιόδους ανομβρίας το νερό της λίμνης δεν ανανεώνετε μπορεί να προκληθούν μολύνσεις με αποτέλεσμα τον μαζικό θάνατο τον ψαριών, πράγμα που έχει συμβεί αρκετές φορές.
Για τα πιο πάνω προβλήματα είναι αναγκαίο να τοποθετηθούν από τους αρμοδίους ενημερωτικές πινακίδες για να γνωρίζουν οι επισκέπτες τι επιτρέπετε και τι δεν επιτρέπετε να κάνουν, καθώς και περισσότερες εποπτεύσεις της περιοχής.
Πρέπει να σεβαστούμε τη φύση και ένα από τα λίγα καταφύγια των πουλιών που έχουμε στον τόπο μας. Αν και πολλοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό, υπάρχουν νόμοι που πρέπει να εφαρμοστούν ή να γίνουν που να αποτρέπουν αυτές τις απαράδεχτες ενέργειες με αυστηρές ποινές.
Επικοινωνία - fanigeorge@hotmail.com
Τηλ. 96376823
Thanks to my son Chrysantho Konstantinou for his drone footage.18/12/2019
«Βουνί της ρκάς»: Μικρός Λόφος στην περιοχή Αλυκός με πολύ χαρακτηριστικό σχήμα. Λέγεται, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, πως ήταν σωρός σιταριού (συνάδει με την ευφορία της περιοχής) που άνηκε σε τσιγκούνα γριά (ρκά). Όταν ο Κύριος Ημών Ιησού Χριστός περνούσε από την περιοχή και της ζήτησε λίγο σιτάρι εκείνη αρνήθηκε. Γι’ αυτό ο Κύριος την καταράστηκε μεταμορφώνοντας το σιτάρι σε χώμα. Στην κορυφή του λόφου διακρίνεται το κόσκινο της γριάς αναποδογυρισμένο
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
%20-%20Copy.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
